hoe vind ik een minnaar?

[Bitmanz]

Peterr, bedankt voor je reactie.

Ik heb dat zelf eigenlijk nooit als positief ervaren, dat mijn vrouw mijn eerste en enige sekspartner is. Zij heeft zelf wel meerdere sekspartners gehad. Zoals ik zei ben ik veel met seks bezig en dan is het gewoon niet handig of zo, om maar één sekspartner te hebben gehad. Niet logisch.

Wat betreft onze "Lieve Heer": ik ben niet gelovig, dus die kan niet veel betekenen in deze kwestie.

[smile]

moeilijk en herkenbaar... Persoonlijk denk ik dat het wél een verrijking voor Peter kan zijn om een minnares te nemen/hebben.. Maar... er zijn valkuilen. Ik kom uit een huwelijk waar ik ook vragende partij was voor sex/erotiek en partner totaal niet.. heel traditioneel opgevoed, dus het kwam zelfs niet bij me op om andere oorden op te zoeken maar na zoveel jaren, begon het wel te knagen.. Heb toen ook de kans gehad om een minnaar te hebben en heb dit ook gedaan. Hij heeft me letterlijk van mijn sokken geblazen: iemand die -uit zichzelf- naar me verlangde, die niet van me af kan blijven, die me geleerd heeft om complexloos te vrijen.. kortom: een zaligheid.. maar nu komt het addertje: mijn huwelijk is niet blijven duren. net omdat ik ervaardde dat het wél kon: een partner hebben die echt naar je verlangt...(en natuurlijk door andere zaken) Dus als Peter het allemaal heel goed kan scheiden, dan kan het wel werken. Maar als hij gaat voelen/merken dat er vrouwen zijn die bij hem willen zijn én genieten van sex/erotiek.. dan wordt het tricky... denk ik

[Margot70]

Bedankt voor jullie nieuwe reacties.
Ik herken het begeerd willen worden, het gevoel dat iemand naar je verlangt en je begeert. Door het erotische app contact en de complimenten die ik krijg realiseer ik me wat ik heb gemist en wat het met mijn zelfvertrouwen heeft gedaan.
Vriend zat toevallig in hotel onlangs en we fantaseerden hoe het zou zijn als ik kwam. Doorgepraat en zijn nu op zoek naar een goede oplossing. Dus wie weet...
Voor mij is wel van groot belang dat we er niemand mee kwetsen. Voor mij is dat geen punt, ik heb de ruimte en wil er zorgvuldig mee omgaan, maar voor hem ligt dat anders... maar als hij het voor zichzelf kan verantwoorden durf ik het wel aan.

[Aeolus]

Ik ben toch zo benieuwd hoe het nu met je behoefte aan een minnaar gaat Margot?

[Margot70]

Om maar met de deur in huis te vallen... de behoefte is er nog... maar ik merk wel dat wat mijn vriend en ik nu doen, de uitdagende apps, de filmpjes en foto's al heel veel geven. Ik miste vooral de spanning en uitdaging, het gezien en begeerd worden. We gaan steeds een stapje verder en ik weet dat als ik ff "doorpak" we in bed belanden... maar... ik ben nog steeds niet bang voor gevoel, wel voor schuldgevoel en ik ben er nog niet van overtuigd dat hij er 100% achter staat. Al vind ik wat we doen ook al ver gaan en hij zet al veel op het spel vermoed ik.
Ben er voor mezelf ook wel achter dat mijn verlangen naar iemand wel samen hing met hem. Heb de afgelopen tijd een aantal signalen van mannen gekregen, leuke mannen, maar voelde niet het verlangen dat ik bij vriend voel.
Wordt vervolgd!

[Mannekijn]

Heel goed van je Margot, dat je met deze "balanceeract" bent blijven staan.

Blijkbaar heb je zelf heel duidelijk afgetast wat je behoefte is en ben je voorzichtig naar je grenzen gekropen. Maar nooit gevallen.

Begeerte (of lust) is een mooie maar gevaarlijke sensatie.
Te vaak heb ik mijn neus gestoten.
Voor mijzelf heb ik geleerd de lust te omarmen. Ik geniet van mijn geilheid, maar streef niet altijd meer naar het orgasme. Eigenlijk best een fijne sensatie die lang mee gaat.

[Vaudeville]

Heel herkenbaar en mooi verwoord Mannekijn..

[Mannekijn]

Dank je Vaud.
Na Sinterklaas hoeft het niet meer te rijmen. Dat is makkelijker verwoorden

[geertje69]

Hoi Margot, inmiddels 4 jaar na je laatste bericht.
Vond ik me geroepen om te reageren. Niet wetende of je nog steeds met deze tweestrijd zit te worstelen. Ondanks dat je toch steeds de moeite neemt om te posten.
Omdat het nogal herkenbaar is, maar dan min of meer juist andersom (ik als man), zit ook al na 10 jaar huwelijk, te worstelen met behoefte aan intimiteit en voldaan gevoel daaruit, intimiteit die er nog wel is, maar zeer beperkt, en minder voldaan.
10 jaar doorworstelen en het bespreekbaar proberen te maken hebben na 20 jaar huwelijk alleen maar averechts gewerkt. Toch is er een soort oer verliefdheid en respect naar elkaar op andere vlakken, waardoor de behoefte aan bij elkaar blijven hoger is. Dus na 20 jaar ben ik ook wezen zoeken naar een lieve vrouw. Dat werkt dus niet als je in een relatie zit. Iemand die je goed kent en helemaal ideaal lijkt, zit in een relatie, of is niet uit een relatie, maar dan wordt het te "gemakkelijk" of juist te opzichtig om daarover met haar te gaan praten/toenadering zoeken. Ook uit angst dat die signalen terechtkomen bij je vrouw.
Als man is het dan wat makkelijker om betaalde sex te gaan zoeken, ook geprobeerd (stiekum dus), maar dat is toch heel anders. Je mist dan de spanning van het opbouwen, het veroveren. Je kleedt je letterlijk uit, wast je, doet je dingetje, wast je en kleed je weer aan. Soms tref je iemand die wat meer gevoel heeft of zelfs iemand waar je verliefd op zou kunnen worden (wat ook gebeurd is). Maar toch is dan de sex die je de "vlinders in je buik" geeft.
Met iemand iets aan gaan, alleen voor de intimiteit, er over kunnen praten, er een fijne klik bij hebben, lijkt me het geluk in de toekomst een stuk fijner te voelen.