Shespot forum

Mooi Mar.
Ja, ik ben hier nog wel eens. Zo eens per 2 maanden ongeveer. En het bij-lezen duurt dan ongeveer even lang, als vroegah na 1 of 2 dagen.

Wat mijn eigen situatie betreft: Love is a many splendored thing. En het is onbeschrijflijk, want woorden schieten te kort. Zowel in up-periodes als in down-periodes.

Mijn huidige leven met Lief is mooi en rijk. Ik kom werkelijk tijd te kort om van al het moois te genieten.
M´n contacten met Efin zijn beperkt. Af en toe heeft ze me ergens voor nodig en dan ga ik even langs, of we bellen. Maar het beperkt zich tot hooguit eens per 2 maanden.

Ondanks al het moois, heb ik (nog?) niet de overtuiging, dat mijn leven met Lief voor altoos is. Maar het is goed zo. Zoals Spelfje beschreef: I enjoy the ride.

Misschien ben ik niet erg geschikt voor een langdurige relatie. Ik heb nogal wat vrouwen mogen meemaken in mijn leven. En de drie die het belangrijkst waren (m’n ex, Efin en Lief) waren en zijn elk op hun eigen manier geweldige vrouwen.
En ik prijs mij gelukkig, dat ze er waren resp. is in mijn leven. M’n ex als eerste grote jeugdliefde en liefdevolle moeder van onze kinderen. Efin, omdat ik van niemand ooit meer gehouden heb en Lief, omdat niemand ooit meer van mij gehouden heeft.
Als m’n relatie met Lief strandt, begin ik niet weer aan een nieuwe relatie. Ik heb mijn denkbeeldige top-3 al wel gehad. En wie weet? Misschien word ik uiteindelijk toch samen oud…met één van hen. Want als er dan toch geen zekerheid te krijgen is over hoe het pad loopt, dan sluit ik ook niks uit.

Heel goed Erofun! Niets uitsluiten in het leven.
Goed om te horen dat je inderdaad the ride aan het enjoyen bent

oh nou ja: ik heb nog een enjoyable ride in gedachten, die ik dan ook maar niet uitsluit.

Wordt er hier nu openlijk geflirt?

Door mij?
Met Spelfje, mijn virtuele Droomvrouw?
Always!

Ik wil al heel lang hier een reactie plaatsen maar mijn leven is op dit moment een oververmoeid maar interessant gekkenhuis.
Lieve @erofun, ik las je een paar maanden geleden en het kwam onverwacht. Ik had geeen idee dat je niet meer bij Efin was, en het spijt me toch heel erg om het te lezen. In mijn idee was Efin voor jou wat mijn X voor mij is, en ik kan me niet indenken om ooit weg te moeten van X, ik weet niet wat ik er dan van zou moeten maken, van mij, van de wereld. Ik weet niet of ik er dan nog iets van zou kunnen maken. Ik had eigenlijk pas echt zin om in die wereld te zijn toen ik van X ging houden. Hij geeft mijn leven kleur, glans. Alles is waard om energie in te steken als hij er is om het daarna aan te vertellen, of om het mee te beleven.
Houden van doe je op vele manieren... Ik heb altijd van degene gehouden waarmee ik was. Maar niemand zoals ik van X hou, dat klopt gewoon, dat past in elkaar. Ik voel dat dat het zeldzaamste is wat er is in de wereld. Voor mij het kostbaarste.
Wat schrijf je er weer mooi over trouwens... Dank je wel voor deze thread.

@LF: Wauw! Zo'n liefde, wat fijn!

Lieve LF, ik was al een hele tijd niet meer op She geweest, vandaar dat ik je nu pas las. Maar wat mooi beschreven en wat heerlijk voor je!

Afgelopen weekend was ik voor het eerst sinds maanden even bij Efin. Ze had me al een paar keer gevraagd om langs te komen, want ze wilde graag laten zien, hoe ze ‘ons’ huis en erf erbij had liggen.
Meestal stel ik zo’n bezoekje met een smoes oneindig uit. Het valt me altijd zwaar. M’n maag draaide om, toen ik de straat inreed. De honden maakten het ook niet echt gemakkelijker met hun enthousiaste begroeting en toen één van de katten zich behaaglijk spinnend in mijn schoot nestelde, voelde het wel een beetje als thuiskomen.
Onze knuffel voelde onwennig en houterig, maar het was goed om Efin weer te zien. Toch overheerste de opluchting, toen ik weer wegreed.

Sinds de breuk met Efin heb ik me op mijn werk gestort. M’n bedrijf bloeit meer dan ooit tevoren, ik bezit huizen, boten, auto’s en motoren. En ik geniet ervan, evenals van de vakanties die ik eerder nooit nam. Maar als ik Efin heb gezien, realiseer ik me dat het pleisters op de wonde zijn. Ooit beschreef ik, dat ik al mijn zegeningen betekenisloos vond, tenzij ik ze delen kon met Efin. Inmiddels ben ik nog meer gezegend, maar de leegte die Efin achterliet, voelt immens. Toen we een eeuwigheid geleden voor elkaar kozen, lieten we alles achter. Want een hutje op de heide was voldoende, als we maar samen konden zijn. En voor mij voelt dat nog steeds zo. In deze tijd helemaal, want Efin en ik waren romantici. Kerst doorbrengen met z’n tweetjes, geen bezoek. Ik me uitsloven in de keuken en daarna samen voor de open haard, Love Actually kijken, de nodige traantjes wegpinken en in elkaar verdrinken.

Efin gaat Kerst vieren met de familie van haar vriend. Ik met Lief, kinderen en aanhang. En Love Actually wordt ook gekeken. En er wordt wat afgelachen, want het is immers een humoristische film.
Ik zal blij zijn, als Kerst en de jaarwisseling achter me liggen. De leegte is er dan weliswaar nog steeds, maar de pleisters lijken dan beter te werken. En er liggen een aantal mooie gebeurtenissen voor me in het verschiet, in het voorjaar. En het zal nog wel weer een paar maanden duren, voordat ik Efin weer zie. En dus hoef ik dan een hele tijd niet te denken : she completed me.

Mooi Ero en sterkte met het verwerken. Realiseer je vooral dat het leven mooi is, ondanks 'donkere' dagen.

Lieve Ero, wat beschrijf je dit mooi
Ik moest weer even denken aan het stuk dat ik schreef over " Mijn hart", weetje nog? Zo is het toch gewoon? Efin woont nog steeds in een mooi kamertje in je hart. En jij hebt zo'n groot hart, daar is plaats genoeg om alle mooie mensen in je leven een kamertje te geven. Gewoon naast elkaar, zonder dat ze elkaar tegenkomen.

Dank jullie. En ja, ik weet nog wat je schreef Spelf. En ook wat ik zelf heb geschreven toen. En ik heb het net nog teruggelezen. En zag ook, dat ik toen dit voor mij toepasselijke nummer van John Denver linkte. Toen toepasselijk. En nog steeds.

Sterkte Erofun.

Prachtig nummer hè