Shespot forum

Wat een mooi topic is er aan het ontstaan zeg!
Dapper en mooi van je dat je je zo kwetsbaar opstelt Erofun
Weetje, je eeuwige Geluk met Efin is misschien voorbij, je Liefde voor haar zal eeuwig zijn. (in wat voor vorm dan ook) Nu ervaar je weer Geluk en Liefde met/voor je nieuwe Lief. Jij hebt een groot hart. Het mag er allebei zijn. Alles wat jij voelt, voor wie dan ook, is écht. Je hóeft ze ook niet te vergelijken. Ze ZIJN niet te vergelijken. Ze hebben alleen 1 ding gemeen: Ze zijn allebei enorme bofkontjes omdat jij er voor koos om, op hun pad des levens, met hen mee te lopen. Efin nam een afslag zonder jou. Zij koos voor zichzelf en voor het avontuur en haar passie.
Ik hoop met heel mijn hart dat Nieuwe Lief en jij nog heeeeeeeeeeeel lang samen wandelen. ALWAYS!

Wat mooi beschreven Spelf...en wat ben je toch ontzettend lief! !

Lief? Het is naar mijn gevoel méér dan dat.

Door de reacties van zeker ook Spelf denk ik dat duurzaamheid niet zozeer in de (jouw) relatie met de partner(s) schuilt, maar in het soort relatie dat je aangaat.

Precies! (buiten het feit dat ik natuurlijk ook heul erg lief ben )

Ik probeerde al eerder uit te leggen hoe ik relaties zie. Natuurlijk streef ik ook naar " Voor altijd en eeuwig met die ene persoon" maar ik ben me er erg van bewust dat wij-mensen hier op den aardbol zijn om lessen te leren. Een relatie is dé ultieme leerschool om issues in jezelf te leren. Ik geloof ook dat we de mensen om ons heen uitzoeken om dát stukje in jezelf aan te spreken dat de ander in je oproept. Ik zal mezelf als voorbeeld nemen. In mijn eerste huwelijk sneeuwde ik helemaal onder; werd klein gehouden en hoefde/mocht geen enkele beslissing nemen als hij het niet goedkeurde. Nu vragen mensen zich soms af waarom ik dat in godsnaam altijd heb toegestaan. " je had allang weg moeten gaan!". Maar blijkbaar had ik al die jaren nog steeds lessen te leren. Uiteindelijk was ik uitgeleerd (bij hem) en strandde het huwelijk. Om mezelf scherp te houden (ik neig nogal terug te vallen in afhankelijkheid en de regie over te laten aan degene waar ik mee samenleef) en om te blijven leren ben ik Meneer Spelf vlak na mijn scheiding tegengekomen. Ook hij is een vrij dominant persoon (op andere vlakken hoor en niet te vergelijken met mijn ex) en moet ik vaak alle zeilen bijzetten om overeind te blijven.
Moraal van dit verhaal: Ik ben het met Mar eens dat de duurzaamheid van een relatie meestal niet in de partner schuilt maar om de lessen die JIJ wilt/moet leren door deze partner. Je partner is je spiegel. En soms is het helemaal niet leuk om in de spiegel te kijken...maar wel heel nodig.

Ehm ja…maar als ik iemand lief noem, dan heeft dat een heel veelomvattende betekenis hoor. En hier schreef ik zelfs ontzettend lief.

Ik pende snel wat neer, voor een wat uitvoeriger reactie moet ik het eerst laten bezinken en overpeinzen. Dat komt nog wel.
Wel wil ik tussendoor kwijt, dat ook ik het een mooi topic vind worden. Door alle bijdragen, van iedereen en voor iedereen. Not just me. Soort van ouderwetse Shespot, meningen van allerlei pluimage. Stelletjes, happy singles, minder happy singles etc. Het is niet ‘slechts’ dat het me van pas komt, ik vind het daarnaast ook interessant en leerzaam.

Mijn zus voor de laatste keer een kus kunnen geven....

Wat ik niet begrijp en ook niet kan is dat als mijn lijf-brein nog vol is/was van 'dat' wat is geweest, ik niet in staat ben open te staan voor een totaal ander iets of iemand.

Ik denk dat iedereen dat wel in meer of mindere mate heeft.
Zoals geschreven, dateert de breuk met Efin van 2 jaar geleden. M’n nieuwe Lief ken ik al meer dan 30 jaar als één van m’n beste vriendinnen. Ten tijde van mijn breuk met Efin was ze al een paar jaar gescheiden. We begonnen elkaar vaker te zien en uit het één kwam het ander voort.
De start met haar ging niet gepaard met een blikseminslag van verliefdheid. Aan de andere kant waren er al warme gevoelens sinds onze tienerjaren en die zijn er altijd gebleven. Ook al liepen onze paden soms uit elkaar, kruisten ze elkaar af en toe en/of liepen ze parallel. Nu wandelen we dus samen op hetzelfde pad.

Ik ben een perfectionist en regelneef. Het liefste zou ik dus willen weten, hoe dat pad is uitgestippeld. En hoe effen het is en waar de valkuilen zijn. Ja, ook waar de finish is en of ze dan nog naast me wandelt.
Ik moet me waarschijnlijk inderdaad minder zorgen maken om die finish. En meer genieten van de reis zelf. Dat is een wijze les.

Grappig. Als ik in de praktijk naar de één of andere bestemming moet, dan ga ik de kortste/snelste weg. Ook wanneer het een vakantiebestemming betreft. Dat was nooit genieten, maar vooral ergeren.
Met m’n Lief ging ik afgelopen zomervakantie varend naar de bestemming. Dat ging niet snel, maar ik genoot wél van de trip. Én van m’n reisgenote.

hoe herkenbaar... jij wilt weten waar je boot gaat stranden.. ik ook ) Maar besef ondertussen dat je dat nooit kan weten.. voor nu is mijn partner mijn alles.. dus Erofun, geniet van je liefde én geliefde... en stop met jezelf zot te maken met je innerlijke vragen (makkelijk gezegd, want ik doe hetzelfde). Geniet..en laat los... en zie dan wel wat er komt....

Ik ben het met Mar eens dat de duurzaamheid van een relatie meestal niet in de partner schuilt maar om de lessen die JIJ wilt/moet leren door deze partner. Je partner is je spiegel. En soms is het helemaal niet leuk om in de spiegel te kijken...maar wel heel nodig.

Ik ben het hier niet mee eens. Bij mij is het juist zo dat m'n partner me helpt met de lessen die ik moet leren. Niet door m'n partner, maar MET m'n partner. Hij heeft me al door heel veel situaties heen gesleept. En ik hem ook.
Als we het moeilijk hebben, weten we dat we er voor elkaar zijn.
Hij was er voor me in de moeilijke tijd met m'n familie (en nog), hij was/is er voor me als m'n gezondheid weer eens te wensen overlaat.
En ik ben er voor hem als hij het moeilijk heeft.
Wij hebben het niet moeilijk door elkaar, wij hebben het moeilijk met elkaar. En we slepen ons er steeds weer doorheen.

Ik denk dat we het wel eens zijn Crien Omdat ik het namelijk met jou eens ben!
Natuurlijk helpt je partner je bij jouw lessen. En of dat nu DOOR of MET hem is, is niet van belang.
Ik denk dat de lessen die wij hier moeten/mogen leren niet altijd helemaal duidelijk zijn.
Misschien is jouw les wel het leren ontvangen van zoveel liefde; leren " er te mogen zijn"? Wie zal het zeggen?
Hubbie helpt jou daar bij. En ook hij heeft bepaalde lessen te leren die hij samen (of door) jou leert.
Wat jij beschrijft vind ik heel mooi!

Spelf, ondanks dat je héél lief bent, heb ik wel wat bezwaren tegen de linkjes die je nu lijkt te leggen.

Moraal van dit verhaal: Ik ben het met Mar eens dat de duurzaamheid van een relatie meestal niet in de partner schuilt maar om de lessen die JIJ wilt/moet leren door deze partner. Je partner is je spiegel. En soms is het helemaal niet leuk om in de spiegel te kijken...maar wel heel nodig.

Ik heb het wel over duurzaamheid, maar niet over lessen!
Ik geloof niet in lessen, en al helemaal niet dat die geleerd zouden moeten worden.
Wel zie ik dat mensen (soms) lering trekken uit wat ze meemaken (zowel passief meemaken als actief meemaken). Maar dat is toch anders.
Lessen (moeten) leren vind ik suggereren dat mensen in een bepaalde richting zouden moeten evolueren. Dit 'moeten' onderschrijf ik niet.

Met het spiegelen zie ik wel wat complicaties. Als een partner noodzakelijkerwijs een spiegel zou zijn, ben je er zélf ook eentje. Dat maakt het lastiger om te bepalen met wiens ogen je kijkt, door wiens ogen.

Verder heb ik hetzelfde als Fuutje: het kan gewoon die omhelzing zijn. Heel puur.

Dan ben ik het enkel met het eerste stukje eens,sorry daarvoor. (Dat de duurzaamheid m niet zit in de partner schuilt).
Ik geloof namelijk wel in die lessen En ook zeker in de spiegel die je voor elkaar bent.

@Spelf, is niet erg!

@Ero, het raakt nu wel wat weg van wat ik jou wou zeggen: "Door de reacties van zeker ook Spelf denk ik dat duurzaamheid niet zozeer in de (jouw) relatie met jouw partner(s) schuilt, maar in het soort relatie dat je aangaat." Ik denk dat door je muziekkeuze.

Ik snap 'm niet vrees ik Mar.

Ik lees: dat duurzaamheid niet zozeer in de relatie met mijn partner(s) schuilt, doch in het soort relatie dat ik aanga.

Duurzaamheid van het soort relatie?
Ik vermoed weliswaar wat je bedoelt, maar voordat ik aftrap vraag ik je je iets nader te verklaren.

Ik denk dat je me goed snapt. Ik hoef je er vast niet bij te vertellen dat je nu meekijkt door mijn brilletje via al die spiegels met barsten en verkleuringen en beperkte blikvelden.

Ja. Ik bedoel inderdaad het sóórt relatie, waarbij, logisch en uiteraard, jullie beider smaken, voorkeuren etc. een rol spelen en geschiedenissen zich nooit op dezelfde manier herhalen.
Wat je vertelt over je relaties oogt als een (bijzonder aangenaam ) patroon.