Hoe spiritueler, hoe sexlozer?

[Jippie]

Vroeg me slechts af of anderen in dezelfde situatie hebben gezeten en hoe die dat gedaan hebben. Met name ook vrouwen van 55 plus. Maar ik heb het idee dat die niet veel op dit forum zitten? Allemaal achter de geraniums?

Ik heb een vrouw gehad die geestelijk zo met zichzelf overhoop kwam te liggen dat adem halen al te veel was. Seks was destijds ook totaal niet aan de orde. Dan is het wachten op beter tijden, en dat wachten duurde enkele jaren. Hoe ik daar mee omging.. ten eerste lag mijn prio uiteraard bij de gezondheid van mijn vrouw, en geen seks.. dat was dan maar zo. Het lot op je levenspad. Moeilijke tijd? .. ja, best wel maar ik kon er zelf niets aan veranderen.
Seks, zoals seks hoort te zijn, kun je niet afdwingen. Het is iets wat voortvloeit uit een relatie of een bepaald gevoel voor elkaar. Dat er meer mensen zijn die geen of weinig seks hebben omdat... hun vrouw geen zin meer heeft, er lichamelijke complicaties zijn, vanwege je werk bijna nooit thuis bent, zelf geen libido hebt, noem het allemaal maar op... is overduidelijk maar over het algemeen lastige gespreksstof.
En je schiet er niet veel mee op dat een ander ook te kort komt, je eigen problemen lossen niet op daar niet mee op.
De enige tip die ik kan geven is; laat het je leven niet beheersen. Frustratie is een illusie wat je zelf creëert en waar een ander geen notie van heeft... Hoe meer het jou frustreert en je dit aan je vrouw laat blijken, hoe groter de afstand wordt en de kans op lichamelijke intimiteit met je vrouw verkleint.

[droomvlinder]

Lord Chatterley, je hebt hier in ieder geval wat leven op de vensterbank gebracht. Ik wordt morgen 66 en denk niet " dat het 'logisch' is dat de lust bij rijpere vrouwen verdwijnt, want hormonen. Tja. Einde discussie dan he? Take it or leave it. Leave 'it' is dan ook part of the game."
Naar mijn ervaring verdwijnt de lust helemaal niet , de spontane zin wel meer dan vroeger .Die spontane zin kan inderdaad verminderen door hormonen, maar kan ineens opflakkeren bij een nieuwe ervaring, er is wat meer nodig dan vroeger Ik ben flink wat op verkenning gegaan de laatste jaren, en heb van veel ervaringen genoten. Maar de wil moet er zijn want het is niet zo dat de zin zomaar opkomt (althans niet voor mij ). Pure monogamie maakt het moeilijk, trouw zijn is voor mij niet noodzakelijk sexueel monogaam zijn. Maar ga je zoiets met je vrouw kunnen bespreken? Wat is bespreekbaar? Voor mij is nu bespreekbaar wat 10 jaar geleden niet bespreekbaar was. Het leven wordt voor leeftijdsgenoten korter. Je vrouw gaat op verkenning in de spiritualiteit. Misschien kunnen jullie samen iets anders verkennen? Zelf ben ik twee jaar geleden opnieuw studies begonnen, ik maak ook nieuwe vrienden. Moeilijkst is soms dat de energie vermindert, stijfheid optreedt, ed. Maar als je graag leeft denk ik dat het spannend blijft.
En ik ben het helemaal eens met wat Jippie zegt :"De enige tip die ik kan geven is; laat het je leven niet beheersen. Frustratie is een illusie wat je zelf creëert en waar een ander geen notie van heeft... Hoe meer het jou frustreert en je dit aan je vrouw laat blijken, hoe groter de afstand wordt en de kans op lichamelijke intimiteit met je vrouw verkleint." Claimen maakt bij mij ook dat ik me opsluit in mezelf.

[Laars]

Allemaal achter de geraniums?

Doe mij een fucksia

Laars, lolbroek

[Peter50]

Ondertussen blijf ik het raar vinden om te zeggen 'We hebben de menopauze afgesloten' . Dat klinkt mij veel te veel als 'Ziezo klaar is kees en nu gewoon weer verder', en dat vind ik knap klote klinken. Gelukkig zijn mijn partners met al die fases en wat erbij komt kijken subtieler omgegaan - en daarom ook een partner.

Op internet staan diverse definities van menopauze, het lijkt wel of iedereen er wat anders onder verstaat. Gek genoeg vind ik nergens een definitie die overeenkomt met hoe ik het woord altijd heb opgevat: Een periode van enkele jaren rond de overgang waarin de lust en de seksuele activiteit tijdelijk verminderd zijn.
Een oude vrouw vertelde mij dat dat wel tien jaar kan duren. In de uitspraak 'We hebben de menopauze afgesloten' lees ik dan ook: "Fijn dat je weer zin hebt in seks en dat we weer van elkaar kunnen genieten." Waarom klinkt dat knap klote?

[Jippie]

Een oude vrouw vertelde mij ....

jahaa, je moet ook wel achter in de 50 zijn om dit te kunnen weten.

[Mar]

Op internet staan diverse definities van menopauze, het lijkt wel of iedereen er wat anders onder verstaat. Gek genoeg vind ik nergens een definitie die overeenkomt met hoe ik het woord altijd heb opgevat: Een periode van enkele jaren rond de overgang waarin de lust en de seksuele activiteit tijdelijk verminderd zijn.

Ik weet niet of die vermindering tijdelijk is. Daar lijkt het niet erg op, gezien de verhalen van vrouwen en de ervaringen van hun partners. Voor veel vrouwen blijkt het blijvend te zijn.

Een oude vrouw vertelde mij dat dat wel tien jaar kan duren.

Dat kan. Er zijn ook vrouwen die nooit wat merken. Die glijden moeiteloos hun onvruchtbare levensfase in. Voor mij klinkt dat als naar het ziekenhuis gaan omdat je je niet lekker voelt er een dag later met een baby weer uitgaan.
Er zijn vrouwen die op hun 75-ste nog opvliegers hebben, maar dan al lang niet meer vruchtbaar zijn. Het temperatuur-mechanisme is dan blijvend ontregeld bij wijze van collateral damage of zo.

In de uitspraak 'We hebben de menopauze afgesloten' lees ik dan ook: "Fijn dat je weer zin hebt in seks en dat we weer van elkaar kunnen genieten." Waarom klinkt dat knap klote?

Omdat dit nogal naar mijn gevoel voorbij gaat aan het feit dat er een overgang is geweest, een periode waarin vrouwen mentaal en lichamelijk overhoop gehaald kunnen worden door een mechanisme waarop ze maar amper vat hebben - net als bij een bevalling. Je moet er door heen op een of andere manier.
De uitkomst is niet persé: een paar jaar was het knudde tussen de lakens maar nu is het weer als vroeger. Alsof het vanzelfsprekend is en er rechten (op seks) in het spel zijn. De vanzelfsprekendheid is er niet altijd meer zo en de tijd herhaalt zich niet. Eenmaal uit de overgangsjaren, ben je niet terug als vroeger. Niet lichamelijk niet geestelijk. Althans: ik niet.

Het lijkt ook alsof je alleen maar van elkaar kunt genieten via zin in sex. Sex is zeker een makkelijk bindmiddel dat het makkelijk maakt om elkaar te vinden en te houden, maar dat middel verandert en het raakt misschien wel verloren door toedoen van beiden. Hij funcitoneert ook niet altijd meer als een Adonis immers.

Voor mij is de sublieme minnaar de man die kan genieten van de hormonale dynamiek van zijn vrouw, juist omdat dit haar van hem onderscheidt.
Maar misschien is de man die kan genieten van jou als vrouw met je hormonale grillen een goede minnaar, vooral als hij vanuit zichzelf beseft dat hij het mannetje is en zij het vrouwje. Ook zonder zijn notoire zaadlozingen met haar erbij.

*
Volgens mij herhaal ik de woorden Droomvlinder. Beetje dubbelop dus.

[Jippie]

Voor mij is de sublieme minnaar de man die kan genieten van de hormonale dynamiek van zijn vrouw, juist omdat dit haar van hem onderscheidt.
Maar misschien is de man die kan genieten van jou als vrouw met je hormonale grillen een goede minnaar, vooral als hij vanuit zichzelf beseft dat hij het mannetje is en zij het vrouwje. Ook zonder zijn notoire zaadlozingen met haar erbij.

`
euh... voor de meeste mannen is dit wel erg gecompliceerd.. er is libido... dus we gaan door zolang het nog kan.
Is toch en compliment dat je nog opgewonden raakt van je vrouw?

[Mar]

O ja, zeker is dat een compliment , maar aan de andere kant: het is toch ook het libido dat 't doet. Heb je meteen het breekpunt en een excuus te pakken


Ingewikkeld? Ik heb 't van een man!

[Mar]

Van een 90+mevrouw gehoord:
"Dat knopje gaat bij mannen nooit meer uit."
Kon daar wel om lachen. Ze had het over haar leeftijdgenoten.

[Peter50]

Nou, ik kan er niet om lachen dat dat knopje bij een vrouw uit gaat.
En genieten van hormonale grillen doe ik ook al niet. Het lijkt me wel zo eerlijk om dat gewoon te zeggen. Het is niet alleen belangrijk om je partner te accepteren, maar ook om jezelf te accepteren. Je moet jezelf geen dingen wijs gaan maken. Je zegt toch ook niet: “Wat leuk dat je een leesbril nodig hebt”? Ik vind dat je gewoon moet kunnen zeggen “Ik wou dat je wat geiler was.” Ik vind dat niet bot of respectloos.
Bedankt voor je uitgebreide antwoord Mar, voor de rest ben ik het met je eens. Elkaar accepteren zoals je bent en van elkaar genieten is niet alleen seks.

Edit: De scherpe randjes er afgehaald.

[Mar]

edit.

Hoe de wens overkomt hangt sterk af van de context.
Maar dat is een open deur.

[droomvlinder]

Begeerte en geil zijn kan niet afgedwongen worden. Het is ook vaak moeilijk voor een vrouw om te zeggen dat ze geen spontaan sexueel verlangen voelt want haar partner gaat maar al te vaak denken dat het aan hem ligt .

Tekort aan zin wordt vaak toegeschreven aan vermindering van vrouwelijke hormonen maar testosterone, mannelijk hormoon dat bij de vrouw ook een rol speelt zou misschien wel de schuldige zijn . Maar dit hormoon heeft voor een vrouw vrij nare bijwerkingen .
Ik las ooit een artikel over mannen die testosterone voorgeschreven kregen en waarvan de sexuele zin helemaal opleefde. Maar voor hen is het niet erg dat ze haaruitval hebben of een baard krijgen...

Ja ik weet het , het is heel complex. En als je van sex houdt en geen spontane zin hebt kan het ook een vuurwerk worden als je als vrouw mee wil beginnen en als man het geduld van een langer voorspel kan opbrengen. Maar als een partner afkomt met argumenten als : je zou wel wat geiler kunnen zijn dan ontstaat er weerzin .

[Peter50]

je zou wel wat geiler kunnen zijn

Het geeft niet hoor, ik voel me niet aangevallen, maar zo zou ik het nooit zeggen. Zo klinkt het teveel als schuld.
Mijn opmerking is bedoeld als qua gevoel vergelijkbaar met "Wat vervelend dat je niet meer zonder leesbril kunt."

[volverlangen]

Heus niet iedere vrouw van boven de 50 zit tussen de geraniums, wat een belediging...

[Nelly]

Ik ben niet boven de 50 en mag daarom misschien niet meepraten. Maar mijn (harde) mening is dat er veel, heel veel mensen zijn die onhandig zijn in bed. Dit resulteert erin dat het 'jongere mannetje' vaak geen flauw benul heeft van de werkelijke, lichamelijke reactie van zijn vrouw. Hij doet maar wat, zij houdt van hem en doet daarom mee - maar wordt toch niet echt opgewonden van middelmatige sex.

Haar lichaam protesteert - maar niemand die ernaar luistert (hij niet en zij ook niet). En dan ergens op een moment geeft haar lichaam meer tegengas dan normaal (overgang lijkt me daar heel geschikt voor) en is het gedaan.

Maar maak mij niet wijs dat moeder natuur vrouwen heeft ingeprogrammeerd dat ze het na de overgang niet meer willen of kunnen. Daar geloof ik (en zie ik in mijn omgeving) toch echt weinig van.