(Heel) jong en lesbisch

[Suzette]

(Ik weet niet of dit de meest passende pijler is, zo nee, dan hoor ik dat wel en laat ik het eventueel verplaatsen)

Onze oudste puberdochter, 14, vertelde een aantal maanden geleden dat ze op een meisje verliefd was. Ik kon een hele harde lach nog net inhouden: haar vader en ik zeggen al jaren (vanaf ver voor haar puberteit) dat ze waarschijnlijk ooit met een vrouw gaat thuiskomen.

Maw, geen verbazing, shock maar meer een soort ' hehe, zie je wel'.
Sneu was het verdriet dat het niet wederzijds was, meisje is zo hetero als maar zijn kan, maar goed, ook in homosexuele situaties kun je een onbeantwoorde liefde tegenkomen vertelde ik haar. Ze had nl echt last van liefdesverdriet.

En hoewel het hier thuis totaal geen issue is, we hebben homovrienden (helaas geen lesbo's), is het denk ik op puberleeftijd wel lastig. Een aantal kinderen uit haar klas weten het maar niet allemaal en deel vindt het gewoon/maakt er geen punt van (weet ik zeker), maar ze is er ook soms wel mee gepest.


Ze is een erg gesloten kind (en leeftijd helpt dan ook niet ). Homosexualiteit is hier zo geen issue thuis dat ik merk dat als ik het wel eens aanhaal ze het direkt afkapt want dan heb ik het over iets ' speciaals' en dat kan niet he? (pubertijd=vooral gewoon doen).
Ik denk zelf dat het goed zou kunnen zijn om met gelijkgestemden eens contact te hebben (COC bijv) maar daar wil ze niets van weten en durft ze ook niet want dat zijn vreemden en is dus eng (absoluut een brug te ver weet ik, is ook geen mogelijkheid, heeft met andere zaken te maken dus dat kan ook echt niet).

Met 2 homostellen uit mijn vriendenkring heb ik het er wel eens overgehad. Maar 3 van de 4 mannen wisten/voelden het pas veel later, hebben veel strijd moeten leveren enzo, en konden weinig input leveren.

Weet ook niet precies wat ik nu wil met deze post hoor merk ik nu. Misschien herkenning van andere ouders (je weet het maar niet hier), andere lesbo's die iets slims weten voor dit (cybercontact via sites voor pubers?)
het is namelijk aan de ene kant dus geen probleem maar ik merk dat het wel een lastig iets is op deze leeftijd/ middelbare school. Je bent anders en dat maakt je kwetsbaar, zo iets


Nou ja, misschien win ik de prijs voor de meest vage mail/vraagstelling, maar misschien dat er toch iemand iets slims kan zeggen?

[gelfxp]

ik heb een vriendin waar jouw stukje zo over geschreven zou kunnen zijn Suzette, en het toeval wil dat zij vanavond hier is.
ik zal het op subtiele wijze eens vragen, of haar hierheen verwijzen om te zien of zij misschien zou kunnen helpen.

Ze heeft ongeveer dezelfde leeftijd als ik, dus dat moet qua persoonlijke ervaring redelijk dichtbij liggen denk ik, je hoort nog van me

[Nelly]

Misschien digitaal beginnen met deze website: http://www.jongenout.nl/" onclick="window.open(this.href);return false; ??

En deze website is ook voor jongeren - zo op het oog allemaal wat slordiger & doelgroep is ook wat breder (tot en met 29 jaar). Hun hoofd-activiteit is dan ook het uitgeven van een tijdschrift o.a. voor op scholen. Misschien kun je daar ook gewoon zelf een abonnement op nemen?? http://www.expreszo.nl/magazine" onclick="window.open(this.href);return false;

Hoop dat je dochter snel haar draai vindt.

[Venus]

Ik snap dat je je dochter wilt helpen, dat je het 'gemakkelijker' wilt maken voor haar. Maar wil zij dit wel? Heeft ze vriendinnen, waarbij ze hiermee terecht kan? Ik denk nl dat een 14-jarige puberdochter het liever zelf uitzoekt, of met vriendinnen...
Mijn 15-jarige zoon kapt het ook af, als ik maar enigszins iets ter sprake breng van seks, vriendinnen, zoenen of weet ik veel wat. M.a.w. de meeste pubers willen daar helemaal niet met hun ouders over praten (Doe normaal mam!!)
Ik snap wel, dat je haar wilt helpen, maar ik denk dat ze toch haar weg zelf zal moeten vinden, en dat ze de hobbels die in die weg zitten ook zelf zal moeten nemen....

[Femke]

Zoals je de situatie in je post schetst, lijkt ze zelf voornamelijk last te hebben van liefdesverdriet en niet van homosexueel zijn.
Ik denk dat iedere puber met deze gevoelens worstelt: verliefd, afwijzing, verdriet en dat het verder niet veel uitmaakt of je nu homosexueel bent of niet.
En ik denk dat Venus daar ook wel een punt heeft: pubers doen liever normaal.
Hoe meer nadruk jij er op zult leggen, hoe meer je bevestigt dat het niet normaal is, maar dat is het wel...

[Suzette]

@ femke en @ Venus

mee eens en dat is zeker een afweging die ik voel en maak.

Dochterlief is sociaal niet zo sterk en dat is verleden jaar helemaal mis gegaan, geen details verder ivm herkenning.
Ze is verliefd (geweest?) op haar beste vriendin, die weet het dus, ik vermoed dat het daardoor ook in de klas is uitgekomen. Of in ieder geval, een deel van de klas weet het. (al is dat misschien een contradictio in terminis)

Ze zit er idd volgens mij niet heel erg mee maar ik merk onderhuids toch wel.

Ik vermoed dat het ontmoeten (IRL of cyber) van gelijkgestemden kan, z o u k u n n e n helpen, fijn kan zijn etc?

@ Nelly, dank voor die ene link, had ik nog niet gevonden


En nogmaals, eigenlijk weet ik niet eens precies wat ik met dit topic wil ;(

[Dominique]

jeee suss wat een verhaal!
tuurlijk maakt het voor jou als moeder niet uit of ze lesbisch of hetero is..
maar eerlijk is eerlijk..
het is een extra zorg in deze steeds intoleranter wordende maatschappij, met daarnaast de zorg of ze de liefde van haar leven zal vinden, of ze gelukkig zal worden, enz.

het lijkt me voor haar zeker fijn als ze kan praten met andere meiden van haar leeftijd die ook lesbisch zijn.
neem jezelf, het is zo fijn herkenning te vinden, zaken te delen met mensen die je begrijpen.

[Anwen]

Misschien wil je het gewoon even kwijt?

Ik ben dan zelf wel nieuwsgierig, of ze vooral last heeft van de afwijzing of van het stuk dat ze lesbisch is/op meisjes verliefd wordt.

Ik weet niet, ik zou de namen en websites van organisaties aan haar geven, maar er inderdaad bij zeggen dat ik er begrip voor heb dat ze er nu niets mee wil of durft te doen. Pubertijd maakt het inderdaad niet makkelijker....

In mijn studentenstad heb je Dito http://www.dito-online.nl/bram/
Bijna alle lesbische kennissen die ik heb, zijn daar actief en hebben in veel gevallen daar ook hun vriendin gevonden. Ik weet niet waar je woont, maar misschien heb je in jouw stad ook zoiets? COC zal inderdaad ook wel veel doen.

[Nelly]

Een van mijn beroepen is info. opzoeken. Mbv. de link van Anwen heb ik dit gevonden: http://www.hojoplatform.nl/leden" onclick="window.open(this.href);return false; Is een overzicht van alle clubs die iets voor gay jongeren doen.

[possiblyme]

Hoi Suzette,

Ja, liefdesverdriet is toch al een zure appel waar ze door moet nu, kan toch erg heftig zijn en als je zo jong bent heb je nog niet de ervaring dat dat meestal ook overgaat, na verloop van tijd en vele tranen...
Lijkt me toch niet makkelijk voor je dochter, anders-zijn terwijl je op die leeftijd zo hard zoekende bent naar je identiteit, en alhoewel ik zelf ruimdenkende jongeren in huis heb, ze opgegroeid zijn met homokoppel in familie, merk ik toch dat er in de jongerengroepen nog altijd niet evident en/of gewoon wordt gedaan over anders-geaard-zijn...
En inderdaad, niet elke jongere praat vlot met zijn ouders over echt persoonlijke dingen, ik zou zeggen, stel je open, toon dat je betrokken bent, zoals je nu ook doet... en laat haar zelf komen...
Ikzelf durf wel es een artikel op de kids hun bureau leggen, of een link noteren, zelfs toevallig een boek laten rondslingeren ergens... is me al paar keer gelukt op die manier...

toitoitoi

[Suzette]

Hoi Suzette,

Ja, liefdesverdriet is toch al een zure appel waar ze door moet nu, kan toch erg heftig zijn en als je zo jong bent heb je nog niet de ervaring dat dat meestal ook overgaat, na verloop van tijd en vele tranen...
Lijkt me toch niet makkelijk voor je dochter, anders-zijn terwijl je op die leeftijd zo hard zoekende bent naar je identiteit, en alhoewel ik zelf ruimdenkende jongeren in huis heb, ze opgegroeid zijn met homokoppel in familie, merk ik toch dat er in de jongerengroepen nog altijd niet evident en/of gewoon wordt gedaan over anders-geaard-zijn...
En inderdaad, niet elke jongere praat vlot met zijn ouders over echt persoonlijke dingen, ik zou zeggen, stel je open, toon dat je betrokken bent, zoals je nu ook doet... en laat haar zelf komen...
Ikzelf durf wel es een artikel op de kids hun bureau leggen, of een link noteren, zelfs toevallig een boek laten rondslingeren ergens... is me al paar keer gelukt op die manier...

toitoitoi

Dat dus: niet anders willen zijn, er vooral bij horen. En daar heeft ze vroeger nooit last van gehad, ze was altijd al wel anders, voorkeur voor andere kleren en muziek op jonge leeftijd. Had nooit zozeer de behoefte om ergens bij te horen maar dat heeft haar nogal hard onderuit gehaald zeg maar verleden jaar.

Nu ontdekt ze dat het niet of-of is maar dat het ene het andere niet uitsluit.

Wat ik wel grappig vond, of opvallend dan, was dat ze ver voor de bekentenis een keer met mij een aantal docenten zat door te nemen. hoe ze er uitzagen, hoe ze les gaven, evt hobby's enzo en bij 2 docenten noemde dat die homosexueel zijn (een man en een vrouw).
Ik beaamde dat vanuit mijn gevoel, zij wist het. Ze vroeg toen hoe ik dat aanvoelde want zij wist het omdat het bij deze docenten wel eens ter sprake was gekomen. Ik heb mijn tong toen afgebeten en niet gezegd dat ik dat bij haar (=dochter) ook niet kon zeggen want ze had het er nog niet over gehad immers.

Toen ze het homo-zijn vertelde kwam ze op dat gesprek terug (was maanden daarvoor), om nogmaals te vragen hoe ik dat 'wist' want zij had dus haar neus nogal gestoten en verliefdheid vanuit haar kant verward met een warme vriendschap vanuit dat meisje. Ze vond dat namelijk heel naar en zei dat ze bang was dat haar dat vaker zou overkomen.

Ik kon, heel suf, alleen maar zeggen dat ik dat blijkbaar aanvoel zonder echte aanleiding. Op mijn werk, in mijn vriendenkring en op de sportclub is het me nog nooit overkomen dat ik daarover verbaasd ben geweest. En het is niet zo dat ik mensen zodanig indeel maar ach, ik 'wist' het gewoon.

en ik denk dat ik dat onderliggend met deze post bedoel, naast idd mijn verhaal ff kwijt willen Possiblyme
Dat ze met homo's in aanraking komt en wellicht daar ook een 6de zintuig voor ontwikkeld?

Dochterlief zit nog in een zeer flinke crisis (de homosexualiteit is daar slechts een miniem deel van, de onbeantwoorde liefde an sich een wat groter deel) waardoor de situatie niet 'normaal' is zeg maar. Dat maakt het wel wat lastiger maar niet onoverkomelijk.

Ik wroet nog even hoe het subtiel aan te pakken want ik denk dat we een evenwicht moeten vinden om het er niet over te hebben (pubers he) en haar te helpen

Dank voor alle input lieverds!, hier en prive

[Venus]

Hey Suus, in wezen denk ik niet dat het veel verschil maakt, jouw homoseksuele puber, of mijn heterosexuele puber....die momenteel ook in een dal zit, omdat zijn vriendinnetje telkens niet weet wat ze wil, en het dan weer uitmaakt, om vervolgens 3 dagen later spijt te hebben van die beslissing...

Waar het uiteindelijk om draait, is dat ze hun eigen weg vinden, hun draai vinden in het leven, en de mensen die daar bij horen. En ja, dan stoten ze hun hoofd wel eens. En mss is het voor een homoseksuele puber wel wat lastiger, aan de andere kant komt het me voor dat jouw dochter heel goed weet wat ze wil. Ze heeft aan haar vriendin durven bekennen dat ze verliefd op haar was. Mijn god, dat durfde ik op mijn veertiende echt niet hoor, het bekennen aan de jongen waar ik verliefd op was. En verder wil elke puber toch ergens bijhoren. Ze moeten alleen langzaamaan vinden waar ze bij willen horen...
Wat ik hierboven ergens las, een link laten slingeren, of een artikel uit een tijdschrift of zo, dat doe ik ook wel eens, en ik geloof dat dat wel werkt...Maar vooral niet te veel laten merken dat je wilt helpen, want ze weten het zelf allemaal zo goed, denken ze

[Nelly]

Ik heb zelf geen kind - maar wel een zus die (vind ik) een fantastische opvoeder is. En zij heeft een dochter van zestien.

Wat mij opvalt is dat mijn zus niet altijd weet wat dochter precies doet - maar wel heel goed weet wie haar vrienden zijn, of er ruzies/conflicten geweest zijn etc. etc.

Als ik volgens dat recept denk dan: Als vriendenkring van je dochter na 'coming out' ok. en stabiel - no worries. Als na coming out ruzie met beste vriendin of whatever... dan ligt het wel moeilijker...

[Suzette]

Gisteravond met dochterlief het er nog over gehad.
Nav een heel ander iets, was wel mooi. Praten met je puber dochter over zo iets intiems

De vrouwenliefde is totaaaaaal geen issue. Ze weet het al heel lang maar kon het niet echt plaatsen
De verliefdheid op een heteromeisje was er gewoon even, zei dat ze normaliter prima weet hoe het zit, dit overkwam haar

De klas weet het niet en masse, een paar kinderen weten het.

Maw moeders heeft zich zorgen om niets gemaakt, in dit geval dan, dochterleif geeft gemoeg zorgen maar niet op dit vlak