Shespot forum

Thanks again! Een aantal opmerkingen knoop ik goed in mijn oren: meerdere optie bekijken, jezelf niet al van te voren beperken met bepaalde normen of waarden, etc etc.
Ik ga er nog maar eens een nachtje goed over slapen, en bedenken of en hoe ik hier verder mee wil.

Ik geloof wel dat de mens van nature niet monogaam is, althans biologisch gezien. Maar wij mensen zijn uitgerust met een stel hersenen en kunnen daarmee keuzes maken. Het "ja-woord" is iets anders dan "okÃ©, totdat er een ander op mijn pad komt". Anderzijds: ik heb makkelijk praten. Ervaringen met anderen opdoen deed ik al voor mijn huwelijk en dat huwelijk blijkt met mijn grote liefde te zijn, die in al mijn verlangens en behoeftes voorziet. Kortom in dit geval: who could ask for more?

@Venus: herken je het van jezelf of van je partner? En wat heb je er mee gedaan?

Ik herken het van mezelf. Ik doe veel stiekem, gewoon omdat ik weet dat er negatief commentaar van mijn partner komt, als hij bepaalde dingen weet. En ik heb voor mezelf beslissingen genomen die hier verder niet toedoen...

Goh moeilijk.

Wat ik me afvraag als ik het lees:
jullie willen allebei geen scheiding.
Maar wil hij nog wel investeren in een sexuele relatie met jou?
Het een kan op zich los van het ander staan.
Het lijkt net alsof jij hem nog wel ziet als sexuele partner, maar hij jou niet meer.
Is dat een gegeven of wil hij daar wel iets aan veranderen?

Het lijkt alsof ik een flinke steen in de vijver heb gegooid hier.

@ Nymph: Wat bedoel je met "lekker makkelijk wij mannen"?

De ballen hebben om ergens eerlijk voor uit te komen, hmm, weet ik niet. Als daarop dan de electrische stoel volgt

, moet je dat dan willen? Ik las ergens het woordje "furieus", en dat geeft weinig motivatie om daar in de toekomst weer heel open over te zijn. Dat zou althans mijn conclusie zijn.

Een kind wat weet dat ze straf krijgt omdat ze uit de koektrommel heeft gepikt gaat dat echt niet zeggen om daarmee "ballen te tonen". Die filmpjes zijn misschien nog wel bekend van TV destijds met Peter Jan Rens en de verborgen camera. Ik neem niet aan dat volwassenen daar heel veel in verschillen.

Kijk, iemand in een relatie die "over het hekje kijkt" wil niet per definitie zijn eigen partner kwijt he... Dus zo iemand moet imho altijd eerst goed nadenken voordat 'ie iets zegt, wat 'ie zegt en hoe die het zegt. Eigenlijk een conclusie die Venus ook al gemaakt heeft en waarschijnlijk nÃ³g vele tienduizenden in Nederland.

@ jwbr: Mooi dat jij het gevonden hebt. Dit zou ideaal kunnen zijn voor jou. Maar hoe zit het met jouw partner? Enne, hoe zijn jullie behoeftees over 10, 15 jaar? Misschien moeilijk te bevatten, maar alles is in beweging. Dus als alles nu allemaal perfect past, wil dat niet zggen dat dit over jaren nog steeds zo is. En dat wij hersens hebben, natuurlijk, weet ik ook wel. Maar als het niet goed meer voelt kun je dat nog wel een tijdje wegredeneren, maar uiteindelijk wint je je gevoel nu eenmaal altijd...

Als dingen binnen een relatie veranderen lijkt me dat op zich geen probleem, zolang je relatie aanvoelt als een innige dans. Daarin beweeg je namelijk met elkaar mee.

Searcher

Heeft iemand ervaring met een vergelijkbare situatie? Een situatie waarin je partner dingen doet die niet binnen jouw normen & waarden passen? Hoe accepteer je dat?

Ik heb het zelf aan den lijve ondervonden. En een vriendin van me zit momenteel in hetzelfde schuitje als jij beschrijft Suzanne.

â€œChange what you canâ€™t accept and accept what you canâ€™t change.â€
Dit zijn wat mij betreft twee uitersten. Hij stopt met zâ€™n gedoe, of jij accepteert zâ€™n gedoe.
En daartussenin zijn meerdere al dan niet gulden, middenwegen.
Je hebt zelf al een middenweg geopperd â€“ maar dat blijkt geen oplossing te bieden.
Je geeft aan, dat een scheiding geen optie voor je is.
Maar als de twee uitersten geen optie blijken te zijn en de middenweg evenmin, wat blijft er dan over ?

hij vindt dat hij zelf mag bellen en smsen, maar zou het niet leuk vinden als ik zou bellen en sms-en met een ander, laat staan dat ik irl een sexuele relatie met iemand anders zou hebben.

Dat hij stiekeme dingen doet, is tot op zekere hoogte begrijpelijk ( en dat is niet per se hetzelfde als acceptabel). Daar hoef je geen ballen voor te hebben, ook vrouwen doen dat. Verboden vruchten zijn het lekkerst. Persoonlijk vind ik ook, dat je ook binnen een relatie recht hebt op privacy. Dat stukje privacy behoort echter niet de grenzen van het toelaatbare van je partner te overschrijden. Daar behoor je ten allen tijde rekening mee te houden. En dat vind ik de echte afknapper : hij eigent zich privileges toe, die hij van jou â€œniet leukâ€ zou vinden. Daarmee ontstaat voor mij een onacceptabele onbalans in de relatie. En voor mij is een relatie die in onbalans is, een kansloze.

Drie keer sex gehad in 2010 ? Voor mij zou dat voldoende reden zijn om een einde te maken aan de relatie, maar dat ben ik.
Wat zijn je vooruitzichten voor 2011 ? Twee keer sex ? Of vier keer ?
Je bent midden dertig. â€œTot de dood ons scheidtâ€ lijkt me echt een angstaanjagend vooruitzicht!

Terugkomend op je openingsvraag , â€œHoe accepteer je dat?â€ : No way !

@Nymph: Die allesverklarende "mannelijke natuur" staat wat mij betreft equivalent voor de vrouwelijke maandelijkse periode, nesteldrang, moeder(evengeenpartner-)liefde enz. Wij mannen dienen daar maar rekening mee te houden (vind ik billijk), maar een pannenkoek heeft altijd twee kanten.

Wat openheid en eerlijkheid betreft, dat kan je afgeleerd worden. Als je een keer je hand flink verbrandt aan een kachel kijk je de volgende keer wel beter uit, toch?

Verder vind ik wel dat je het heel mooi verwoordt

Searcher

@Searcher, lees je eigen posting en je weet wat ik bedoel,
die eeuwige natuur van de mannen die alles verklaart
'dat doen wij mannen.....'

en ach Searcher, een flinke steen in de vijver, valt best mee hoor,
die steen is slechts een klein kluitje,
maar wellicht veroorzaakt het meer rimpeling
dan je zelf had gezien
toen je het gooide

we verschillen behoorlijk van mening searcher,
maar dat is mij niet vreemd
ik had de ballen wel
om het bespreekbaar te maken
vooraf
en ik vind dat je in een relatie
de ander de gelegenheid moet geven
samen met je mee te groeien
en niet een keuze voor de ander kunt maken
onder het mom van
'dat doet hem/ haar te veel pijn, ik wil de ander niet kwetsen...

alsof de ander niet nog veel meer gekwetst zal zijn bij het uitkomen van het 'bedrog'...

een relatie zal niet immer een innige dans zijn,
dat lijkt een utopie
maar hoeft het niet te zijn
ik geloof er nog steeds in
dat is het resultaat van openheid en eerlijkheid
samen groeien
ieder op zijn tempo
maar met respect voor elkaar

dat jij spreekt over een electrische stoel...
associeer ik met gevangenschap
nee, dat is zeker geen relatie die gestoeld is op een innige dans

en een kind die snoept uit de koektrommel
heeft niets van doen met een gelijkwaardige relatie..

ik heb andere idealen
gelukkig maar
en die zijn niet eens utopisch

om samen te dansen
moet je de ander wel voor de dans uitnodigen
als je dat vergeet
moet je niet raar opkijken
dat je de dans mist...

Nymph

En wat Nymph, als die ander niet mee wil groeien? Zelf dan ook maar stil blijven staan? Niet dansen, omdat de ander niet op de uitnodiging ingaat? Of toch maar voorzichtig een dansje wagen, eerst alleen, en daarna misschien iemand anders uitnodigen, die wel op je uitnodiging ingaat?

Dingen bespreekbaar maken, dat kun je niet alleen, daar moet je ook met tweeÃ«n voor zijn. Ik kan wel alles bespreekbaar willen maken, maar daar moet de ander wel voor openstaan. En als dan telkens dat je iets bespreekt, het afgekapt wordt, of gebagatelliseerd wordt, of genegeerd wordt, dan leer je het wel af hoor, om dingen bespreekbaar te willen maken.

Ik zeg niet dat dat bij de man van Suzanne ook zo is, maar dat is wat ik bedoelde...

Dingen bespreekbaar maken, dat kun je niet alleen, daar moet je ook met tweeÃ«n voor zijn. Ik kan wel alles bespreekbaar willen maken, maar daar moet de ander wel voor openstaan. En als dan telkens dat je iets bespreekt, het afgekapt wordt, of gebagatelliseerd wordt, of genegeerd wordt, dan leer je het wel af hoor, om dingen bespreekbaar te willen maken.

Dat leer je idd wel af als je maar genoeg afgekapt wordt, genoeg afwijzingen krijgt...genegeerd wordt...

Ja ..klopt ,en als je altijd maar genoegen blijft nemen met wat je altijd al kreeg .....blijf je eeuwig krijgen wat je altijd hebt gehad.

Precies! Of je vraagt iemand anders ten dans, die wel met je wil dansen...

Heb ik gedaan...........
En het is het allerbeste wat ik ooit heb gedaan!!!!!
En dan komt :Had ik het maar eerder gedaan......

de wereld is groter dan jouw blikveld,
dat is mij wel duidelijk..

Auw!

Messcherpe analyse verder (zeker een professional?). Moeder-kind klopt wellicht. Maar geldt dat niet voor heel veel mannen?

Searcher (alweer in de generalisatiemodus).

Shespot forum

Hoe doe ik .... of: hoe ga ik hier mee om?