Wat bezielt je? Over de gevoelens bij BDSM

[Levendig Foutje]

Oh okee
Zie je gelijk mijn emotionele aard, haha!

Eh...ik denk dat je duidelijk genoeg was, maar het was een beetje ingewikkelde gedachtenkronkel voor me. Een soort ondersteboven hangen om de dingen te zien die rechtop staan. Of het nu werkelijk helderder is, weet ik niet.

Iets heel intens als constructief gebeuren is het wel zoals ik dat beleef. Maar ik denk dat het maar één van de manieren is om naar zo'n combinatie toe te komen... Denk je ook niet?

[Twijg]

Mijn naam was Kronkel dus ja . . . dat zegt genoeg.
Waarom makkelijk doen als het moeilijk kan, zoiets . .
Heul handig soms . . NOT
Anyway, ik heb je aangemeld zojuist bij de DSM V
Kunnen we jullie eindelijk eens gaan genezen tenminste

[Levendig Foutje]

Hè dat werd tijd zeg.

Als ik een medical fetish had gehad, zou ik al handenwrijvend aan al die enge dokters denken...

[Anwen]

Misschien kunnen degenen die dat interessant vinden hier verder praten over de gevoelens omtrent bdsm.

Het is nog steeds een mooi topic en n.a.v. mijn topic en de reacties van de afgelopen dagen zijn er bij mij wel een aantal gedachtes naar boven gekomen die ik misschien wel wil delen. En ik weet dat meerdere mensen hier deze eh, hobby hebben.

[Laars]

Ha Anwen,

Ik twijfelde om te gaan reageren, wie ben ik per slot van rekening jouw persoonlijke verhaal te 'beoordelen'. Ik maak me eerlijk gezegd geen zorgen, het lijkt tussen de regels dat je het in de hand hebt.
Waar ik benieuwd naar ben is waarom je juist die mooie delen, die je later in de aanvulling wel beschrijft, uit de belevenis laat? Gewoon nieuwsgierigheid, dus voel je vrij in reactie, hoor

Waar ik een beetje huiver is tijdens het lezen van deze zin:

Je duwt door, ik wil niet, maar probeer me te ontspannen omdat het anders alleen maar erger is. Ik probeer mijn hoofd los te denken van mijn onderlijf, te verdwijnen.

Dat lijkt bijna dissociatie, iets wat best wel heftig is. Misschien is dat de bedoeling juist bij BDSM, ik heb geen idee, natuurlijk.

Misschien ben ik 'old school' Levendig Foutje en vergelijk ik jou teveel met haar verhaal

Laars, mietje

[Nelly]

Goed dat dit topic nu naar boven gehaald is - ik had er een entry in gezet die ik daarna was vergeten & blijk daar hele goede reacties op ontvangen te hebben. Bedankt iedereen & sorry voor de traagheid.
Heb verder vol respect en interesse de topic van Anwen gelezen. Het gevoel wat je probeert te bereiken is heel herkenbaar - maar de weg blijft me toch verbazen. Mijn neiging is, om als iemand iets afspant etc., om juist zachter en rustiger te worden & dan krijg ik ook intimiteit, overgave etc. Bij de hardhandige manieren van de dom - zou ik verwachten dat de weerstand de keer erna meer en groter is ipv. minder. Fascinerend dus dat dat niet zo schijnt te zijn.... Blijf vooral schrijven!

[Nelly]

Topic was toch nog niet uit mijn hoofd en ik heb er verder over nagedacht. Het lijkt me, als buitenstaander, bij de D/s relaties te draaien om macht. D lijkt alle macht in handen te hebben - maar als s door totale overgave (en door het vermogen om 'nee' te mogen zeggen) D afhankelijk weet te maken van de 'kicks' dan heeft s de macht (ik kan me voorstellen dat iemand die zelf aan BDSM doet dat subtieler, genuanceerder etc. weet op te schrijven. Dit is de korte 'zo lijkt het tot nu toe' snap versie). Het verhaal dat s de macht heeft lijkt me problematisch als D elders in het leven ruim van kicks voorzien is (of mis ik nu iets??).

Het is mijn verwachting (maar ik vraag me nu wel af waar ik dat eigenlijk op baseer . In ieder geval voor een deel op cursussen lichaamswerk die allemaal van het gedachtegoed wat nu gaat volgen uitgaan) dat als in een relatie iemand opent op zachtheid - dat deze openheid het eigendom wordt van de persoon die opent zelf (vgl. na een ontspanningsmassage is de klant ontspannen). Er ontstaat dus geen afhankelijkheid van de sex-partner of therapeut en deze wordt ook niet de exclusieve bron waar bepaalde gevoelens gehaald kunnen worden. In tegendeel - de verwachting is dat iemand die beter in zijn vel zit ook in de rest van de wereld, relaties etc. meer voor elkaar krijgt.

Als iemand vervolgens voelt dat hij of zij zichzelf wil uitdagen, grenzen wil verleggen etc. dan gebeurt dat niet op suggestie/ initiatief van iemand anders. Ik lees in de topics veel dat de s kleiner wil worden en de D graag groot heeft (of zelfs helpt groter te worden). Mijn verwachting is dat bij openen op zachtheid iedereen groter wordt (en dan ook zelf alle uitdagingen etc. moet tackelen - net als afhankelijkheid is mi. ook 'beschermen' niet heel prominent in beeld).

Ik ben heel erg benieuwd hoe het ervaren van een BDSM relatie impact heeft op het ervaren van de rest van 'de mensheid' en het zich verhouden daartoe. Kun je als s in een relatie kleiner worden, maar juist maatschappelijk groeien?? Word je opener of juist op een bepaalde manier meer gereserveerd??

[Levendig Foutje]

Ik had zo'n lang verhaal geschreven dat ik uitgelogd was en mijn tekst weg was. Nou ja.

Om te proberen Nelly te antwoorden:
Ik geloof dat ik nog net zo asociaal ben als vóór onze M/s.
Ik ben wel gegroeid, en ik heb heel veel te danken aan mijn X, zijn steun, zijn liefde, ook zijn leiding die me rust geeft soms, maar hij geeft me zoveel beslissingsvrijheid dat die zelfs nog groter is dan met alle vorige vanillavriendjes. Maar wij hebben dan ook weer veel vanilla tussen onze M/s in, die dan toch licht D/s getint is maar niet echt zichtbaar aanwezig.

Waar iemand anders helemaal blij wordt van knuffelseks, daar heb ik een fetish voor macht (bij de ander dan). Ik geloof gewoon dat we zo in elkaar zitten. Ik heb er behoefte aan om een deel van mezelf te kunnen zijn wat normaal nooit kan zijn, en ik word er heel blij van. En vind het gewoon heel spannend en leuk (ook al die accessoires, daar is een hele wereld opengegaan).

Met jezelf of vanuit jezelf kun je best een groot aantal grenzen onderzoeken maar op een gegeven houdt het op. Op die manier kende ik mezelf al heel goed voordat ik aan D/s begon. Vanaf dat punt zijn het de externe prikkels en de wisselwerking die die zoektocht door kunnen laten gaan. Soms hoef je ook niet grenzen te onderzoeken in seks, soms wil je gewoon gaan naar daar waar het fijn is en goed voelt. Overigens hoeven BDSM en je lijf koesteren helemaal niet twee verschillende dingen te zijn. Ik koester mijn lijf een hoop. Dat zweepslagen markeringen kunnen achterlaten en slagen blauwe plekken, ja, dat is ook wel weer zo. Een paradox dus. Maar ik wil ook weer niet verder gaan dan dat, en als een onverwachte penetratie eens pijn heeft gedaan dan kan ik daar nog weleens een beetje paniek over krijgen ook al is het dan niks. Maar ik ben een echte softie in het wereldje voor wat ik om me heen zie, dus hoe dat voor anderen werkt weet ik niet.

O ja, wat de kicks betreft. Ik denk dat de sub meer kicks krijgt omdat die niet in handen heeft wat er gaat gebeuren. De Dom moet meer plannen, checken, alles in de gaten houden. Het is een soort zelfcontrole wat tenminste bij mijn X de kick is. Je hebt opeens de verantwoordelijkheid voor het welzijn van de ander in je handen, dat is niet niks. Dat is prachtig, maar het is dus werk van beide kanten. "Topping from the bottom" noem je een bottom of sub die de Top of Dom aan het manipuleren is om voor elkaar te krijgen wat hij/zij zelf wil, dat komt vaak voor. Ik krijg het niet bij elkaar bij mijn X
Gelukkig maar, want daar word ik blij van: ik kan hem niet manipuleren. Want daar heb ik een hekel aan, de ander te manipuleren ook al wil ik dat niet maar mijn hoofd doet dat, omdat de ander gewoon niet tegen me op kan. Al vaak in mijn relaties gehad.

Na Anwens verhaal te hebben gelezen wil ik alleen iets toevoegen over stopwoorden... Het is Anwens keuze om geen stopwoorden te hebben. Maar er zit wel een risico aan vast. Zelfs wij, al 5 jaar samen, hebben stopwoorden al "hangen ze aan de muur" als een brandblusser voor het geval het hele gebouw afbrandt. Iets heel ernstigs dus, en dan is de situatie ook werkelijk ernstig, want dan heb ik niet het vertrouwen kunnen hebben in zijn oordeel. Maar de ander zit niet in jouw lichaam, en hoe makkelijk kunnen er beknellingen in bondages optreden (zenuwen, pezen, met als gevolg een gevoelloze arm gedurende lange tijd of nog erger), of verstikking wat niet te zien is van de buitenkant, of innerlijke beschadiging. BDSM is een "risicosport" en veiligheidsmaatregelen zijn nu eenmaal aan te raden.

Harde aanpak is - bij mij tot zekere hoogte - een manier om mezelf te kunnen geven, ook al kost dat soms moeite. Als het allemaal maar zacht en lief is, dan ga ik weer proberen te manipuleren en ook mijn hoofd maakt commentaar. Wat is hard? Bij ieder verschillend en zelfs van tijd tot tijd verschillend. Te hard bestaat natuurlijk ook en daar zal dan wel gebeuren waar jij het over hebt, Nelly. De subspace ontstaat trouwens wel wanneer iemand door "te hard" heen gaat en het hoofd helemaal loslaat en spacy wordt. Dat kan pijn zijn maar ook andere te heftige prikkels. Het ligt er maar net aan hoe het toegediend wordt en bij wie. De weg naar die subspace toe heb ik als heel moeilijk ervaren, praktisch ondoenlijk voor me, en het is ook bepaald niet iets waar ik graag naartoe werk. Bij mij is overgave iets actiefs, ik geef hem echt, en vind daar mijn plezier in.

Op dit moment trouwens zijn we nog niet erg actief, na een heel belangrijke tijd van moeizame maar grote veranderingen in onze levens, dus wie weet zeg ik over een jaar wel weer andere dingen.

LFje, net zo'n mietje als Laars

[Nelly]

Wow - LF!!. Het beantwoord niet al mijn vragen, maar houdt juist mijn gedachten op gang en breidt ze uit Dank je wel!!
Ga je reactie nu eerst eens goed laten bezinken en kom dan (waarschijnlijk) met meer tekst...

[Levendig Foutje]

Ik ben er zelf ook nog niet helemaal uit!
Dat zijn veel vragen en best lastig om te antwoorden.

Ik heb het gevoel een paar belangrijke dingen niet te hebben genoemd.
Bijvoorbeeld de paradoxen, wat je ook goed kunt lezen in het verhaal van Anwen.
Je wilt niet maar doet het toch omdat het van je gevraagd wordt door die speciale krachtige persoon, of je wilt maar mag niet.
Die paradox windt me heel erg op. Dat is de controle uit handen geven.
Ik heb het gevoel dat BDSM vol paradoxen zit.
En dan wordt er iets losgemaakt bij je. Die zijn interessant, die brengen je op andere plekken binnenin jezelf of geven een ander perspectief.

Over het beschermen ook nog een gedachte, en daarin ben ik heel erg D/s en zelfs M/s.
Ik hou ervan om me beschermd te voelen. Als kind voelde ik me heel erg beschermd en had dat ook nodig, en tegelijkertijd kreeg ik heel veel vrijheid. Ergens in mijn 20-er jaren ben ik voor het eerst in een situatie terecht gekomen, gedurende meerdere jaren, waarin ik helemaal niet beschermd was en het allemaal zelf moest oplossen, en dat was erg moeilijk. Naarmate je alleen voor de dingen staat leer je wel beter in de maatschappij te staan. Wat dat asociaal zijn betreft, ik heb belangst, ik ben liever thuis alleen of met iemand die heel dichtbij staat en ik vind sociale gelegenheden saai. Ik ben vroeger angstiger geweest voor het dagelijks leven, maar toen redde ik het ook vaak nog maar net (of net niet) tot het eind van de maand. Een mens voelt zich beschermd als hij weet dat hij nog de huur en voedsel kan betalen; financiële problemen doen heel veel. Als je een vriend hebt, voel je je ook beschermder, want als er wat gebeurt, is hij er nog om misschien te kunnen helpen. Ik heb ervaren dat ik het soort karakter heb dat toch een beetje wereldschuw is, vooral de dagelijkse dingen, hoewel ik nu veel zekerder in mijn schoenen sta. In M/s zweef ik, ben ik eindelijk stil van binnen, ik voel me mooi en zacht, dat is de ik die ik ben maar niet kan zijn in het dagelijks leven. Alleen maar bij iemand die ik zo lief heb en zo vertrouw dat hij bij die ik mag komen. En daar is weer een paradox. Ik heb in dat dagelijks leven alles gedaan wat ik wilde en ga nu nog meer dingen doen die ik echt wil. Ik ben koppig, ik ga voor wat ik wil als ik zeker weet dat ik het wil.

Dus ja, ik voel me enorm beschermd in M/s en geniet daar erg van. En ik heb iemand nodig die me net dat steuntje in de rug geeft. In het verleden was ik nog chaotischer dan nu in mijn hoofd en daar heeft onze M/s me bij geholpen, door mijn activiteiten te ordenen, door me mijn eigen prioriteiten te doen inzien. Dus ik denk dat het gewoon ook erg ligt aan je persoonlijkheid. Ik ben het meest ontspannen en gelukkig met een zekere bescherming van hem en hij houdt ervan om mij te beschermen (als we in vanilla zitten is dat me mijn eigen dingen te laten doen tot ik weer eens totaal besluiteloos ben of er iets misgaat; in M/s is het inderdaad dat hij alles beslist).


En terug op hard en zacht. Het gaat voor mij om het contrast, om de afwisseling, of combinatie...
Een zachte wreedheid... Liefdevolle hardheid?
Alleen hard is voor mij onmogelijk, ik moet liefde voelen. En dat geeft hij volop in onze M/s. Alleen zacht: een enkele keer is okee, en in het dagelijks leven buiten de seks is het fijn, ik heb echt heel veel affectie nodig en wil het ook vooral heel veel geven. Gelukkig ontvangt hij dat graag, haha! Ik hou veel van knuffelen en hang eigenlijk altijd om zijn nek. Best wel goed om na 5 jaar nog zo klef te zijn

Maar dan moet ik altijd weer aan mijn laatste ex denken die dan lief met me begon te knuffelen en dan gingen die handen opeens naar plekken die niets met teddybeer-knuffelen te maken hadden. Dat werkte dus helemaal niet.
Bij mij werkt een plotselinge verandering. Opeens bij mijn pols pakken, iets snels en onverwachts. Niks teddy-seks, brrrr!

[Anwen]

Waar ik benieuwd naar ben is waarom je juist die mooie delen, die je later in de aanvulling wel beschrijft, uit de belevenis laat? Gewoon nieuwsgierigheid, dus voel je vrij in reactie, hoor

Uh. Selectief geheugen, ben ik bang. Geen opzet, of iets dergelijks. Ook in het verslag wat ik toen heb geschreven komen die delen niet terug, volgens mij. De vraag waarom dat zo werkt is natuurlijk wel interessant voor mijzelf. Even over nadenken nog.

Dat lijkt bijna dissociatie, iets wat best wel heftig is. Misschien is dat de bedoeling juist bij BDSM, ik heb geen idee, natuurlijk.

Misschien ben ik 'old school' Levendig Foutje en vergelijk ik jou teveel met haar verhaal

Laars, mietje

Nee, dat was geen dissociatie, het lijkt er niet eens op. En nee, ik heb nog nooit meegemaakt dat dissociëren een doel was bij BDSM, het is zelfs de vraag of dissociatie een doel kan zijn. Dan moet iemand dat uit zichzelf al doen en moet je iemand hebben die je met bepaalde handelingen bewust die staat in stuurt. Iets waar elk verstandig mens bij vandaan blijft, tenzij eventueel in een therapeutische setting.
Ik zou ook erg oppassen met het strooien met psychiatrische termen tenzij je hier deskundig in bent (als in: opleiding).

Misschien vergelijk te je veel, dat weet ik niet. Een mietje vind ik je niet

[Levendig Foutje]

O ja, en dan nog een gedachte meer over te hard en resistentie.
Is best wel een spanningsveld soms.
Straffen zijn altijd onplezierig voor beiden in onze relatie, dat is bijvoorbeeld te hard.
Ze komen erg weinig voor (gelukkig).

Een enkele keer heeft X het "te hard" of beter gezegd "teveel, te heftig" opgezocht.
Ik voelde echt angstzweet, paniek. Dan is hij echt angstaanjagend voor me.
Dan wist ik ook echt niet wat ik moest doen, alleen maar zo snel en goed mogelijk gehoorzamen. Dan worden er dus hardhandig grenzen afgetast, want het gehoorzamen is dan heel moeilijk, onmogelijk of pijnlijk, maar de enige manier om zo snel mogelijk er doorheen te komen.
Dit is misschien een keer of 3, 4 voorgekomen. Resistentie tegen hem is er dan niet, alleen tegen mijn eigen angst. Ik ben dan veel te bang voor hem om me tegen hem te verzetten.
Dat angstaanjagende van hem vind ik trouwens wel heel aantrekkelijk.
Weer een andere paradox.
Daarbij komt er adrenaline los, misschien ook endorfine? Daarna is wanneer ik kan rusten, bij hem, dan is hij trots op me, dan schuil ik bij hem, dan ben ik van hem.
Ik ben van hem, dat is een gevoel dat niet uit te leggen is.
Rationeel gezien kun je geen eigendom van iemand anders zijn in onze maatschappij, en toch ben ik het dan, uit eigen aanbod. Dat is magisch.

Meestal is het niet zo heftig. Mijn resistentie is vaak tegen mijn eigen impuls trouwens, niet tegen hem. Dat werkt heel raar. Ik doe dan iets wat ik niet wil want ik wil actief gehoorzamen, in hart en ziel. Daarom is het bijna nooit tegen hem gericht. De enkele keren dat het tegen hem was gericht, mondde het meestal uit in straf, want onze M/s is echt gebaseerd op mijn actieve overgave, zo hebben we dat allebei gewild vanuit het diepst van ons hart.

[Anwen]

@Nelly; ik heb veel lichaamswerk gedaan, nu tantra, en ik snap heel goed wat je bedoelt met openen op zachtheid. Wat nu bij me opkomt m.b.t. je punt over grenzen verleggen is dat het kennelijk zo is dat ik iemand nodig heb die me uitdaagt daarin. Zachtheid of hardheid zeggen me dan wat minder in die context omdat iets wat voor anderen hard lijkt, en het misschien ook wel is, nog steeds maakt dat wij ons allebei kunnen openen. Ik geef me over aan hem, hij aan zijn dominantie en uiteindelijk ook aan mij, zou je kunnen zeggen. Dat maakt dat we ons allebei meer kunnen openen.
Het is heel menselijk om binair te denken. Het is makkelijk om te kijken naar zacht versus hard, wreed versus lief, pijn versus genot. Maar wat hier nu als hard wordt gezien is enkel een manier om beiden op een bepaalde plek te komen, mentaal. Dat wil niet zeggen dat de manier waarop dat gebeurt totaal onbelangrijk is. Maar over het algemeen zijn we mensen wie denk ik deels ook aangeleerd dat pijn verkeerd is en hardheid niet respectvol. Terwijl ik dat deels ook nodig heb omdat ook ik me ga vervelen. Niet als straf, of omdat ik mnder waard ben. Waarom wel ben ik nog niet achter. Misschien omdat strakke kaders krijgen van iemand die slimmer is dan ik, het waard is, me geeft wat ik niet dacht nodig te hebben.'

Wat vreselijk moeilijk om dit proberen uit te leggen, of misschien kan het ook wel niet.

Ik ben heel erg benieuwd hoe het ervaren van een BDSM relatie impact heeft op het ervaren van de rest van 'de mensheid' en het zich verhouden daartoe. Kun je als s in een relatie kleiner worden, maar juist maatschappelijk groeien?? Word je opener of juist op een bepaalde manier meer gereserveerd??

Grappig dat je dat zegt, daar zijn wij sinds een tijdje meer mee bezig. Komt later in de verhalen nog wel Ik heb zelf bdsm en 'de rest' altijd behoorlijk gescheiden gehouden. En ik dacht niet dat dat echt kon, maatschappelijk groeien door sm, een beter mens worden. Toch is dat wel wat hij nastreeft. En ik begin er inmiddels meer in te geloven. Sowieso geloof ik dat als een mens op een voor hem belangrijk niveau wordt gezien en hij weet dit te internaliseren, hij zal groeien.
More about that later

[Nelly]

Ben echt geraakt door de prachtige reacties tot nu toe. LF - opnieuw bedankt en Anwen - ook enorm bedankt!!

[Laars]

psychiatrische termen

Het kan ook een psychologische term zijn, dissociatie wordt dan gezien als een afweermechanisme. Het is een soort van vlucht uit de werkelijkheid en kan ontstaan bij enorme (fysieke en of psych) stress.

Als je van een dissociatieve stoornis spreekt is het psychiatrie, maar dat bedoel(de) ik niet.

Laars, ooit psych verpleegkundige