Mijn eerste stappen in de BDSM met een Dom

[Twijg]

Ik ben zelf helemaal niet into het BDSM gebeuren en het met hoofdletters schrijven van een geliefde. Dat soort verering en verafgoding/onderwerping zit niet in mij, maar zoals jij het beschrijft komt het toch ook over als iets heel gelijkwaardigs waar ik wel een OK gevoel bij zou kunnen hebben. Fijn dat je er zo van geniet samen

[Levendig Foutje]

Dank je wel Twijg.
Ik moest even over je woordenkeus nadenken: verering, verafgoding.
Natuurlijk is de enige persoon die men normaal aanduidt met Hem, God; en kun je als buitenstaander verafgoding met D/s associëren. Er zijn overigens genoeg mensen in D/s en M/s die hun Dominant of Meester met een hem aanduiden. Maar je ziet het al in de afkortingen: Dominant-sub en Meester-slaaf, groot-klein. Verafgoding is niet het woord als ik het over Hem heb of als ik vóór Hem zit.

Het is een klein-tegenover-groot-gevoel, en natuurlijk wel absoluut een groot respect, waardoor die hoofdletter opkomt. Een groot respect en met name ook het besef dat ik op dat moment Zijn eigendom ben, een andere zeer belangrijke reden om die hoofdletter te gebruiken (ik ben dan niet meer "van mezelf"... Hij is dan mijn eigenaar). Daarom gebruik ik ook geen hoofdletter als we in D/s-modus zitten, het is echt alleen voor de M/s.

Over gelijkwaardigheid...
Er zijn ook wel M/s-relaties gebaseerd op ongelijkheid, waarin hij zich meer voelt dan zij, en zij zich minder voelt (of andersom qua sekse). Ik ken deze relaties zelf niet en weet dus niet hoe gelukkig beiden daarin zijn en of zo'n relatie langdurig kan zijn.

Onze eigen relatie is gelijkwaardig, ook op zijn eigen manier door de M/s heen. Ik vertrouw op hem net zoveel als hij op mij vertrouwt. Ik geef net zoveel van mezelf als hij dat geeft. Hij leert net zoveel van mij als ik van hem. Ik interesseer hem net zoveel als hij me interesseert. enz...enz...
Maar we hebben elk de noodzakelijkheid om dit te beleven door middel van ongelijke machtsverhoudingen. Zijn manier van leren van mij is anders dan mijn manier om van hem te leren, bijvoorbeeld, en we leren andere dingen van elkaar.
Het is best lastig om te omschrijven. Ik heb respect voor hem omdat hij me aankan (en me ook aanvoelt). Daar heb ik die ongelijke machtsverhouding voor nodig. Ik heb "nee" nodig. Ik heb het nodig om zijn kracht te voelen. Daarbuiten word ik er heel opgewonden van, maar daar hadden we het niet over.

Zodoende heb ik het ook nodig om me geheel over te geven; dan kan ik mijn hele hart geven zonder "maar", gewoon alles van mezelf aan hem geven, omdat dat het grootste cadeau is dat ikzelf kan geven. Hoewel hij zich dan niet onderwerpt zoals ik, toch stelt hij zich dan ook open en geeft mij evenveel liefde weer op een hele andere manier; zorgt voor me, waakt voor me, komt in mijn hoofd en lijf, leidt me, straft me, beloont me, koestert me... Ik ben de Zijne. Voor mij is het magisch. Maar dat is dus omdat X en ik zijn zoals we zijn...dit werkt voor ons, maakt ons gelukkig, is onderdeel van ons wezen. Ik word gelukkig van het aan Zijn voeten in M/s-modus te kunnen zitten...voel het als mijn plek.

[Twijg]

Ik volg je hoor. En natuurlijk voelt het voor iemand die wel in het BDSM gebeuren zit minder als verafgoding en meer als respect. Het woord verafgoding heeft een negatieve onderklank. Het woord verering minder, het woord respect helemaal niet.

Het is vooral door het zelf niets voelen voor een dergelijke relatie met iemand dat ik het op die manier heb omschreven, niet met een bedoeling te veronderstellen dat het dus ook zo is voor degene die er juist door tot leven komt zoals jij met je geliefde.

En ik heb het ook meer met de rituelen eromheen dan met de seks zelf. Een man mag best dominant zijn in bed, vind ik wel fijn ook, al is de afwisseling me liever uiteindelijk, of misschien meer het spontane waarbij de ene keer de man een initatief neemt en zich ook duidelijk niet laat nemen, maar zelf neemt, en de ander keer andersom, gewoon omdat de seksuele drive het zo stuurt op dat moment. De rituelen eromheen zijn voor mij iets wat ik mezelf gewoon nooit zie doen: het op de grond moeten zitten, het nederig aanbieden van iets lekkers, een halsband etc. En ja, ook die hoofdletters. Ik zou er niet over piekeren zelf.

Ik weet dat het voor jou en vast ook anderen juist onderdeel is van het seksuele aspect. Voor mij zou het voelen als iets ehm . . . lachwekkends, met zeer waarschijnlijk een lachsalvo of opmerking in de trant van: ja zeg, doe ff 'normaal'. Het is een gebrek aan kunnen voelen zoals het bedoeld is, maar geen gebrek aan kunnen begrijpen dat het voor anderen uitermate opwindend kan zijn.

[Levendig Foutje]

Ik moet wel glimlachen bij je antwoord
"Ja zeg, doe effe normaal!"

Ook ik begrijp jouw kant volkomen. Ik heb hier mijn kleine hoekje om een soort dagboek voor mezelf te schrijven en tegelijkertijd een kijkje binnenin de BDSM te geven zoals wij dat beleven, voor wie daar interesse in heeft - iets dat zoveel meer omvat dan alleen zwepen en leer. (Vaak hebben we niet eens zwepen en leer bij de hand.)

Maar ik vind de geur van leer wel weer opwindend.

[Twijg]

Hoho, normaal tussen aanhalingstekens hè: 'normaal' !
Ik ken mijn pappenheimers en weet dat normaal meeverandert met de context en de mensen in die context

[Levendig Foutje]

Dat weet ik, ik had die impliciete aanhalingstekens al direct gelezen.
Maar ik kan me die situatie zo voorstellen!

[Twijg]

Dat weet ik, ik had die impliciete aanhalingstekens al direct gelezen.
Maar ik kan me die situatie zo voorstellen!

Gelukkig

[Spelfje]

Juist om die verschillen in gevoel te bespreken opende ik ooit DIT topic Twijg. Had je die ook al ontdekt? Misschien interessant om daar verder te bomen over "wat een mens bezielt"?

[Twijg]

Dank Spelfje
Ga ik doornemen.

[Levendig Foutje]

Alweer een paar weken geleden hebben we een heel erg eh, lekkere sessie gehad.
Ik kreeg een geheel masker over mijn hoofd, en ook de ooggaten en het mondgat werden bedekt met een opzetbaar stuk leer. Heerlijk... Ik moest op handen en knieën, als een hondje, op de grond zitten. Hij gaf me niet al te zware slagen met een flogger, en zei dat ik moest kwispelen. Dat deed ik al te vrolijk, lekker mijn achterste heen en weer wiebelen. Geen moeite mee!
Hij klikte een hondenriempje aan mijn halsband. Gek hè, zou ik nooit gedacht hebben toen ik net in de BDSM stapte, dat ik dat zou accepteren en zelfs fijn zou vinden! Maar er is iets heel erg leuks aan gewoon even lekker een teefje te kunnen zijn, een beestje.
Ik voelde hoe de riem aan me trok en ik liep op handen en knieën achter hem aan. Soms stond Hij stil en liep ik zachtjes tegen zijn benen aan per ongeluk, of draaide hij opeens naar de zijkant. Op een gegeven moment moest ik stilstaan. Ik moest mijn billen presenteren.
Ik was opgewonden en trok mijn billen zoveel omhoog als ik kon, in die houding. Zijn paardrijzweep kwam een aantal keer op ze terecht, niet al te hard, lekker. En opeens streelde Hij met de paardrijzweep mijn bilnaad... Dat was zo lekker, dat ik mijn torso naar de grond liet zakken om mijn achterste nog meer toegankelijk te maken. Het strelen ging door, en ik genoot...
Toen werd er plotseling iets tegen mijn anus geduwd. Ik was zo geil, ik wilde het in me hebben. Het ging erin, makkelijk zelfs, maar opeens deed het pijn ter hoogte van wat ik noem de tweede spier van binnen. De derde is normaliter het pijnlijke punt. Gelukkig duwde Hij hem niet door en plakte het ding met ductape over mijn billen om het op zijn plek te houden. Ik vroeg me af wat het was... Hij ging verder met mijn billen te bewerken met de flogger, op die lekkere manier, terwijl Hij duwtjes gaf tegen het ding...ook erg lekker.
Toen opeens zette Hij een vibrator tegen mijn klitje, en duwde het een beetje in mijn vagina, om het dan weer tegen mijn klitje te zetten. Ik wilde graag meer van het ding in mijn anus... die er inderdaad verder in geduwd werd. Ik kon niets begrijpelijks zeggen door het opzetstuk in het masker (dat hoofdomvattend was en door een integraal halsstuk helemaal om mijn hoofd vast zat). Toen werd de vibrator (wat later de grote voorbindvibrator bleek te zijn) in 1 gebaar helemaal in mijn vagina geduwd en werd ik helemaal opgevuld dat het net geen pijn deed. Achteraf bleek dat het ding in mijn anus een butplug was, en dat ik zo opgewonden was, dat Hij geen glijmiddel hoefte te gebruiken. Vandaar ook de pijn ter hoogte van mijn tweede spier, het zijn 2 verdikkingen.
Met de butplug en de grote vibrator in, mijn torso op de grond en mijn billen hoog in de lucht, en het masker waardoor ik niets kon zien en niet kon praten, was ik zo verschrikkelijk geil... Ik voelde me zo verschrikkelijk sletterig, gewoon zonder remming, al mijn intieme delen zover mogelijk open.
Op dat moment voelde ik een hele zachte tong, zachtjes mijn klitje likkend... Éen van mijn beste pre-orgasme momenten in mijn leven! Zo intens lekker... Zo intens orgasme-niet-tegen-kunnen-houdend-als-Hij-zo-doorgaat.... Zo zacht zijn tong, en zo gevuld in mijn twee gaten....
Ik kwam tot een exploderend orgasme, waar ik de rode puntjes op mijn gezicht aan overhield de volgende dagen (zie de thread van Blijvende Schade - zonder natuurlijk blijvende schade te zijn!)

Toen Hij later het opzetstuk voor mijn mond eraf haalde (en ook die voor mijn ogen) en ik mocht praten, zei ik zachtjes dat ik was gekomen. Nu vermoed ik wel dat Hij dat heel goed wist (het was onmogelijk om het niet te merken met al mijn gegil en gehijg in mijn masker), maar toch zei Hij: "En had ik daar toestemming toe gegeven?"
...Eh... Nee...
Daar kreeg ik een aantal flinke klappen voor op mijn billen, en de waarschuwing dat ik voortaan alleen met Zijn toestemming mocht komen.

Het opzetstuk voor mijn ogen werd er weer opgezet. Ik werd door Hem geleid, aan de ketting aan het plafond vastgemaakt, maar er was een object waar ik tegenaan stond. Ik werd door Hem omhooggetild, moest mijn benen een beetje uit elkaar doen, en Hij zette me voorzichtig neer terwijl een grote dildo zich daarmee in me plantte... Het bleek dat die op het object was vastgemaakt, een soort stardaards, en ik werd dus op de dildo gepind. Het bleek de voorbindvibrator te zijn, later.
Hij bond mijn benen niet uit elkaar, dus de vibrator (die niet vibreerde nu) vulde me niet helemaal, ik had nog ruimte om iets omhoog te staan waardoor hij er maar een stukje in zat. Ik moest stilstaan en voelde de flogger op mijn billen...
Ook erg lekker... Vastgepind op een dildo terwijl ik geflogd werd...mmm....
Het was een eerste experiment van Meester, dus Hij heeft het maar kort gedaan, maar dat was best een succes hoor.

Daarna maakte Hij me los, om Hem te liefkozen om zo ook tot een groot orgasme te komen.
Hij nam me naar het bed om me daar in Zijn armen te nemen. Ik was nog zo opgewonden dat ik echt nog heel graag een orgasme wilde. Ik vroeg of ik tot nog eentje mocht komen en dat mocht, dus ik masturbeerde terwijl Hij zachtjes met mijn tepels speelde.

Tot nu toe zijn orgasmes toch vaak wel een belangrijk iets of een gevolg geweest van onze M/s. Er is hierover een belangrijk gesprek gehouden, wat een positieve verandering als gevolg had en heeft, waarover ik nu ga posten.

[Ingunn]

mooi...

[Levendig Foutje]

Die sessie was een zondag en maandag was weer een werkdag. Van een werkdag kan er iets bijzonders gemaakt worden, voor mij zou dat de D/s combineren met het gewone leven, net zoals we dat op zich al wel besproken hadden. Maar de maandag ging voorbij als een vanilla werkdag. De dinsdag ook. En zo kwam het dat ik op woensdag een frustratiebui had. (Tja, geduld is één van die schone zaken die ik niet zozeer bezit).
X vroeg me wat er aan de hand was. Ik wilde het gewoon echt niet zeggen, het is altijd zo dat ik maar om meer vraag, en ik wil niet steeds hetzelfde zeggen. Ik wilde gewoon dat het een mooie dag was. Maar ja, ik zat er triest bij. Dus, na aandringen, zei ik het toch maar weer.
Dat ik het gewoon echt nodig heb om D/s en BDSM met de "normale" wereld te mengen. Dat dat mij een erotiek geeft, ONS een erotiek geeft, die alle dagen kleuren... Naast natuurlijk het feit dat ik gewoon echt wens om die plek ook in te nemen als ik moet werken. Moet ik dan maar ontnomen zijn van mijn favoriete plek omdat ik werk? Ik wil die vervelende connectie niet maken.
Bleek toch nog iets nieuws uit dit gesprek. Namelijk dat hij altijd ervan uitging dat ik dan ook sex wilde hebben. Maar het goede nieuws is dat erotiek voor mij geen sex hoeft te zijn. Het hoeft juist niet op sex uit te lopen, ik hou van de erotiek die als een eeuwig voorspel is, dan wordt de lucht zelf een beetje sex. Daar ben ik gelukkig wel weer mentaal in, en niet alleen zó fysiek. Soms is voor mij zelfs het orgasme het eind van de magie. Nu mag na een klein aantal dagen best een orgasme komen, maar dat kan ik zelfs gewoon zelf doen, als ik echt behoefte heb.
Toen hij dat begrepen had, was hij ook een hoop opgeluchter. Hij was daardoor wel wat meer geblokkeerd om D/s te beginnen "zomaar". Nu hoeft dat niet meer. Fijn!

Die avond na mijn werk kreeg ik de halsband om en sliep ik daar ook mee. De dag daarna werkte ik niet. In de ochtend had ik mijn halsband om, maar X is niet zo wakker 's ochtends en haalde mijn halsband af na een aantal uren. We gingen naar buiten om te wandelen.
Terug was het dan wél zover. Ik kreeg mijn halsband weer om, mijn Meester was wakker, en ik moest op mijn knieën bij Hem bij de bank zitten. We hadden een heel gewoon gesprek, behalve dan dat ik naakt was, op mijn knieën op een kussen zat, en met mijn armen in mijn nek.
Het was een heel fijn gevoel.... Ja, zo is het heel erotisch...
Hij vroeg me tussendoor of ik me nu niet gefrustreerd voelde, en of ik daar gelukkig van word. Mijn antwoord was helemaal positief.
Het was nog niet makkelijk om de positie vol te houden. Ook voor mijn voeten die gingen slapen. Soms mocht ik dan op mijn billen gaan zitten. Ik moest mijn handen in mijn nek houden en dan wordt het van positie veranderen wel heel lastig opeens... (Zie iemand in een nogal belachelijke houding met haar elebogen steunend op de armleuning van de bank proberen van knieën naar billen en vooral weer terug te veranderen).
Maar toen mocht ik niet meer op mijn billen gaan zitten. Wat ik wel mocht, was een beetje omhoog van mijn knieën komen. Daarvoor leunde ik wat voorover (anders wordt het wel heel intensief sporten) en plots was ik heel dicht bij Meester. Ik werd opeens heel verlegen, Hij was zomaar een deurtje binnengekomen binnen in me. Hij merkte natuurlijk de verandering op toen ik weer bovenop mijn onderbenen ging zitten, en vroeg wat ik voelde. Ik was zo verlegen dat ik alleen maar kon zeggen dat ik me verlegen voelde. Hij vroeg me waarom ik me verlegen voelde. Ik vond het heel moeilijk om te zeggen, ik voelde me gewoon heel erg verlegen en kwetsbaar.
Toen hij echter zei: "Dat moet toch makkelijk voor je zijn, je praat altijd zoveel", kwam er een flinke rebelsheid op en ging dat deurtje weer dicht. Ik voelde me opeens weer minder kwetsbaar, groter, harder en sterker. Hij liet me vertellen wat er gebeurde van binnen en Hij lachte en zei dat Hij het met opzet had gedaan. Best wel gemeen...

Soms nam Hij mijn lichaam tussen Zijn handen, soms speelde Hij met mijn tepels.
Hij zei dat Hij zelf ook moeite moest doen, dat hij zin had om me te neuken maar dat hij daar niet aan toe wilde geven, want dan zouden we weer in de sex terechtkomen. "Morgen", zei Hij. Dat vond ik goed. Het was fijn zo, precies zoals ik denk dat het echt kan functioneren...
Ik mocht die avond niet masturberen. Maar ik voelde me voldaan. Ik wil zo graag juist dit, deze D/s, tussendoor. Het werkelijk onderdanig naar Hem zijn zomaar tussendoor.

De volgende dag zouden mijn tepels getraind worden. Mijn tepels zijn, zoals ik weleens eerder heb geschreven, overgevoelig. Dat is jammer in de zin dat ik praktisch geen druk verdraag daar, en dat tepelklemmetjes zelfs voor mij visueel heel erotisch aandoen, en ik weet dat Meester er een zwak voor heeft. Het is frustrerend om moeite te hebben met iets wat ik zo graag zou willen kunnen dragen zonder enig probleem. Op onze vakantie vorig jaar ben ik daar voor mijn doen best wel ver in gegaan op een bepaald moment, en ik genoot er erg van (mijn tepels waren blijkbaar wat mindern gevoelig toen), maar ik ben geschrokken door het gevoel als ze af gaan. Dat doet het meeste pijn omdat het bloed er dan weer doorheen gaat stromen. Dus daar ben ik nog het allerbangst voor. Gelukkig zijn er ook klemmetjes die dat niet zo snel voor elkaar krijgen.

Ik zat vóór Hem op de grond bij de bank.Hij liet alle tepelklemmen zien die hij had. Hij begon eerst met de klemmen die zelfs mijn vinger pijn deden toen ik die ertussen mocht steken! Die zal ik natuurlijk nooit hoeven te dragen. (En gelukkig maar. Pff.)
Daarna nam Hij de overige, en maakte een selectie waarvan Hij wist dat die voor mij zouden kunnen werken, de "ideale" tepelklemmen voor mij (de allerlichtste, uiteraard, maar daarbij is de vorm voor iedere tepel weer anders). Er bleven er 2 soorten over. Één paar klemmetjes dat een wat groter knijpoppervlak hadden waardoor ze de druk over een groter oppervlak verdeelden op mijn tepels, maar die waren wat zwaarder, en het andere paar klemmetjes dat lichter was maar dat gebogener was en een schuine punt mijn tepels pakte waardoor het gevoel scherper was op een kleiner oppervlak. We hebben afgewisseld, zo'n drie keer, omdat ik er maar niet uitkwam welke ik fijner, eh, minder erg, vond. Nou ja, het is ook best opwindend, het is net alsof iemand je tepels tussen duim en wijsvingers vasthoudt, niet al teveel knijpt, gewoon een beetje.
Ik had, zoals altijd met de tepelklemmen, een innerlijk gevecht. Ik zweette en ik heb ook gehuild door de tegenstrijdige gevoelens: ik wil het, want ik vind het zelf ook mooi en ik wil het zo graag voor Meester; ik wil het niet, want dat zijn mijn mooie zachte tepels, ik ben bang voor de pijn. Ik probeerde dit te verwoorden. Meester vatte het goed samen: ik heb het voorgevormde idee dat mijn tepels een overgevoelige zone zijn en dat daar niemand pijn mag geven. Ik heb er meer moeite mee dan fysiek eigenlijk nodig is, door wat er tussen mijn oren zit.
Ik moest inmiddels al heel lang voor Meester hoog op mijn knieën zitten met mijn handen in mijn nek. Hij merkte dat ik het moeilijk had, maar zei dat Hij wil dat ik voor Hem lijd. Hij zei dat Hij wil dat ik met de tijd een beetje masochistischer word, en ik wil zelf ook beter met pijn en met mijn angst voor die pijn kunnen omgaan. Ik wil zelf voor Hem lijden, het is een andere manier om mezelf aan Hem te geven, op een hele speciale manier... Moeilijk uit te leggen.
De tepelklemmen vielen uiteindelijk heel erg mee. Ze zijn verstelbaar, daarom kunnen ze er heel licht op worden gezet. De eerste paar keer viel er dan ook eentje steeds vanaf. Dat is een beetje vervelend, want ik voel het en het gewicht gaat dan aan de andere tepel hangen. Maar pijn deed het niet.
Ik lachte door mijn tranen heen...en ik was toch nat tussen mijn benen, toen Meester daar controleerde.
Ik had inmiddels door de houding last van mijn armen, mijn onderrug, mijn knieën vooral, en een beetje van mijn bovenbenen. Eindelijk mocht ik langzaam gaan zitten en mijn benen voorzichtig strekken.

Ik zou die dag wél een orgasme krijgen, zei Meester.
Ik moest op een stoel gaan zitten, met mijn handen in mijn nek, en kreeg weer tepelklemmen op.
Ik sloot mijn ogen. Het haalde de zenuwachtigheid weg en liet me me beter concentreren.
Meester kwam en ging. Raakte me aan, en ging weer. Wat zou Hij doen?
Toen voelde ik opeens het prikkelding over mijn lijf, zo'n staafje met een prikkelwieltje aan het eind. Hij liet het over mijn middel gaan, over mijn bovenbenen en mijn liezen, en dat zijn mijn kietelzones, dus ik moest zo erg lachen! Ik hoorde Meester ook lachen om mijn reacties.
Toen plotseling voelde ik een vibrator tussen mijn benen. Ik herkende hem niet direct. Een vrij dunne...die hij langs en over mijn klitje liet gaan. Het was een gevoel dat me al gauw richting een orgasme duwde.
Ik vroeg of ik mocht komen. Maar dat mocht dus niet! Nu is mijn probleem dat als ik erg dicht tegen een orgasme kom, ik soms dan een soort gemist orgasme krijg en dan kan ik ook niet meer direct naar een orgasme komen. Maar als ik te vroeg vraag of ik mag komen, dan voel ik daarna druk als het antwoord ja is, en dan lukt het soms heel moeilijk. Dus ik had wel geprobeerd het juiste moment uit te kiezen.
Ik wilde mijn benen een beetje sluiten terwijl Hij maar door bleef gaan met de fijne vibrator langs mijn clitoris te laten gaan, maar ik moest mijn benen openlaten. Hoe vecht je nou weer tegen een orgasme?
Ik trok maar van alles samen van binnen en probeerde me te desconcentreren van de vibraties, net alsof ze er niet waren.
Eindelijk mocht ik komen (ik zou het niet lang meer houden) en ik gaf me over aan golven van genot. Het was een intens orgasme.

Meester was zelf erg opgewonden.
Ik moest op Zijn schoot naar Hem toe zitten, en toen moest ik me omdraaien en van Hem af zitten. Mijn handen moest ik nog altijd in mijn nek houden. Hij raakte me overal aan, martelde me ook tussen mijn benen met aanrakingen op een nog veel te gevoelige clitoris.
Ik moest weer naar Hem toe zitten. Hij haalde de ceintuur uit Zijn ochtendjas en hield me ermee gevangen. Toen deed Hij hem om mijn hals heen en deed breathplay, verdergaand dan de vorige keren, maar zonder tot een risico te komen. Ik moest Zijn tepels liefkozen. Hij kuste me terwijl Hij de ceintuur om mijn nek aantrok...het was opwindend... Intens en mooi... Hij kijkt dan naar mijn gezicht, mijn blik, mijn ogen, mijn lichaamstaal. Zo weet Hij altijd tot waar Hij rustig kan gaan.

Ik moest opstaan en Hij penetreerde me hard en neukte me een tijdlang heerlijk. Ik moest met Hem nog in me naar achteren lopen en op Hem zitten op een stoel. Toen pakte Hij me bij mijn haar en sleurde me naar het bed. Hij dwong me op mijn buik te gaan liggen en penetreerde me, liggend bovenop me... neukte me hard terwijl Hij me bij mijn haar vasthield... verkrachtte me... Ik genoot...

Hij nam me pijnlijk bij mijn haar en ik moest bij de bank aan Zijn voeten zitten en Hem liefkozen. Hij kwam over mijn lichaam heen. Ik maakte Hem schoon met papier en pijpte Hem zachtjes na. Toen gingen we lekker in elkaar armen liggen en ik mocht tot nog een orgasme komen.

Die avond kwam ik opvallend goed terug op Aarde. Ik bleef de halsband houden tot het slapengaan, wat fijn was. Ik zat tot bedtijd rustig aan Zijn voeten te lezen.
De dag erna was ik wat minder geaard, maar toch wel met genoeg zin om de aardse dingen te doen.

[Levendig Foutje]

Het klinkt heel makkelijk: we hebben het afgesproken, dus vanaf nu mengen we D/s met het dagelijks leven...
Zo werkt het niet... Het is een werk van jarenlang...
Een vanillarelatie én een M/s-relatie hebben is alsof je twee relaties hebt, merkte X op toen we er pas over praatten. Ik had het nog niet zo bekeken maar ik moest hem gelijk geven.

X vertelde me ook dat hij zelf aan het inzien is dat hij best wat speelser kan omgaan met onze D/s... Dat het de vorm van een "spelletje" tussendoor heeft, wil niet zeggen dat het minder betekent.
Een fijn voorbeeld is geweest toen we bij familie waren, en hij vroeg me - toen de anderen even in de keuken waren - of ik de slippers voor hem kon halen, die hij boven had laten staan. Misschien was er iets in zijn toon of ogen, of misschien was het alleen al de vraag, maar ik rende blij naar boven om ze halen en kwam gauw met ze terug. Ik zette ze voor hem neer op de grond. Hij glimlachte en zei iets waardoor ik op mijn knieën hem snel iedere slipper aandeed. Het was niets en tegelijkertijd zo fijn!
Ik zei hem daarna dan ook dat ik dat heel erg fijn had gevonden.

We gingen dat weekend ook naar een BDSM-feest. Het was erg leuk, omdat we daar leuke mensen hebben ontmoet en omdat onze vrienden er ook waren. Zij zijn ook niet erg van het publieke, maar ze zijn op een gegeven moment een kamer gaan zoeken om een spel te gaan doen, en wilden liever die kamer delen met vrienden. Zo heb ik voor het eerst zelf ook een sessie gehad op een feest.

Ik werd eerst tegen een kruis gezet, met mijn gezicht naar de muur. X begon me met een flogger te bewerken. Het is sowieso ongewoon voor ons om zomaar vanuit het niets een zweepsessie te beginnen. Ik zat er dan ook niet echt in, en X ook niet, zoals hij later vertelde. Ik vond niet die speciale connectie met hem op dat moment. En ervóór op het feest had ik ook al moeite gehad met mijn houding als sub, ik was nerveus, en dan ga ik al gauw (proberen te) vertellen wat er moet gebeuren of wat we gaan doen. Aan het kruis kwam hij me wel regelmatig zachte kussen in mijn nek geven, dus het was niet onprettig. Maar het waren vooral mijn voeten die pijn begonnen te doen, door de pumps.
En het rook naar sigarettenrook.

Maar ik wilde wel graag en probeerde de connectie met hem te vinden. Ik hield vol zoals ik kon tot het niet mijn achterste maar mijn voeten waren die niet meer konden. Toen vroeg ik zachtjes "Meester" en vroeg ik of ik mijn schoenen uit mocht, en dat mocht gelukkig. Hij maakte me gelijk los van de enkelbanden die vastzaten aan dat kruis en mijn slipje ging ook uit. Hij nam me weg van het kruis en ik moest zonder slipje lopen naar een bank die daar stond. Ik voelde me totaal ongemakkelijk in die ruimte, en daar waren ook nog eens andere vrienden van ons, een Dom en een sub, waarvan de Dom me ongemakkelijk maakt. Zo komt dat: het is een heel aardige vent, echt waar. Van "man" tot man zie ik hem graag. Het is een leuke man enzovoorts. Maar hij wil te graag, het is een jager, en ik weiger die man toe te laten tot mijn privéruimte, waar ik sub ben en ik mijn beschermde binnenwereld laat zien. Ik wist zelf niet dat ik zoveel moeite met hem had als Dom, maar die dag bleek dat het echt wel heel duidelijk was: hij heeft geen toegang als ik sub ben.

Ik moest over een bank buigen. X, waar ik nu steeds meer mee begon te connecteren, werd gelukkig weer Meester X voor me. Hij ging door met de floggersessie en ik genoot wat meer, al bleef ik ongemakkelijk in die ruimte en met die sigarettenlucht. De sigaretten werden gerookt op een andere etage, maar helaas met een deur open, en dan komt het overal.

Plotseling stond Meester naast me om me in mijn ogen te kijken, maar het drong langzaam maar zeker tot me door dat het onmogelijk was dat Hij de persoon was die me met de flogger aan het geven was op dat moment, door zijn positie en het feit dat geen mens een arm van 2 meter heeft.
Mijn ogen moeten de verandering hebben weerspiegeld. Ik wist wie dat was met die flogger en ik vond het niet leuk. Mijn Meester blijft heel dicht bij me, met Zijn gezicht bij het mijne, me rustig maar vast in de ogen kijkend. Ik ben niet blij van binnen, ik voel weerstand, een kleine boosheid, niet jegens mijn Meester maar jegens die vriend/Dom, die we maar even V. van vriend gaan noemen. Mijn ogen weerspiegelen mijn vastberadenheid om de man achter me niet toe te laten, ze zeggen een harde nee, maar tegelijkertijd een acceptatie van wat mijn Meester wil.
Ik weiger hardnekkig door V gedomineerd te worden. Hij weet best te domineren en hij heeft goede technieken, ook om "het subject" te kalmeren, en veel ervaring, maar aan mij komt hij niet.

De vorige keer dat we bij ze avondaten, en ik wat moest inschenken voor hem, vond ik die vanzelfsprekendheid waarmee hij aannam dat ik wat voor hem inschonk, niet fijn. Het is geen macho, maar ik had toen mijn halsband om en hij ging er vanuit dat ik ook naar hem zou luisteren, hoewel ik waarschijnlijk een beetje overdreven ben, want het was ook niet zoveel. Misschien dacht hij wel dat ik dat fijn zou vinden, in mijn submode. Maar daar komt mijn feminisme stevig protesteren. Wie ben jij om aan te nemen dat ik ook wel even onderdanig naar jou ga zijn, of jou ook dien? Ik kan het niet helpen... Ik mag dan extra trots op X zijn dat hij altijd vanaf het begin de juiste insteek met me weet te vinden.

Terug naar hier. Hij deed me niet echt veel pijn met de flogger, ik had meer pijn gehad van mijn Meester. Het was okee. En het was iets meer technisch, dus het lukte me beter om hem buiten te houden.
Ik moest, toen hij klaar was, me omdraaien van mijn Meester en naar V toe lopen. Ik had daar eigenlijk geen zin in, en dan nog zonder slip, en wist dan ook niet goed wat ik moest doen. Maar uiteindelijk kwam dat op een omhelzing terecht. Dat was toelaatbaar.

Ik kwam weer terug naar mijn Meester en Hij liet me weer over de bank leunen. Hij nam een cane en dat was pijnlijk, het was een soort cane die niet onze favoriet is, langer en flexibeler, waardoor Hij niet precies kon mikken; en Hij houdt juist van precieze markeringen en ik hou ervan om te weten waar de heftige slag terecht komt, wat Hij praktisch altijd laat voelen van tevoren met zachtere slagen of om de cane te zetten om de plek waar hij het doet.

Het was goed pijnlijk en ik hoorde V zeggen: "Adem laag in je buik" maar daar had het niks mee te maken...!
Ik ademde ter hoogte van de zwevende ribben dus dat was net zo goed. Zeker met een corset aan...en met mijn billen uitgestoken omdat ik ze aanbood.

Meester vroeg tijdens de slagen waarom ik ze wilde, en ik antwoordde dat het me gelukkig maakt Hem plezier te geven, aan Zijn sadistische behoeften tegemoet te komen...
Hij reed tegen me aan, me bij mijn haar vasthoudend. Gaf me nog meer slagen...

Op een moment dat ik even niet meer slagen kon nemen, mijn tranen al in mijn ogen stonden, nam Hij me bij mijn haar. Hij keek me in mijn ogen en vroeg wat ik voelde, en of het pijn deed. Dit gebeurde twee keer... De eerste keer vroeg Hij of het pijn deed en aangezien ik zei dat het op dat moment geen pijn deed, zette Hij me weer terug en ging door. De tweede keer zei ik dat ik me gelukkig voelde en dat ik van de caning genoten had, en hij zette me ook weer terug...

Na een paar cane-slagen meer hoorde ik dat Hij wat anders pakte en dat tegen V zei. Ik kreeg een keiharde klap met een heel hard iets.
"Herken je dit?" vroeg Hij.
"Nee...." zei ik zacht. (Eh......het kan onmogelijk de riem zijn)
Een tweede slag.
"En nu?"
(Niet de riem) "...nee.....de...riem...?"
Inderdaad had Hij Zijn riem uit zijn broek gehaald en deed het daarmee.
"Hoeveel slagen moet ik je geven?"
"Vijf...?"
"Vijf?"
"Oh... Drie?"
De rotvraag. Als ik te weinig zeg, dan krijg ik het dubbele. Maar ik zeg altijd te veel. Hij geeft de vijf overige gelukkig zachter dan de eerste drie, die keihard waren (maar ik stond er niet helemaal negatief tegenover). Dat was dus weer heel lief van Hem.

Ik werd op een gegeven moment door Hem bij mijn haar vastgegrepen en achterovergehouden. Hij vroeg me of ik meer wilde. Ik zei: "Nee, Meester", maar was vergeten dat ik dat nooit mag zeggen. Dat bepaal ik niet. Ik kreeg nog meer slagen en moest tijdens die slagen zeggen wat het goede antwoord was geweest...
Toen werd ik weer bij mijn haar achterover gehouden terwijl Meester ruw Zijn hand tussen mijn benen deed en me daar aanraakte, me daar masturbeerde op een ruwe manier. Hij bracht ruw mijn handen naar beneden, dus dat betekende dat ik mezelf moest aanraken. En toen draaide Hij me langzaam om, naar de kamer toe (waar onze andere vrienden ook bezig waren met hun sessie).
En toen moest ik nog 90 graden draaien, maar ik wilde niet, ik wilde mezelf niet masturberen voor de ogen van V. Er viel niets te willen, onwillig bewoog ik een beetje mijn handen tussen mijn dijen langs mijn clitoris. Het was niet erotisch, het was onaangenaam.
Gelukkig duurde het niet al te lang. Ik moest hoog op mijn knieën voor mijn Meester zitten, naar Hem toe, Hij hield mijn gezicht in Zijn handen, keek me in de ogen...

Hierna kwam, denk ik, de laatste caning, met een dikkere cane, die prettiger was dan de zwiepende.
Ik eindigde weer hoog op mijn knieën voor Meester, mijn gezicht in Zijn handen, elkaar diep in de ogen kijkend. Hij zei dat Hij zo trots op me was... Ik was zo blij de Zijne te zijn... Ik had net gehuild, door alles, het onaangename, de plek die niet fijn is, niet fijn ruikt, onveilig voelt, maar door het me toch aan Hem hebben kunnen geven... en de pijn, en de spanning die eruit komt...

Later bleek dat ik nogal uitgelopen mascara had (tja, geen waterproof hè, houden mijn ogen niet van) en dat ik met twee zwarte plekken onder mijn ogen zat.
Ik moest toen lager op mijn knieën zitten en me omdraaien naar onze andere vrienden toe die een pijnsessie aan het doen waren. Maar ik moest me van Hem draaien via de plek waar V en zijn sub zaten, op mijn knieën, daar blijven zitten én ik moest ze aankijken. Ik zat dus zonder slip en dat vond ik niet leuk, zo op mijn knieën die wat uit elkaar zaten.
Ik weet niet wat voor expressie mijn gezicht en ogen moeten hebben gehad, maar ik denk vrij hard. V keek rustig terug en maakte zelfs een gebaar met zijn hoofd, maar zijn sub had haar blik weg naar opzij en beneden gericht.

Daarna mocht ik verder draaien naar de anderen toe, die qua pijn een stuk verder gingen dan ik aankan. V en zijn sub gingen blijkbaar weg want opeens waren ze er niet meer. Meester ging op de stoel zitten waar V had gezeten en ik mocht aan Zijn voeten zitten. Ik huilde een beetje. Meester merkte dat en nam mijn gezicht in Zijn handen en vroeg wat ik voelde. Ik zei dat ik het niet wist want het waren meerdere dingen. Ik moest het allemaal van Hem vertellen. Toen zei ik dat ik helemaal niet aankan wat zij allemaal qua pijn volhouden, en of ik dan tekort kwam. Gelukkig zei Hij dat hij zelf ook niet tot zulke niveau's wil komen. En ook voelde ik dat ik het heel moeilijk had gevonden om me te laten zien aan V, iemand anders is misschien okee, maar die man niet. En dat wist Meester, maar hij vond toch dat ik daar meer aan moet wennen, dat anderen mij ook zien.

Het was dus een grens die afgetast werd die avond... Toch had dat ook zijn positieve effect.
Ik voelde me zo trots op mijn Meester, was (en ben!) zo blij de Zijne te zijn. Voor mijn soort sub is Hij fantastisch... En Hij was zo trots op me en zo lief voor me toen ik aan zijn voeten zat. Ik zag Zijn trots in Zijn ogen. Ik zat helemaal op een roze wolk over Hem daarna.
En het was natuurlijk interessant.

Ik had dit keer wel aardig blauwe billen, dat bleef nog wel een goed weekje. Hoewel dat niet Meesters stijl is, hij heeft liever "nette" markeringen, niet hele blauwe billen. Ik ook, het was wel erg bont wat er achterbleef.

Aan het begin van het feest mocht ik trouwens in de bar met mijn handen achter mijn rug naast hem staan terwijl hij aan mijn billen zat. Dat was fijn.

En helemaal aan het eind zaten we met ons ander bevriend stel nog lekker uit te rusten. Wij beide subs zaten aan onze Doms hun voeten, ieder lekker tegen haar Dom aangeleund. Heel erg fijn.

[Levendig Foutje]

En vandaag schrijf ik nog over een minisessie die we thuis hebben gehad. Eenmaal in M/s, praatten we vooral in het begin veel. We waren allebei wat moe na een week die emotioneel niet makkelijk was geweest. Beiden waren we vooral gevoelig.

Op een gegeven moment vond mijn Meester dat we vandaag eens wat dingen uit gingen proberen, en ik mocht aangeven waar ik zin in had. Oe! Keuzevrijheid!
Ik zei dat ik zin in hogtie (functioneel vastgebonden worden) en dat ik, eh, anaal ook wel zin had volgens mij.
En dat zwepen natuurlijk ook goed waren. En dildo's.
En dat ik er open voor stond om mijn tepels weer een beetje (klein beetje) te trainen.

Meester glimlachte en zei: "Oftewel, je bent overal wel voor in."

Ik werd geblinddoekt en moest in het midden gaan staan. Meester had leren handschoenen aangedaan en greep me vast, de gehandschoende handen knepen me en grepen me. Had ik het in een andere bui zelfs lekker gevonden, nu voelde ik dat ik eigenlijk veel liever zachtjes gestreeld wilde worden door die handen, ik kon niet zo goed tegen de harde behandeling. Het verbaasde me... Ik heb niet vaak zo'n toestand dat ik niet veel kan hebben...
Maar Hij stopte er al vrij vroeg mee. Ik kreeg de blinddoek af, ik moest iedere pols en enkel presenteren om zo de leren boeien om te krijgen. Hij pakte de standaard en zette daar een dildo op vast, net als de vorige keer dat ik daarop was gepind. De standaard is een soort rudimentair paard, met 4 poten, bestaande uit twee delen die diagonaal staan en aan de bovenkant aan elkaar vastzitten, zo een soort lange driehoekige standaard makend met een heel dun lang zitvlak, een balkje. Daarop zette Hij dus de dildo op vast.
Ik kreeg de blinddoek weer om, kreeg een ballgag in, en werd door Hem vastgemaakt aan de ijzeren ketting die erboven hing en daarna op de dildo getild. Dat kende ik al en dat vond ik best lekker. Meester zei dat ik me erop moest neuken. Dat vind ik minder, hebben we ontdekt; steeds de keren dat ik me actief op iets moet neuken, is het niet specifiek opwindend voor me. Het blijft dan bij een soort sport, dus toen Meester vroeg hoe ik me voelde, zei ik: "Een beetje moe."
"Alleen een beetje moe?"
"Ja, Meester", zei ik.

Maar toen had Meester een heel gemeen idee, wat op zich wel super interessant is. Hij bond met een soort ceintuurs eerst mijn ene been aan de linker-achterpoot van de standaard, waarbij ik al stond te wankelen en dacht "Oh oh", en toen Hij mijn andere been optilde en vastbond aan de rechter-achterpoot van de standaard, en ik dus met holle rug met mijn gewicht zowel hing aan mijn polsboeien als wel gepind zat op de dildo....mét halve ballen! Direct begon ik paniek te krijgen door de vrij heftige pijn die deze houding me gaf tussen mijn benen, door die halve ballen. Maar ik had de ballgag in, kon niets zeggen en huilde onmiddelijk onder mijn blinddoek. Meester merkte het natuurlijk direct op en maakte mijn benen direct los, waardoor ik niet meer dan 5 seconden zo zal hebben gehangen/gezeten.
Het idee is echter super interessant, voor mezelf ook, maar Meester zag dus direct welke dingen ontbreken: een dildo zonder ballen, en polsboeien die speciaal zijn voor (halve) suspensies, dus daar kan ik dan aan hangen zonder me pijn aan mijn polsgewrichten of handen te doen. Ik zie het zeker wel zitten als ervaring; hoeveel pijn het ook deed, de situatie was buitengewoon erotisch en intens. Ik geloof dat ze dat Damsel-in-distress houdingen noemen (?).

Daarna haalde Hij de ballgag uit en de blinddoek af en knuffelde me. Ik mocht op Zijn schoot komen liggen op de bank. Hij was niet vergeten dat ik de wens had gehad om een bondage te doen, maar ook weer vroeg Hij me hoe ik gebonden wilde worden, op een stoel, op de grond...
Vandaag wilde ik heel duidelijk op de grond gebonden worden. Hij bond mijn armen achter mijn rug en maakte een snel harnasje, en ik geloof dat Hij mijn enkels er ook aan vastmaakte. Toen Hij vroeg hoe ik me voelde, zei ik dat het een beetje ongemakkelijk zat, en Hij lachte dat het toch iets van ongemak moest hebben. Hij draaide me op mijn buik en mijn gewicht ging even over een touw heen, wat niet fijn was. Hij vroeg me hoe ik me voelde en ik zei: "Slaperig..."
Ik voelde me echt moe, soezerig.
Ik bleef niet lang in die houding.

Het was dus een proberen van alles wat, maar beiden hadden we dus de behoefte om zacht te zijn, vooral. Ook Hij voelde geen aandrang om wat verder te gaan op sadistisch niveau.

Daarna mocht ik tot een orgasme komen, en weer mocht ik kiezen uit alle speeltjes. Dus koos ik veel te veel, namelijk een penisgag, twee met elkaar verbonden trilballetjes, twee vibrators en een soort open ring van rubberachtig materiaal die zowel van achter in gaat als in de vagina en dan moet blijven zitten. Alles kon niet, dus legde ik de trilballetjes en een vibrator weer weg. Ik wilde graag al mijn openingen gevuld hebben, vandaar de penisgag, maar ik eh, kreeg een beetje het gevoel erin te stikken toen ik lag, dus hij ging gauw weer af. Ai... Experimenteren met LFje, dan krijg je dat soort grillen.
Maar de open ring was lekker. Hij wilde graag zien hoe ik bij mezelf iets anaal inbreng. Dat heb ik Hem nog nooit laten zien. Het was eigenlijk wel heel erg geil om mijn achterste naar Hem te draaien en te laten zien hoe ik iets van achteren inbreng... Hij vond dat zelf ook.
Toen het in mijn twee openingen zat en ik mezelf met de tong-vibrator masturbeerde, kwam Hij half over me heen liggen, een tepel zachtjes likkend, geloof ik, of ermee spelend. Hoe dan ook, het was heerlijk en ik kwam tot zo'n sterk orgasme dat het echt als een tsunamigolf door mijn lijf rolde. Zo herinner ik me niet een orgasme te hebben gevoeld... Verrassend hoe verschillend orgasmes kunnen zijn...! Ik dacht even dat ik weer van die rode puntjes op mijn gezicht zou krijgen, omdat ik door die golf mijn ogen heel stijf dicht drukte, maar dat was niet zo. Dus ik geloof dat het eerder komt doordat ik de vorige keer met mijn hoofd lager dan mijn torso lag.

Hij was lief voor me die avond, maar ik zat op een verschrikkelijk hoge wolk waar ik echt niet vanaf wilde/kon/wilde/kon. Ik dacht alleen maar aan de maan achternajagen met hem, samen sterren gaan vangen in de kou buiten, en meer van zulke dingen. Maar ik heb een man die voor mij heel wat deurtjes opendoet van binnen, wat zo iets bijzonders is en wat het grootste cadeau is dat hij kan geven, maar hij laat ze niet op de tocht openstaan als hij ze een moment wagenwijd open heeft gezet, en hij vergeet nooit dat er een werkelijkheid is om ons heen. Maar god, wat hou ik van die man! (En vice versa, gelukkig!!!) Gelukkig komt hij genoeg naar mijn wolken toe vliegen hoor. En ik weet het... Er is een werkelijkheid waar ik dan weer toe terug moet keren, hoe weinig zin ik er ook in heb. Laat het alleen nog eventjes wachten....dacht ik die avond... Nog even uitstellen....

Nu begrijpen jullie misschien iets beter waarom mijn Meester zo goed is om me te helpen orde te scheppen in mijn chaos. Toch heb ik hem de volgende dag verteld dat als ik echt niet van mijn wolken af kan/wil/kan/wil, dat het dan beter is om me gewoon hééééééél veel te knuffelen inplaats van te zeggen dat ik soms meer met mijn benen op de grond moet staan. De wereld zelf dwingt me al genoeg met mijn benen op de grond te staan, vind ik.

Nu zijn we even een paar weekjes apart, ieder in zijn eigen huis, en merk ik dat ik - net als hij - geniet van gewoon even helemaal alleen zijn. Het is een goed evenwicht zo.

Evenwicht... Een belangrijk woord voor ons.

[Levendig Foutje]

Het is een tijdje geleden dat ik heb geschreven. We hebben in de tussentijd wel M/s gehad, maar ik heb ervoor gekozen het niet op te schrijven maar liever mijn hoofd proberen wat rust te geven (dat is ook de reden dat ik min of meer even weg ben geweest, ik doe en denk altijd teveel verschillende dingen). Maar vandaag is er reden om te schrijven, het zit in mijn ziel en wil geschreven worden.

Ik heb het nu heel druk met een project, en daarnaast wil ik dagelijkse lichamelijke training doen. Ik ben perfectioniste en begin dan te overdrijven. Iedere vrije minuut vullen met werk of met een trainingsprogramma is natuurlijk niet gezond, dat weet ik, maar het lukt niet zo goed om het niet te doen als X er niet is, en die zie ik niet zo vaak in de wintermaanden, want ik ga naar hem omdat het warmer bij hem thuis is. Dat gaat dan goed tot ik tot een emotionele grens aan loop, vaak bij hem thuis, met een paar lekkere huilbuien om niets.

Gisteren viel de bom met een verschrikkelijke energierekening die ik niet had verwacht. We zouden bellen en het zou juist een fijn gesprek worden, want we hebben niet stilgezeten en hebben een paar beginnende contacten met anderen in het wereldje, en met X gaat het goed want hij heeft ook een paar leuke eigen projecten. Maar ik stortte helemaal in met die rekening, en ook al probeerde ik kalm te praten aan de telefoon, hij wist perfect dat het helemaal niet goed ging. Hij is alleen niet zo'n telefoonmens, dus hij is niet de meest troostvolle mens aan de telefoon, daar moet ik hem echt in het echt voor zien. Wel moet ik zeggen dat hij me met die rekening gaat helpen, ook al was hij de hele winter niet in mijn huis.
Ik had natuurlijk een vreemde nacht en werd uren voordat ik moest opstaan al wakker, en sliep daarna losse dromen aan elkaar, de meeste niet onaardige dromen, maar ook een enkele nachtmerrie. Ook was er een merkwaardige droom over X.

Vanmorgen voelde ik hem bij me vanaf het moment dat ik wakker werd. Achter me liggend, en toen ik in de keuken stond, voelde ik hem tegen mijn rug aan. Ik schreef hem:
"Het is raar en ik kan me vergissen, maar...ik voel je bij me. Ik heb ook over je gedroomd (raar en mooi, een beetje grappig eigenlijk)."

En zijn antwoord was:
"Goedemorgen mijn prinses. Dat verbaast me niet want ik denk constant aan je!"

Dat antwoord pompte mijn borstkas op met zonlicht.
Hij vroeg me naar mijn droom. Mijn droom was dat ik een nieuwe Dom moest zoeken want door al mijn probleempjes werkte onze relatie niet meer, en ik was de nieuwe Dom (ik keek niet naar hem dus ik wist niet hoe hij eruit zag) aan het uitleggen wat hij moest weten, maar het was X de hele tijd, want hij was niet weggegaan, en hij lachte een beetje om me, hij legde een arm om me en zei: "Maar ik weet al lang al die dingen over je."

X reageerde met een grote smile dat die droom een duidelijke betekenis had. Ja...
En hij schreef me dat onze "probleempjes" onderdeel uitmaken van de werkelijkheid, net als onze M/s...dat alles onderdeel uitmaakt van onze realiteit.

Ik schreef hem: "En vanmorgen voelde ik je, achter mijn rug, vanaf het moment dat ik wakker werd."
En hij schreef: "Dat is omdat ik er ook was."
"Ik weet niet hoe ik het in woorden moet uitleggen, maar jij weet het, toch?" schreef ik toen ik niet wist te schrijven wat ik voelde.
"Ja!", antwoordde hij. "Ik weet veel over je! Daarom kan ik ook je Meester zijn."




Mijn dag was veel beter. Ik voel hem. En ik voel zijn bescherming.
Soms weet hij meer over mezelf dan ik.
En als ik mezelf even helemaal door de war haal als een kluwen wol, dan komt hij de orde helpen terugvinden.
Als ik mezelf niet kan verdedigen, dan doet hij het.
Als de wereld te groot lijkt, dan helpt hij hem een beetje kleiner te maken.
Als ik mezelf te ver duw, dan stopt hij me.

Mijn Meester... Het beste cadeau dat ik ooit had kunnen krijgen, is hij.
Dat wou ik even schrijven.