Mijn eerste stappen in de BDSM met een Dom

[Levendig Foutje]

Dag allemaal,

Ik heb jullie allemaal gevolgd, offline dan, maar even een tijdlang niet gereageerd op dingen.
Ik ben alweer een half jaartje uit mijn relatie, heel opgelucht dat het over is.
Ik ben ook verliefd op een andere man, en hij op mij. Maar dat is een situatie die geen (directe) toekomst heeft, door omstandigheden waar ik niet op in wil gaan. We houden heel veel van elkaar, dat wel, en hebben zo'n speciaal contact dat ik hem bij me voel al is hij ver weg...nooit met iemand gehad.
Maar goed. Ik was ook verliefd op mijn ex, en heb geleerd dat liefde nu eenmaal niet altijd overwint, sterker nog, dat ze over kan gaan.

Ik ben sub, van binnen. En deze man heeft nooit voor Dom gespeeld, maar hij vindt het leuk, al is het nog vrij light, maar we zien elkaar weinig. Hij is totaal niet jaloers en vindt het zelfs opwindend als ik het met anderen doe en daarover vertel...

Nu heb ik me uiteindelijk aangemeld op een BDSM-site. Het idee is op zoek te gaan daarbinnen en uiteindelijk toch wel met een Dom "aan de slag te gaan".
Nu merk ik dat ik een probleem heb. Ik wil graag met een Dom "spelen", maar voor mij is het iets heel intiems iemands sub te zijn. het is de totale overgave, het openen van mijn hart, van heel mijn wezen.
Maar ik merk direct dat mijn hart dat helemaal niet wil, of kan. Enerzijds is het nog doodsbenauwd na mijn relatie, maar anderszijds heeft het wel de andere man toegelaten en voelt dat die man haar Meester is, van binnen.

En ik weet niet hoe ik dit moet doen. Of het überhaupt wel mogelijk is!
Is het mogelijk als je zielsveel van iemand houdt, toch sub te worden (al is het maar bij momenten) van een ander? Hoe doe je dat?

Ik heb ook weleens van twee mannen tegelijk gehouden, en daar was niets mee aan de hand. Maar dit gaat zo diep, en ik wil dat het niet zo diep gaat.
Of misschien wil ik een andere Meester waar ik echt verliefd op word, omdat ik ook door moet gaan...maar dat is mentaal, mijn hart wil dat niet...maar ja, mijn hart is niet de slimste soms.

Oh ja, en moet ik aangeven direct in mijn profiel op die site dat mijn hart verliefd is op iemand, en dat eigenlijk liever mijn lichaam en vooral hoofd dit spel willen? Dan krijg ik misschien dat hele probleem niet.
Maar misschien haken de Doms dan gelijk af bij het lezen hiervan, en kan ik het beter in een eerste mailuitwisseling zeggen. Of niet zeggen, enkel aangeven dat ik mijn hart erbuiten laat...?
Of het is dan misschien zo dat alleen Doms reageren die echt van extreme dingen houden, van pijn en latex enzo, en dat wil ik echt niet. Ik ben een sub zonder pijn, en met name van het psychologische soort.

En het punt is ook wel dat ik nooit meer een vaste relatie wil hebben met iemand die niet Dom wil zijn. Het werkt gewoon niet voor mij. Ik heb dit nodig, voor mij is de mooiste en diepgaande vorm van liefde.

Nou goed.
Ideeën?

xxx
LF


(titel - nu na 3 maanden - op aanraden veranderd, omdat de oorspronkelijke vraag niet meer geldt)

[Vrijgevochten]

Je berichtje bevat zoveel informatie die direct uit je hart komt... Mooi. Toch, je neigt ernaar je hart 'erbuiten te laten'... Denk je dat dat je sowieso zou lukken?

Mijn droom is hart, hoofd en ballen ooit op één lijn te krijgen. De ontdekkingstocht daarnaartoe is zalig

Ik wens je tijd en plezier.

[If then...]

- Ik ben ook verliefd op een andere man, en hij op mij. Maar dat is een situatie die geen (directe) toekomst heeft, door omstandigheden waar ik niet op in wil gaan. We houden heel veel van elkaar, dat wel, en hebben zo'n speciaal contact dat ik hem bij me voel al is hij ver weg...nooit met iemand gehad.

- Ik ben sub, van binnen. En deze man heeft nooit voor Dom gespeeld, maar hij vindt het leuk, al is het nog vrij light, maar we zien elkaar weinig. Hij is totaal niet jaloers en vindt het zelfs opwindend als ik het met anderen doe en daarover vertel...

- Nu heb ik me uiteindelijk aangemeld op een BDSM-site. Het idee is op zoek te gaan daarbinnen en uiteindelijk toch wel met een Dom "aan de slag te gaan".

- Nu merk ik dat ik een probleem heb. Ik wil graag met een Dom "spelen", maar voor mij is het iets heel intiems iemands sub te zijn.

- Maar ik merk direct dat mijn hart dat helemaal niet wil, of kan. Enerzijds is het nog doodsbenauwd na mijn relatie, maar anderszijds heeft het wel de andere man toegelaten en voelt dat die man haar Meester is, van binnen.

- Is het mogelijk als je zielsveel van iemand houdt, toch sub te worden (al is het maar bij momenten) van een ander? Hoe doe je dat?

- Of misschien wil ik een andere Meester waar ik echt verliefd op word

- Oh ja, en moet ik aangeven direct in mijn profiel op die site dat mijn hart verliefd is op iemand, en dat eigenlijk liever mijn lichaam en vooral hoofd dit spel willen?

-En het punt is ook wel dat ik nooit meer een vaste relatie wil hebben met iemand die niet Dom wil zijn. Het werkt gewoon niet voor mij. Ik heb dit nodig, voor mij is de mooiste en diepgaande vorm van liefde.

Ik moet je eerlijk zeggen dat ik je niet helemaal begrijp als ik jouw verhaal lees. Wil je jouw nieuwe liefde als Dom of wil je een andere Dom puur voor het spel zo nu en dan? Als dat zo is dan zou ik in je advertentie eerlijk zeggen dat je alleen een spel-relatie wilt.

IF

[Laars]

Situatieschets is niet helder en je zou een duidelijke vraag kunnen formuleren.
Al kan het ook Hartluchten zijn natuurlijk, in eerste instantie...

[Savanne]

Lieve schat,

Ja je kan sub zijn zonder zo diep te gaan, maar het is niet eenvoudig.. en geen idee of jij in deze periode van je leven dat ook kan. Maar het is te scheiden van elkaar liefde en subzijn...

net als lust en liefde...

Ik kan je helaas alleen niet vertellen hoe..

xxx

[Levendig Foutje]

Dank jullie wel voor jullie reacties!
Sav, ik hoopte al dat je zou reageren... Tja, het hart is moeilijk... En zou ik dan in mijn profiel moeten zetten dat mijn hart op dit moment "bezet" is? Het klinkt zo raar, een hart is niet bezet, in mijn ogen...maar zo voelt het.
Ik heb me voorgenomen er wat lichter in te staan en het meer als één groot spel te gaan zien. Ja, ik wil het loskoppelen, denk ik, als ik dat kan. Maar ik hoop niet dat het dan een theatertje wordt.

@Vrijgevochten: ik ben een heel erg gevoelsmens. Maar ik wil toch nu grote avonturen gaan beleven, waarover ik nagrinnik als ik 80 ben (en alle jaren ertussenin). Nu is het moment! In een eerdere periode waarin ik met een ex experimenteerde in het swingerswereldje, was het emotioneel soms moeilijk als ik die mensen niet meer zag. Ondanks dat wil ik het avontuur in.

@If then, @Laars: Goed...jullie willen het helder. Ik dacht eerlijk gezegd wel dat ik het duidelijk had neergezet, maar binnenin mij gebeuren er altijd duizenden dingen tegelijk.

- ik heb een minnaar waar ik diepe liefde voor voel, maar die misschien (waarschijnlijk) nooit mijn vaste partner kan worden. Ik heb meer sex nodig dan de keren dat ik hem zie (en dat mag nog ook van 'm )
- die minnaar/liefde is iemand die beetje bij beetje als Dom verdergaat met mij. Ik weet niet in hoeverre hij zo'n diep Domgevoel heeft als mijn subgevoel is. Ik heb weinig ervaring als echte echte sub, omdat ik altijd mannen heb getroffen die daar nog nooit iets mee hadden gedaan of die het niet fijn vonden of me niet aankonden...hum...

- nu dat ik "vrij" ben, wil ik experimenteren. Ik ga ook afspreken met vrouwen en stellen, bijvoorbeeld. Maar dat is vanilla en daar heb ik niet zo'n angst mee dat het te diep gaat.

- ik wil ook experimenteren met een "echte" Dom. Ik voel dat ik daar behoefte aan heb. Maar ik merk dat mijn hart er moeite mee kan hebben als ik besluit me helemaal over te geven, want eigenlijk wil hij zich alleen overgeven aan mijn minnaar/liefde.


Vraag:
Ik wil dus graag sub van een andere Dom zijn.

1. Maar kan ik die overgave voor elkaar krijgen, zonder dat mijn hart erin gemengd wordt?

2. Moet ik dan op zoek naar een bepaald soort spel (bijvoorbeeld, meer anoniem ofzo, of meer "stereotype") en een ander soort spel eruit laten? (totale psychologische dominatie bv). Of kan psychologische dominatie toch zonder dat het hart ermee gemoeid raakt?

3. In mijn profiel op die BDSM-site, moet ik aangeven dat ik mijn hart erbuiten wil laten direct vanaf het begin? Moet ik bij nader contact aangeven dat er iemand is die in mijn hart zit?
Doms vinden dat niet fijn, dat er een andere nummer-1-Dom of meneer is...denk ik.

4. (Nieuw, haha) Wordt het dan niet onecht als het niet vanuit het hart komt???

5. Hiernaast heb ik het probleem dat het eerlijk gezegd beter voor me zou zijn ook op een andere Dom verliefd te worden, en dus door te kunnen gaan. Dus het is ook nog dubbel. Maar dat is geen vraag.
Ik word toch bijna nooit verliefd, zou wel heel speciaal moeten zijn.


Ik hoop het ietsje duidelijker neer te hebben gezet...

Het is gewoon een complexe situatie, maar dat is altijd zo in mijn geval...ik heb gewoon een complexe samenstelling.

xxx en bedankt

[If then...]

1. Ja dat kan... tijdens spel kun je je helemaal geven, wel even wat 'nazorg' dus napraten. Communicatie is heel belangrijk vooral bij BDSM.

2. Als je leuk contact met een Dom hebt bespreek dan hoe je wilt beginnen en probeer je grenzen duidelijk te maken.

3. Op de meeste sites kun je aangeven dat je gehuwd bent of een vaste partner hebt, doe dat dan zullen de Doms die jouw profiel bekijken meteen weten dat zij voor 'erbij' zijn, alleen voor het spel.

4. Er zijn ook veel getrouwde Doms die (met medeweten van hun vrouw?) op zoek zijn naar een spelrelatie met een sub. Zolang jullie daar eerlijk over zijn is het prima lijkt mij.

5. Tja als je Dom hebt die al bezet is dan kun je beter niet verliefd worden, en heb je goed contact met een vrijgezelle Dom.. dan zou het kunnen uitmonden in een 'normale' relatie met BDSM erin.

Ga profielen lezen, kijk eens rond, vrouwen worden meestal vrij snel benaderd op zulke sites. Als je afspreekt wel aan je veiligheid denken he!Laat iemand weten waar je bent, spreek af op openbare plek en laat je niet meteen vastbinden etc. En als je gaat spelen, spreek een stopwoord af.
Veel plezier op je zoektocht!

IF

[Savanne]

Ik ben het eens met IF..

Wat mij heeft geholpen destijds was om een begin en eind te hebben, dat is wat IF volgens mij bedoeld met nazorg.. Voor mij was daar de mogelijkheid om zonder liefde te kunnen spelen..
Scheelt waarschijnlijk ook wel als het iemand is waar je niet op zou vallen vanilla wise gezien.. maar goed hij moet je natuurlijk wel kunnen domineren en jij bent volgens mij daarin net als ik.. dr moet genegenheid zitten om te klikken en te knikken ( als je begrijpt wat ik bedoel)

Weke knieën krijg je niet zomaar... Toch is een spel anders dan een relatie, toch is de overgave bereikbaar zonder liefde..

Psychologische dominantie zonder hart, hmm ligt eraan hoever je gaat, mindplay ging altijd wel.. bij mij dan...

Ik vrees dat ik je niet veel meer kan zeggen dan dat wat je wil bestaat en dat er meerderen zijn die het dagelijks doen.. maar of jij t ook kan is vrees ik een kwestie van gewoon proberen en ik ken je goed genoeg om te weten dat je eerlijk en helder kan zijn tegen de personen waarmee je gaat expirimenteren en dat zal je ver brengen...

liefs sav

[Mar]

Het lijkt me dat de D-partner in dit spel de onzekere factor is.
Je kunt een goede afronding afspreken, bijvoorbeeld omdat je weet dat je het wel eens nodig kon hebben, maar garanties heb je niet (jajaja, heb je nooit, dat weet ik ook wel). Hoe betrouwbaar of kundig of genegen is de ander om het contact goed af te sluiten? Heb je meer uitlaatkleppen voor het geval het heftiger en al te destabiliserend blijkt? Je zult een misser niet bij de koffie in je werkpauze kunnen doornemen immers.

Aan de andere kant heb ik de ervaring, en weet ik dat het zo werkt, dat als je je vooraf grondig inprent dat er een eind aan moet komen, ergens in je geest een beveiliging in werking wordt gesteld. Iets in je laat het zover niet komen, tenzij een en ander al te geweldig of gewelddadig wordt. Je zult dus toch (lang) meesteres over je eigen (innerlijke) stopwoord moeten zijn.

Mbt jouw vraag 4 over onechtheid:
In mijn optiek is een mens nooit 'onecht' Je staat altijd jezelf te wezen, ook als je iets staat voor te liegen aan een ander of als je jezelf voor de gek probeert te houden. Wat je, vermoed ik, uit elkaar wil houden is:
de liefde, eventueel verliefdheid, voor de ander versus jouw liefde/verlangen naar jouw s/D-beleving. In het eerste geval ga je een emotionele relatie aan met een ander. In de tweede is de ander meer, excuseer dat ik het zo zeg, een middel voor jou (en wss voor hem, maar dat is dan zijn zaak). Omdat dit in menselijke relaties niet lekker voelt heeft de Dom net zoveel rechten om het stopwoord te gebruiken als jij!

[Levendig Foutje]

Hallo lieverds,
Bedankt hoor voor al die adviezen, meteen toegepast. Er staat nu in mijn profiel dat ik mijn hart erbuiten wil laten en losse sessies wil.
Ik heb nu net wat mailcontact met een man waarbij ik een goed gevoel heb. Ik vind zijn mails eerlijk en sympathiek, hij komt erg betrouwbaar over. En hij is veel ouder (maar niet onaantrekkelijk) en wat kleiner dan ik, en heeft inderdaad een vaste relatie, dat zijn allemaal dingen die voor mij ideaal zijn om er "zonder hart" in te gaan en er ook weer zo uit te komen. Maar hij geeft (tot nu toe) wel het aangename gevoel bij een goed persoon te zijn.

Nu natuurlijk de praktijk!!!

Ik heb eens wat gelezen over nazorg, en die blijkt inderdaad erg belangrijk te zijn. Samen zitten, evt. knuffelen als beiden daar behoefte aan hebben, over dingen rustig napraten, vragen of het gaat...

Ik heb hem gevraagd over hoe hij het spel speelt, hoe hij erin staat als Dom, waarop hij een paar dingen rustig heeft beschreven. Dat lezende gaan mijn zenuwen tekeer! Enerzijds zoveel verlangen naar zoiets! Aan de andere kant primitieve angst...om zomaar mezelf te geven. Ik stel mezelf voor daar in bepaalde houdingen te staan voor toch een vreemde, ik weet dat ik zo opgewonden en nerveus ga zijn dat ik er door overspoeld word, en dan borrelen heeeeeeeeeel veel zenuwen op.
Herkennen jullie daar iets in? Maar eh...dat komt wel goed, toch...?

Het stomme is dat ik met vreemde vrouwen en stellen heel goed vanillasex kan hebben, maar met mannen alleen niet want dan wordt het te persóónlijk.
Raar hè. Beter dít dan vanillasex met een onbekende man.

Ik zal zeker mijn voorzorgmaatregelen nemen. Iemand op de hoogte brengen, de eerste keer op een publieke plek afspreken, en hij heeft al geschreven dat de handboeien die hij heeft met een hand los te maken zijn... (waaaaaaaaahhhh!!!! haha, dat waren mijn opborrelende zenuwen)

[Sletje]

Lief en Levendig Foutje,

Je zegt dit nu wel zo stellig: ik ga er "zonder hart" in, maar pas wel een beetje op, dit is namelijk niet zo makkelijk. Ik merk dat het verlangen groot is bij je, bijna onhoudbaar, om je subgevoelens in de praktijk te gaan brengen. En ik kan dat zo goed begrijpen! Alleen, helemaal "zonder hart" erin gaan, gaat niet hoor. Je moet zeker een seksuele en emotionele klik voelen met je (speel)Dom om er een goed gevoel bij te krijgen. Ga niet met de eerste de beste in zee, omdat hij "wel voldoet" en jij zo heel erg graag die ervaring wilt opdoen. Ook al heb je via de chat en de mail een klik met elkaar, dan kan het in het echt toch nog tegenvallen (hoeft niet natuurlijk, maar kan). Luister altijd naar dat stemmetje in je achterhoofd.
En dan, heb je een (speel)Dom gevonden waar het lekker mee klikt en ga je je eerste ervaringen opdoen. Dat is heftig en kan gevoelens losmaken die je van jezelf nog niet kende. Ik heb meerdere malen gezien dat subs op dezelfde manier aan een contact begonnen als jij en opeens helemaal hotel de botel verliefd werden op hun Dom. Waarna de desillusie groot was als de Dom deze verliefdheid niet beantwoordde.

Mijn advies indeze, indien mogelijk, hou je hart en hoofd in balans. Sluit geen van beiden uit. Probeer wel vanuit je gevoel acties te ondernemen, maar probeer je gevoelens ook te duiden als een voortvloeisel uit het spel dat je samen speelt.

Misschien een beetje zweverig, maar duidelijker kan ik het niet zeggen .

Liefs,
Sletje

[jenda65]

hi Levendig Foutje,

Hoewel ik niets heb met sub/Dom lees ik je topic met belangstelling....

Ik heb al een paar keer de neiging gehad om te reageren, maar omdat mijn posting niet direct over s/D gaat heb ik het tot nu toe nog niet gedaan.
Toch wil ik graag iets toevoegen.
Sinds begin dit jaar zijn we voorzichtig op zoek gegaan naar erotisch contact buiten ons huwelijk om.
Toen we daar aan begonnen, was ik zo naief om te denken dat ik dat alleen met mijn hoofd zou kunnen en dat ik mijn hart erbuiten zou kunnen laten...
Dat er alleen sprake zou kunnen zijn van lust zonder dat er liefde om de hoek zou kunnen komen kijken...
Ik weet nu dat dat een illusie is en dat voor mij geldt dat hart en hoofd verbonden zijn.


Nu schrijf je al dat je bij vanillasex wel je hart er buiten kan houden, dus misschien lukt je dat bij sub/Dom contact ook wel... Maar dat weet je pas als je het ervaren hebt en dan kan het dus ook al te laat zijn...

[Levendig Foutje]

Hallo,

Lieve @Sletje (heerlijke naam trouwens, haha), ik heb je antwoord met interesse gelezen. Ik probeer inderdaad constant in mijn achterhoofd te houden dat het gaat om een spel. Pas als ik "de praktijk" in ga weet ik het echt...dat is het punt. Ik vermoed inderdaad dat er heel heftige gevoelens bij gaan komen kijken, en ben op mijn hoede. En gewaarschuwd.

@Jenda en @Sletje: ja, er is een gevaar. Maar ik ben nu vrijgezel. Nu kan ik dit doen. Misschien krijg ik wel weer een relatie met iemand die niet zo'n Dom is of die meer gelooft in monogamie (niet waarschijnlijk dat ik met zo iemand in een relatie ga, maar ja, in de liefde weet je het ook niet).
En dan trek ik de haren uit mijn hoofd dat ik het niet heb geprobeerd.

Weten jullie wat mijn droom zou zijn. De man waar ik verliefd op zou zijn, dat die een Dom zou zijn en dat we nog lang en gelukkig leefden...
Sterker nog, de man waar ik nu op verliefd ben, dat hij mijn Dom was en dat hij even mijn vaste vriend kon worden.
Maar dat is niet de wereld om me heen. Moet ik dan maar veilig blijven dromen en ziek zijn van verlangen naar die man zodat ik altijd evenveel verliefd op hem blijf? Ik kan dat ook niet doen, hoe verdomd romantisch dat ook is...
En waar ontmoet je mannen die Dom zijn? In het dagelijks leven kan, maar dat moet wel heel veel toeval zijn.
Ik zie mijn toekomst wel met een vaste Dom waarbij we weliswaar elkaar vrijlaten mocht die behoefte er zijn, maar de BDSM alleen met elkaar doen.

Ik ken mezelf goed. Ik weet dat mijn gevoelens me echt mee kunnen slepen. (Want bij vanilla-sex had ik altijd heel heftige gevoelens erna, maar dat ging met een week weer over.) Ik maak me eerlijk gezegd zelf ook zorgen. Ik hou mezelf heel goed in de gaten nu, dag voor dag.
BDSM is juist iets dat zo onder je huid kruipt...

En toch.....ja, die behoefte is zo enorm groot, onhoudbaar. Ik wil mijn behoeftes niet meer onderdrukken. Ik heb al een aantal jaren mijn fantasieën onderdrukt en ik heb er genoeg van.
Wachten...altijd maar wachten....
Dat ik daarbij op een koord balanceer, dat besef ik inderdaad...

Overigens heb ik echt een heel goed gevoel bij deze Dom, we schrijven nog steeds, een heel geruststellend gevoel.
Nu moet ik inderdaad stap voor stap gaan. Misschien als ik hem zie, denk ik wel: neeeeee! En dan houdt het toch op...

Deze dagen ben ik heel onrustig......... nerveus......heb er zin in..... voel dan weer kippenvel.....een beetje paniek...
En daar geniet ik ook weer zo van...

[Levendig Foutje]

@jenda: sorry, ik moet nog even reageren.
Wat vervelend voor je, om daar op zo'n manier achter te komen.
Ik hoop niet dat het fundamentele dingen kapot heeft gemaakt.

Ik krijg dus wel "verliefdachtige" gevoelens naderhand, maar die gaan gewoon weer over.
Écht verliefd ben ik maar twee keer in mijn leven geworden (waaronder de verre geliefde). En dat is iets heel anders...

Eigenlijk wat Sletje heel goed bewoordt: zie je gevoelens als een voortvloeisel uit het spel dat je samen speelt. Helemaal niet zweverig hoor!!!!!!
Met die instelling ga ik hierin.

[Sletje]

Om met de woorden van Tineke Schouten (uit de C1000 reclame) te spreken:"meisje, jij komt er wel!"