Mijn eerste stappen in de BDSM met een Dom

[Zwart Zwaantje83]

'Vet' LF dat je geslaagd bent, gefeliciteerd ! Heb je weer tijd om jezelf, je partner en ons te vermaken:)

[tes]

Wauw gefeliciteerd! Wat knap zeg!

[Lini]

Ik denk dat je inderdaad beter een relatie zoekt met iemand die hiervoor open staat. Lijkt me niet zo moeilijk te vinden denk ik toch. Heel wat mannen staan open voor BDSM

[Levendig Foutje]

Hoi Lini, deze thread is eigenlijk een soort dagboek van mijn stappen in "BDSM-land" (wat klinkt dat lelijk) van alweer zo'n 7 jaar denk ik. De oorspronkelijke vraag leidde tot "wat gaan ondernemen" wat uiteindelijk heeft uitgemond in een vaste relatie met iemand waar ik dol op ben en waarmee ik die BDSM ook kan delen.
Mijn ervaring is echter dat niet zoveel mannen openstaan voor BDSM. Een beetje ruig doen, best, maar niet werkelijk domineren of een stap verder gaan. En tussen degenen die er wel geïnteresseerd in zijn, vind je van alles, niet alles even eerbaar. D/s - mijn ding - is een fragiel evenwicht, zo mogelijk nog zeldzamer.

Update: mijn leven is zo mogelijk nog drukker dan het al was. Wel blijer. En we wonen samen . Het drukke is maar tijdelijk zó druk, dat wordt minder over een aantal maanden. Dan schrijf ik wel weer

[Anwen]

Hey, was jij niet het Foutje dat ooit schreef dat samenwonen hooguit betekende twee huizen naast elkaar met gedeelde voordeur? Ofzoiets?

Grapje Fout, wat ontzettend leuk!

[Levendig Foutje]

@Anwen, goed geheugen!
We wonen dan ook samen in twee semi-onafhankelijke gedeeltes.
Hij kan zich helemaal afzonderen dus dat is mooi. Het is nog even wennen maar we vinden het toch allebei heel fijn

[Monica81]

Lieve LF,

Met heel veel bewondering heb ik de afgelopen week je dagboek gelezen. Soms ademloos, dan weer ontroerd, ook verdrietig, geschokt, maar vol respect en met rode wangen en zweethandjes. Wat een reis heb je gemaakt en wat een moed heb je om het zo te delen! Ik heb sinds een jaar een fascinatie met bdsm, er alleen nog maar over gelezen, maar ik heb het nog niet zo mooi verwoord gezien als jij dat doet. Zo liefdevol en inhoudelijk. Het heeft me (zeker na het lezen van een aantal 'ranzige' verhalen) echt een hele andere kijk gegeven op bdsm. Het heeft me ook doen beseffen dat het waarschijnlijk niets voor mij is, maar dat doet niks af aan jouw prachtige verhaal.
Ik vraag me wel af hoe het nu met je is! Want door het lezen van jouw (intieme) dagboek heb ik het gevoel dat er een connectie is. Ik hoop dat het allemaal goed gaat met jou & Mr X!!

Liefs, Monica

[Levendig Foutje]

Na een aantal jaren heb ik nu de sterke behoefte te schrijven over hoe dat allemaal verder is gegaan. We zijn nu 9 jaar samen en inmiddels getrouwd. De seks was geweldig elke keer dat we een sessie hadden, maar die verminderde sterk. Niet van mijn kant, maar van zijn kant: met steeds meer weerstand begon hij de sessies, maar daarna was het dan altijd weer prachtig. Het idee van een 24/7 waarin niet-D/s ook een optie is, door hem bepaald, was op papier gezet in de vorm van een contract, en dat is eigenlijk nooit echt gaan lopen.
Ik heb letterlijk het gevoel gehad dat mijn Meester is verdwenen, dat hij het contract eenzijdig ongeldig heeft gemaakt. Het is waar dat ik een aantal verschrikkelijk drukke jaren heb gehad en dat dat hem ook tegen is gaan zitten, vooral toen een project bij mij heel slecht ging en ik bijna een burn-out had.
“Even tussendoor” is nooit een optie geweest voor hem. Een hand op een intieme plek tussendoor, me aan mijn vlecht naar een donker hoekje trekken, iets lichtelijk wreeds doen met een erotische inslag - daar droomde ik ook van maar zo werkt hij niet.

De laatste twee jaar was het minimaal: geen penetratie meer, en enkel naast me liggen en me strelen terwijl ik me masturbeerde. Ook op persoonlijk vlak was hij meestal negatief en geïrriteerd, niet alleen naar mij toe, maar naar zichzelf. Natuurlijk hebben we nog steeds mooie momenten gehad als stel, en ik ben heel verliefd op hem geweest tot twee jaar geleden.

En toen gebeurde het, een paar maanden geleden: via een werkproject, op een gezamenlijke reis van X en mij, leerde ik iemand kennen waarmee er gelijk een hevige uitwisseling van feromonen was. Dat heb je met sommige mensen, heel veel chemie tussen onze huiden. Dat heb ik maar met 1 ex zo gehad (een relatie die verder niet al te best werkte).
X merkte dat vanaf het eerste moment (ikzelf had het nog niet door) en toch bleef hij me vragen om die dagen vooral zoveel mogelijk weg te blijven overdag en te werken met die ander. In al die 6 jaar van sekstekort ben ik nooit iemand tegengekomen waarvan ik dacht: daar wil ik seks mee, maar met deze rare, intelligente en spontane man had ik die drang elke dag meer. En hij deed steeds rare onverwachte dingen, en ik hou van raar.

Na een week ging X het “weer proberen” om seks met me te hebben. Dat zijn al jaren van een zwetende X, die liever niet wil beginnen, die heel gestressed raakt, en dan voorzichtig met lichte tegenzin begint nadat ik hem meerdere malen heb aangemoedigd. Voor een vrouw is dat triest. Je voelt je helemaal niet begeerd. Je bént niet begeerd. Het is een seksueel probleem van X, dat hij na een half jaar eigenlijk al niet zoveel zin meer heeft, de nieuwigheid is er vanaf. We hebben dat geprobeerd op te lossen met met derden sessies te doen (werkte maar zo-zo) en hij heeft een enkele sessie zonder seks met iemand anders gedaan.

Die dag dus zat ik er niet lekker in en was ik al aan het fantaseren met de ander. Want die had al een plek op mijn knie met een vingertop aangeraakt, die had me al rare omhelzingen gegeven, die had mijn buik al gestreeld, die had een kippenpoot op een onbehoorlijke manier zitten zuigen, die had al meerdere manieren gevonden om me te doen blozen (iets wat ik praktisch nooit doe). Dat merkte X natuurlijk meteen, dat ik niet aanwezig was, en we stopten en we hadden een eerlijk gesprek van urenlang. Ik zei dat het seksuele verlangen zo groot is bij mij naar die ander dat ik niet weet wat ik moet doen met mezelf.

Na lang praten en alle mogelijke consequenties bepraten, besloten we dat ik naar bed mocht met de ander. X was triest maar sereen en vastbesloten. Wel was duidelijk dat dit negatieve consequenties voor onze relatie kon hebben, zelfs dat hij zich seksueel voor mij kon gaan afsluiten. Maar we hadden geen idee wat er werkelijk zou gaan gebeuren.

De volgende dag, na het via de telefoon hebben besproken met de ander, ging ik naar diens huis om “het te doen”. Er waren hele fijne en verrassende dingen die hij deed en andere die ik helemaal niet aantrekkelijk vond. Dus ik dacht: “nou, dat is het.” Ook al had X gezegd dat ik het een hele week kon doen.
X opgelucht. Toen werd ik ongesteld en de ander zei dat het heerlijk is met een ongestelde vrouw, omdat we daar beneden dan warmer en natuurlijk gladder zijn, en dat het menstruatiebloed geen enkele weerzin bij hem opwerkt. Hij is ongelooflijk met zijn vingers in mijn vagina, ik heb nog nooit iemand ontmoet die dat deed... laat staan zo goed! Dus ik zei tegen X dat ik dat graag wilde proberen, met iemand die zo enthousiast is om het met een ongestelde vrouw te doen, zonder tampon ofzo! Hij zei: doe maar.
Die tweede keer was wel erg goed.

We bleven daar twee weken en daarna gingen we weer weg. Na die twee keer heb ik het niet meer gedaan maar vlogen de vonken er lichamelijk vanaf. Maar het project met de ander is belangrijk voor me. De ander heeft vanaf het begin gezegd dat hij verliefd op me is, wat ik niet zo serieus nam want hoe kan je nou verliefd op iemand zijn vanaf dag 1? Hij is een beetje sentimenteel en poëtisch dus dat nam ik met een korreltje zout.

Het contact bleef met de ander, op werkgebied en ook op persoonlijk gebied, beiden met die sterke seksdrang maar elkaar toe. X ging steeds meer snauwen naar me en ik kon al niks meer zeggen (zo is hij al de laatste twee jaar maar nu werd het echt heel erg). Wat daar gebeurd was en nu verder ging versterkte en versnelde het proces waarin we al jaren zaten. X kreeg een persoonlijke crisis en zag eindelijk in dat hij een heleboel aan zichzelf moet veranderen, om te beginnen zijn ego. Ook zijn seksualiteit moet hij aan de kaak stellen.

We hebben nu een paar maanden gehad van de persoonlijke crisis van X, waarin hij het heel moeilijk heeft. We zijn een maand apart geweest, ik bezocht mijn familie, en zo gaven we elkaar de tijd om adem te halen. Ik ben doorgegaan met contact hebben met de ander omdat hij een persoon is die professioneel en persoonlijk belangrijk is voor me. Dat wist X en we hebben de mogelijkheid van een open relatie / polyamorie besproken.

En in dat proces zitten we. Ik ben nu bij de ander een maand. Voor mij werkt dit trio, en accepteer een toekomstig kwartet. Het was niet mijn oorspronkelijke droom. Ik ben niet verliefd op de ander maar hou wel van hem. Hij is wel verliefd op me. Dat maakt het een beetje lastig, want ik wil een positief element zijn in zijn leven, niet iemand die hem niet geeft wat hij zo zeer verlangt. Hij accepteert dit relatietrio ook. Ik voel dat ik verliefd ben op X, ook al zijn we zo verschillend. X is bezig met het accepteren van deze realiteit en wil dat het werkt. Het kan heel goed werken, want X is graag alleen. Het spijt me voor hem dat het zo heeft moeten gebeuren maar tegelijkertijd heeft alles ons gebracht naar wat er is gebeurd, en ik zie geen alternatief pad dat ik had moeten, kunnen en willen nemen. Ik ben blij met deze ommezwaai, het is een bevrijding voor me, ik word eindelijk weer innig begeerd door een man, ik word eindelijk weer vaak geneukt. Dagelijks, in plaats van misschien 1 keer per maand, of per half jaar. Het zou goed kunnen werken, maar het is een heel fragiel geheel en ik loop balancerend over een touwtje. Ik ben me bewust van het feit dat ik X kan kwijtraken, maar zo kon het niet verder. Ik ben me bewust van het feit dat ik de ander pijn kan doen, maar ik kan niet meer geven dan wat ik werkelijk voel van binnen. Soms geef ik een beetje meer. Maar met hem heb ik zoveel gemeenschappelijk dat het altijd een soort feestje is om met hem te werken, praten, seksen, lachen. Het is een soort tweede ik, maar dan raar, chaotischer en een man.
Misschien ben ik daarom niet verliefd op hem, en merk ik dat ik nog steeds verliefd ben op X.

X heeft sinds mijn seks met de ander geen seks meer met me willen hebben. Hij is nu sowieso vrij aseksueel en daar bovenop komt dat hij moeite heeft met het feit dat ik ben gepenetreerd door een ander (penetratie met vingers, of BDSM etc voor hem is iets anders - ikzelf zit niet zo in elkaar: ik denk dat dat net zo intiem is). X had ook moeite met het feit dat ik nu een maand naar de ander ging. We denken dat een ervaring voor hem met een andere vrouw kan helpen. Niet dat ik daarom emotioneel zit te springen, maar ik ben me bewust van de situatie en zijn consequenties. Alles beter dan wat we deze jaren hadden.

We weten in elk geval dat we elkaar niet kwijt willen; we willen een manier vinden om samen te kunnen lopen door het leven ook al is dat in gedeelde tijd, of zonder seks. We zijn nog aan het experimenteren hoe dit gaat werken.

De ander wist niet eens van het bestaan van BDSM. Blijkt dat hij bepaalde dingen al met me deed die niet echt vainilla waren, nou ja, ik heb hem uitgebreid informatie gegeven over BDSM-praktijken en mijn ervaring erin, dat laatste door middel van een checklist. Hij is er enthousiast over maar tot nu toe heeft hij er een chaotisch zootje van gemaakt, hahahahaha!!! Hij wil echt leren maar hup, gaat ervoor en dan wat anders en springt van dit tot dat, en zonder warming-up. (Au!)
Soms doet hij BDSM-dingen die me heeeeeel erg opwinden, en dan dus weer van de hak op de tak. Bij hem moet ik denken aan die grap van die brief aan “Rita”, een column in een vrouwenblad:
“Lieve Rita,
Mijn vriend wil altijd seks. Hij achtervolgt me zelfs en neemt me overal. Het gaat zo ver dat ik ik niet meer kan werken of iets in huis kan doen want dan komt hij en (vanaf hier onleesbare tekst)”

Zoiets is het met de ander en dat is eerlijk gezegd fantastisch Ben ik ergens in zijn huis iets aan het doen, komt hij, en begint hij me lastig te vallen en zijn vingers in me te steken. Ik wil vaak niet maar dan doet hij zijn ding met zijn vingers van binnen en dan ben ik niet meer in staat om iets te doen.
Het wordt nooit echt puur BDSM met hem maar het is toch hele goede seks in die mix met vainilla seks en nog ongeorganiseerde BDSM maar waar hij wel zin in heeft.

Nu kijken hoe deze nieuwe situatie voor ons allemaal gaat uitpakken. Nooit gedacht dat ik zo’n relatie kon hebben. Het is veel balanceren en veel voor allebei zorgen. Maar ook uitkijken dat ik me niet schuldig voel, en voor mezelf blijven zorgen. We moeten hierin alle drie heel sterk in onze schoenen staan en heel dicht bij onszelf blijven.

Ik hoop dat het met jullie allemaal goed gaat. Dikke kussen en bedankt voor het lezen van mijn verhaal.

[tes]

Poeh heftig zeg lf! Hopelijk gaan jullie hier allemaal een goede weg in vinden die voor jullie allemaal ook passend is en goed voelt. Geniet van het proces

[Snoozie]

Wat een wendingen LF
Benieuwd naar hoe jouw/jullie relatie zich verder zal ontwikkelen.
Veel succes gewenst!

[Laars]

Ha lieve Fout!!

Jij hier weer us
Mooi beschreven weer!! Het lijkt niet makkelijk ..
ik word in ieder geval blij van jou


Liefs,
Laars

[Levendig Foutje]

In januari had ik alles al geschreven en heb ik alles weer weggehaald.
Er is zoveel gebeurd en nog steeds aan het verschuiven. Ik zal hier meer over de BDSM-kant schrijven en een nieuwe thread openen in Vrouw en Relatie over mijn meer relationele ontwikkeling en mijn avonturen in mijn nieuwe open relatie (misschien blijft het maar bij 1, maar goed )

Heeeeeeeeel kort overzicht (in mijn nieuwe thread schrijf ik het zoals het ging):
- seksuele ervaring met Zee was openbarend, waar ik een andere kant van mij ontdekte en merkte dat op die manier vanillaseks wel heeeeeeeeeeeel interessant kan zijn. Waar ik ook een macht heb, namelijk die van hem gek maken van verlangen, hem provocerend, waardoor hij met zijn fysieke kracht dan weer helemaal terugkomt...
- emotionele ervaring met Zee was pijnlijk, we waren er niet klaar voor. Er was geen balans tussen onze gevoelens, ik voelde me schuldig naar X toe, Zee heeft een te felle kant en begreep mijn totale verstijving niet als reactie daarop, er was een destructieve kant aan wat er daar gebeurde tussen ons. Toen ik weg moest, was het alsof mijn huid werd afgerukt (zulke sterke feromonen tussen ons), maar ik moest weg.
- X stootte me af vanaf toen
- Toen alles veilig leek en X lief probeerde te zijn maar het seksueel van zijn kant nog altijd totaal niet werkte doordat hij gewoon niet geïnteresseerd was omdat zijn seksualiteit 4 maanden lang duurt tot iemand niet meer "nieuw" is, was het over voor mij. Ik denk dat ik daarvóór probeerde de relatie te redden (toen hij me nog aan het afstoten was). Ik werd wakker van de droom waaraan ik me jarenlang had vastgehouden dat "het" wel terug zou komen. We zitten nu officieel in een open relatie, als een tussenstap om nog terug bij elkaar te komen of om uit elkaar te gaan. Voor mij is dat nu, op dit moment qua gevoel, uit elkaar gaan. Een liefdesrelatie zonder seks is voor mij niet compleet. Zeker niet als ook op andere gebieden er niet zoveel gedeeld wordt door beiden, ieder een beetje in zijn eigen wereldje. X is echter nog niet zover. En ik hou natuurlijk heel veel van hem.
- Na verbroken contact met Zee, in diepe depressie waar alleen de dood leeft, was contact met Zee de enige manier om leven te vinden in mezelf. De keuze was duidelijk voor me. Zee is iemand aan het daten die ook seksueel niet werkt. We zoeken beiden een seksuele minna(a)r(es) tot we elkaar eindelijk kunnen zien... in 2022. We hebben een nauw en diep contact. X weet dit. Is er helemaal niet blij mee, en dat spijt me echt. Ik wou dat ik nooit de reden was voor iemands pijn. Maar ik moet leven.
- Ik loop bij een psycholoog, het was hoge nood, ik kon er niet meer alleen uit komen. Die zegt dat ik van rol ben veranderd. Meer vrouw, minder kind. Dus minder "klein" willen zijn en dat was mijn rol in de D/s.
- Daardoor weet ik niet zo goed meer waar ik van hou. Ik heb D/s in mijn achtertuin begraven, maar opeens komt er dan iets boven en zeg ik: mmm... Misschien is het niet een totale verandering van rol. Er is namelijk iets anders: D/s betekent voor mij dat ik me totaal overgeef aan iemand, en ik ben daar niet toe in staat nu. Misschien in 2022, als ik Zee eindelijk weer kan zien. Hij heeft weinig zelfcontrole maar heeft een buitengewone intelligentie. Er was wel een soort....van dominantie, rare momenten ook, met hem... Het me nemen, van mijn kant "nee" maar eigenlijk "ja maar" (is niet hetzelfde) waardoor hij doorging, de keuze geven tussen mijn voeten onderzoeken toen ik een wondje had of aan mijn achterste zitten (dat was een verrassend erotisch moment, want toen hadden we nog geen volle seks gehad dus toen moest ik hem wel mijn voeten laten onderzoeken. Hij gaf er een kusje op toen hij klaar was. Niks met voetenfetish te maken, maar met schaamte, kwetsbaarheid tonen en dan zelfs een kusje.
- Ik ben op een niet-BDSM app gegaan om seksminnaars te zoeken. Weet niet zo goed wat ik zoek. Vandaag wel een date gehad die op zich hartstikke leuk was. Zelfs gezoend en het was eigenlijk best lekker. Toch iemand die liever dominant in bed is trouwens, maar verder niks weet van het wereldje.

Waar ik klaar mee ben, is het volgende:
- Pijn accepteren op plekken waar ik gewoon geen pijn wil accepteren: mijn tepels en tussen mijn benen, en teveel pijn. Was sowieso zeer zeldzaam, maar is wel gebeurd als onderdeel van onze M/s toen we die nog hadden, als middel tot totale onderwerping. Gaat niet meer gebeuren. Echte straffen, met een riem, een pijn die ik niet aan kan, gaan ook niet meer gebeuren.
- M/s gaat niet meer gebeuren.
- "Uitgeleend" worden aan iemand anders gaat niet meer gebeuren. Ik werd daar altijd boos om van binnen. Dat één of andere man dingen met mij doet die ik eigenlijk alleen aan mijn D wil geven. Het gebeurde trouwens weinig. Maar we hebben wel dingen geprobeerd met anderen erbij, o ja, daar heb ik ook geen zin meer in. Ik wilde iets moois en die scènes in mijn hoofd waren mooi maar in het echt was het iets doen met vreemden dat voor mij iets heel intiems is.

Ja... D/s blijft het meest intieme voor mij. Maar de vorm wil ik niet meer zoals met X.
Hij is zelf wel zeker dat hij D is maar zoekt een meer meditatieve weg nu. Hij lijdt best, en dat doet me pijn. Maar hij geeft toe dat hij de aanleiding is tot dit alles, in zekere zin.

Tot hier de BDSM-ontwikkelingen.
Ik ben trouwens ook in gesprek geraakt in de app met iemand die D is en shibari doet. Ik was er nooit specifiek een fan van want het kan nogal lang duren en zo sensueel is dat niet, want ze zitten te knopen. Maar het kan nu juist rust geven, denk ik weleens.
Degene waarmee ik heb gekust vandaag zal vast lol geven, en hopelijk echt seksueel plezier.
Ik ben best ook een beetje ongewend om zomaar met iemand wat te doen, puur omdat ik seksuele nood heb. Heb er een beetje een pudding-gevoel in mijn buik over. Ik ben eigenlijk een gesloten persoon, extrovert-introvert, mijn introverte deel beslist of ik me goed voel bij iets, "beschermd", "veilig".
De kus was best lekker, het is jaren geleden dat ik zo aardig met iemand heb gekust, ik heb geen geluk gehad met goede kussers behalve de eerste Dom, die was een hemelse kusser. En het was best sensueel. Hij beet zacht in mijn hals, dat vond ik ook lekker.
Toen ging hij weg met een bobbel in zijn broek maar dat is een ander verhaal.
Pfff... ik weet niet wat ik van de hele situatie moet denken.

Edit:
Het is nu de volgende dag en ik voel dat ik geen seks wil met die jongen.
Cold feet? Daar lijkt het op.
Het is super raar hoe ik niet zo goed weet wat ik nou wil in deze omstandigheden.
Een aantal weken geleden sprong ik bijna uit mijn vel van seksuele frustratie en wilde ik het liefst direct een man in mijn bed. En nu dat het echte mensen zijn, voel ik me opeens onprettig in mijn buik.
Ook de kus was aardig maar ik heb er geen goed gevoel na, alsof iemand in mijn persoonlijke ruimte is gekomen waar het daarvóór veilig was.

De shibari kan misschien beter werken; dan is er ook een element tussen ons inplaats van lijf op lijf, zal ik maar zeggen. Zou BDSM, als het een "play"-sessie is en geen D/s waarin ik mezelf geef, misschien juist een "tool" kunnen zijn, een tussenmiddel, misschien zelfs een mogelijkheid om via iemand anders en via die accessoires meer met mezelf te kunnen verbinden, en niet iemand zo verschrikkelijk "all over me" te hebben?

Ga nu posten in Vrouw en Relatie - daar hoort het hele verhaal.
Dikke kus, tes, Snoozie en Laars, bedankt voor het me lezen <3

[Levendig Foutje]

Ik weet niet zo goed waar mijn verhaal nu thuishoort, want er is van alles - vanilla, biseksualiteit, relaties, en BDSM. Dit is mijn eigen hoekje dus voorlopig maar hier.

Na die "verrassing" van mijn introverte kant, maar nog steeds met de zin in seks en ontdekking, pakte ik het anders aan.
Ik maakte een account aan in een app alleen voor vrouwen, voor mijn biseksuele kant. Ik ben nog nooit alleen met een vrouw geweest en daar heb ik veel zin in. Ze mag best dominant zijn maar het maakt me niet zoveel uit. Gewoon fijn met een mooie vrouw.

De seks-dating-app is trouwens best leuk: ik heb een aantal aardige gesprekken gehad en een paar leuke mensen ontmoet. Het houdt me bezig en dat heb ik wel nodig in deze tijden. Soms trekt de eenzaamheid die ik van binnen voel me naar beneden; soms voel ik me zo overweldigd door de grond die niet meer vast onder mijn voeten is.
Ik doe mijn best, elke stap is er eentje, en we zijn er nog niet, want de rouw om wat X en ik hadden zal pas echt kunnen worden afgerond als we uit elkaar zijn, en dat duurt nog wel meer dan een half jaar.

Ik sprak af met een meisje dat in de chat aangaf ook in D/s te zitten en daarin s te zijn, vooral met vrouwen, en liefst vrij harde seks met allerlei speeltjes. Ik dacht: waarom niet. Maar eenmaal afgesproken op een plek (ik hou de chats kort juist omdat ik niet weet wie er echt aan de andere kant zit), kwam zij - of hij - niet opdagen.

Ik appte die dag weer met de man waarmee ik had gezoend, die een heel leuk bericht had gestuurd en heel respectvol. Het was hartstikke leuk en we spraken de volgende dag af na zijn sport. Die volgende dag was de afspraak leuk, hij was iets ingetogener omdat hij eerlijk toegaf toch bang te zijn om te veel te doen, en toen werd het losser en weer hartstikke leuk. Er was wel een feeling, maar ik zat toch een beetje op het randje van de twijfel. Toen zei hij: "Waarom kom je niet bij mij thuis eten, zonder compromis, gewoon omdat ik graag tijd met je wil doorbrengen?" (Ik nam natuurlijk alle veiligheidsmaatregelen.)
Het was super flirterig en ik werd toch heel verlegen de hele tijd, en op een gegeven moment gaf ik hem de mogelijkheid om wat te proberen door in de gang te staan kijken naar een afbeelding. Hij legde zijn hand op mijn onderrug en dat liet ik toe.
Toen was het vreemd, hij draaide me om en met zijn hand om mijn hals duwde hij me tegen de muur, om me dan weer te kussen. En toen gebeurde het weer: ik dacht, "wat doe ik hier". Het was niet onprettig, maar ik voelde zijn ding tegen mijn been door zijn shorts heen en dacht, mmm, nee...
Maar goed, toch proberen, naar zijn bed. Hij streelde me en dat was prettig want het was een soort massage, maar ik voelde HELEMAAL NIKS. Hij was zeer fijngevoelig en merkte het. Ik vond hem in een enorme omhelzing en zo zaten we een hele tijd.
Toen lagen we samen op bed en lachten we samen. Ik zei tegen hem dat ik er niet klaar voor ben maar het is wel duidelijk dat het met hem gewoon niet wordt.
Maar zo'n leuke persoon. Ik hoop hem echt als vriend te hebben.
We zijn nu samen een playlist aan het maken Zijn berichtjes maken me echt blij.
Gek dat je zo moet glimlachen van wat flirten moet zijn en er zo blij van wordt, en ook verlegen wordt en dingen voelt zolang hij praat en op een bepaalde manier kijkt soms, maar verder helemaal niks.

Op diezelfde app heb ik contact met iemand die in een open relatie zit, die D/s was maar nu hebben ze een kind en de D/s werkt niet meer. Hij vermoedt dat D/s op de lange duur niet werkt. Ik denk op een stricte manier niet, maar op een meer vloeiende flexibele manier wel. Het is zoals in elke soort relatie: je moet eraan blijven werken, met veel creativiteit en fantasie. Maar daarin moet de s dan wel een autonoom persoon blijven, met eigen nieuwe inbreng, anders vernieuw je de relatie niet, denk ik.
Daar heb ik mee afgesproken dat we elkaar ontmoeten, het is sowieso al interessant om erover te praten, en verder zien we wel, of we misschien iets willen en kunnen doen.

Ik maakte ook een account aan de BDSM-app. Daar heb ik ook contact met iemand, een man die getrouwd is met iemand die BDSM niet wil, en daarbuiten meerdere s heeft gehad. Dit kan werken omdat het iemand is die emotioneel niet te ver zal gaan, dus "veilig" aanvoelt. Eerst natuurlijk kijken wat voor soort mens het is. Het zijn goede berichten, maar tot nu toe ook niet "buitengewoon".
Dan mis ik de fantastische eerste berichten van de eerste Dom die ik leerde kennen, Dom L. Dat was een heel pakket van buitengewone intelligentie, grote fijngevoeligheid, subtiliteit, manieren, en erotiek. Maar het is goed voor nu.

[Snoozie]

Lieve LF, wat een hoop intieme berichten lees ik weer van je
Dankjewel om je zo bloot te geven aan ons.
Lief warm mens, ik voel met je mee en hopelijk vind je gauw wat je zoekt! Ik gun je opnieuw dezelfde alles omvattende liefde die je ooit mocht beleven.
Dikke kus ~ Snoozie

[WhoAmI]

Dank je wel voor een prachtig en eerlijk verhaal...