Eyes wide shut shespot-feest

[230volt]

Ik ben met de motor onderweg naar... ja, waar naar toe eigenlijk? Een uitnodiging voor een feest, een eyes wide shut feest waar enkel Shespotters- en spotsters zullen zijn. Wat moet ik daar van verwachten? Ik weet dat je op zo een feest anoniem blijft, toch? Dat alle bezoekers een masker dragen waardoor je onherkenbaar blijft voor de andere bezoekers, toch? Een en al onzekerheid gemixed met een flinke portie spanning, raast door mijn lijf. 'Ho jongen, wel de aandacht bij het verkeer houden hoor!'
Ik ben laat, rijdt wat sneller dan ik normaal gesproken doe, maar dat is voor mij geen probleem. Die 1100 cc's van mijn bike kan ik wel handelen, niemand maakt me op dat gebied iets wijs. Maar zo'n feest bezoeken, dat is andere koek!
Onderwijl gaan mijn gedachten naar de paar uitnodigingen voor Shespot meetingen die ik voorbij heb zien komen op het forum, in die ruim twee jaar dat ik daar actief ben. Diep in mijn hart heb ik daar graag bij willen zijn, maar ik weet dat het voor mij niet realistisch is. Nu zal ik dan toch Shespotters ontmoeten, zei het dan min of meer anoniem van beide zijden. 'Ho, zie ik daar een paar agenten langs de weg staan? Even de gaskraan een beetje dicht draaien!'
En voorbij ben ik er al weer. In het voorbij gaan zag ik dat een grijze man in een foute auto, werd aangesproken door een wel heel lekker wijf.... uuuuh agente.
Mijn gedachten gaan weer naar het feest. Ik vraag me af of ik, zonder dat ze zich nader voorstellen, Shespotters zal herkennen. Spelfje bijvoorbeeld, waarvan ik vanaf het allereerste begin op het forum al onder de indruk ben. EstherC, waar ik beelden bij heb waar ik spontaan een erectie van krijg! Anwen en LevendigFoutje, met hun verhalen die mijn belevingswereld te boven gaan en Tess, och Tess, de schat die lijkt te verpieteren op een Waddeneiland. Snoozie, ja Snoozie! Misschien niet de mooiste wat de vrouwelijke lijnen betreft, maar wat een mooi mens! Zou zo maar mijn partner kunnen zijn, wanneer ik niet... nou ja, daar hebben we het nu niet over! Ik ben ook benieuwd naar enkele mannelijke 'Spotters', zoals Hubbie, zou hij echt zo'n charmeur zijn? Wat te denken van Runningslim, kwam opeens binnen wandelen en was binnen no time de getapte gast! JanFreak, zou die ook komen? Wat fijn lijkt me dat, op zo'n hoge leeftijd nog zoveel libido hebben! Maar ja, je moet er wel mee weg kunnen komen en welke vrouw heeft daar zin in?

In de verte zie ik een prachtig kasteel opdoemen aan de bosrand. Het is prachtig verlicht in het donker! DONKER?? Ik kijk op het dashboardklokje en zie met schrik dat ik erg laat ben!!
Snel rijd ik de oprijlaan op, stal mijn motor naast de sierlijke trap die toegang geeft tot de entree van het kasteel. Enkele eveneens laat komende dames die langs me heen lopen, zie ik met interesse naar me kijken wanneer ik met een krachtige zwaai mijn rechter been over de motor zwaai en daarna mijn helm van mijn hoofd trek. Zie ik een van hen nu een kreetje slaken? '230volt, raap je bij elkaar, je verbeelding stijgt je naar je hoofd!'
Wanneer ik de vestibule inloop zie ik mannen en vrouwen, in de meest prachtige en gelukkig ook erotische kleding, naar een zaal lopen, waaruit muziekklanken klinken, die me doen denken aan het Caribische gebied van deze aardkloot. De ontvangst van de receptioniste is alleraardigst, maar ik heb er geen aandacht voor. Ik heb haast en ben gespannen en opgewonden! Het feest is al gaande en ik moet nog naar mijn kamer, de kleding die daar voor me klaar ligt aantrekken en.....
Even blijf ik stil staan op de gang. Ademhaling vijf seconden in, vijf seconden uit, zoals ik onlangs heb geleerd op een cursus van mijn werk, om tot ontspanning te komen. Het helpt.
Rustig geworden loop ik naar mijn kamer. Wanneer ik de deur open met de toegangspas, kijk ik naar de kleding die voor mij klaar hangt aan de kast. Hè!

Er zou een mooi kostuum voor de heren klaar hangen, stond in de uitnodiging. Inderdaad hangt er een prachtig kostuum voor mij klaar. Het is een prachtige black tie, een pantalon met een glanzende bies op de pijpen, een zwarte colbert met een glanzende revers en een wit overhemd met een zwarte vlinderdas. Maar ik geloof bijna mijn ogen niet wanneer ik de pantalon zie. Zou dit een foutje zijn of is het opzet! Het zitvlak is er uit geknipt! Wanneer ik nadenk wat ik hier nu mee aan moet, zie ik plotseling dat op het bed nog een aantal kledingstukken liggen. Het zijn drie soorten heren onderbroeken, een grote witte onderbroek, een zwarte boxershort met korte pijpen en een zwarte string. En wat ligt daar? Half onder de onderbroeken ligt een enveloppe. 'Voor 230volt', staat er op. Nieuwsgierig en een beetje gespannen open ik de enveloppe. Er zit een chique kaartje in met een afbeelding van het kasteel waarin ik ben. Er staat met sierlijke letters op geschreven: 'Lieve 230volt. Op het forum heb je ooit een foto geplaatst van je mooie kontje. Je harde billen waren bedekt met een strakke boxershort. Je wordt bij deze uitgedaagd de dames op het feest, meer van jouw goddelijke bilpartij te laten zien! Je mag een van deze onderbroeken dragen, de keuze is aan jou. Je mag er ook voor kiezen geen onderbroek te dragen. Tot straks!'

Daar sta ik dan! Verschillende gedachten en emoties schieten door mijn hoofd! Zenuwen, opwinding, spanning en onzekerheid vechten om voorrang. Laat ik me uitdagen? Ik wilde immers graag meer spanning wat betreft erotiek en seks? Hier krijg je het aangeboden, wat zeg ik? Opgedrongen! Hoe dan ook, ik moet kennelijk letterlijk en figuurlijk met de billen bloot.

Terwijl het hart me in de keel klopt, trek ik mijn motorpak uit en smijt het op het bed. Daarna volgen mijn hemd, onderbroek en sokken. Ik mijn nakie sta ik in de kamer en ik bekijk me zelf in de grote passpiegel die op de deur van de garderobekast zit. Ik ben tevreden met mijn lijf en mompel zacht: 'mmmmmm'. Dan draai ik me om en kijk naar mijn billen. Wie het kaartje ook geschreven heeft, ik denk dat het een vrouw is, ze heeft gelijk. Ik heb een mooie kont en harde billen! Mijn vrouw zet er dan ook graag haar nagels in, tijdens heftige seks soms tot bloedens toe! Als je heel goed kijkt is er hier en daar een klein litteken te zien!

Mijn onzekerheid maakt langzaam aan plaats voor zelfverzekerdheid. Ik ga de dames wat laten zien! Stuk voor stuk pas ik de drie onderbroeken onder de pantalon. De grote witte onderbroek wekt bij mij een lach op, belachelijk! Afgewezen!
De zwarte boxershort staat op zich prima en tekent prima af op mijn billen. Maar ja, de uitdaging was om de dames meer te laten zien en dat gebeurt zo niet.
Dan de zwarte string. Dit is het! Niet helemaal bloot, maar het geeft een mooi zicht op mijn bilpartij. Ik heb mijn bovenlijf nog bloot. Dat ontlokt me de gedachte dat ik wel een Chippendale lijk! Nou ja, bijna dan, de sixpack ontbreekt alleen!
Ik kleed me verder aan en maak het af met de zelf mee gebrachte zwarte lakschoenen. 'Zouden meer gasten er op een min of meer zelfde manier bijlopen?'
Ik bekijk me zelf nog een keer in de spiegel en draai een rondje. De black tie zit prima en het zitvlak is zo ver uitgesneden dat mijn billen er uit steken en de bovenzijde van de string net zichtbaar is.
Nou Volt jongen! Daar ga je dan!

Ho! Wacht even! Ik zou toch een masker moeten dragen? Snel kijk ik door de kamer en met een zucht van opluchting zie ik, dat op de sitetable een masker ligt. Het is gelukkig een neutraal masker dat goed bij mijn huidkleur past en alleen mijn ogen afdekt. Iemand die mij kent, zou mij zo ook wel herkennen, maar okee, ik doe het er mee.

Behoedzaam doe ik de deur naar de gang open en ik kijk eerst of ik iemand zie lopen. Wanneer dat niet het geval blijkt zijn, loop ik door. Ik ben toch nog gespannen en ben nerveus voor een eerste contact met een andere bezoeker. Ik haal een paar keer diep adem en neem me voor zeker over te komen ook al ben ik dat misschien niet. Er zo bijlopen en dan ook nog onzekerheid tonen, dat is pas belachelijk! Ik strek mijn lichaam, recht mijn schouders en met ferme pas loop ik in de richting van dat deel van het kasteel, waar ik het feest vermoed. Uit een kamer die ik passeer hoor ik het gelach van een vrouw en een man. Even verderop gaat een kamerdeur open en een goed uitziende man loop voor mij uit de gang op en verdwijnt schielijk om een hoek.
Een dienstmeisje komt uit een kamer wanneer ik voorbij loop. Wanneer ik haar voorbij ben hoor ik dat ze een gilletje slaakt! Het effect is er!

Dan kom ik in de ontvangsthal, waar voor de receptiebalie een man en een vrouw staan die kennelijk net gearriveerd zijn. Wanneer ik hen voorbij loop, hoor ik dat de vrouw tegen de man zegt: 'O, kijk eens!'
Met ferme pas loop ik door in de richting van de feestzaal, waar in de deuropening twee dames staan, gekleed in fantastische japonnen, met een decolleté om in te verzuipen! Een van hen vraagt me naar mijn naam. 'Uw nickname natuurlijk, mijnheer', zegt ze met een glimlach waar ik van smelt. Ik vertel dat ik 230volt ben. Wanneer ze mijn naam hoort, gaat haar blik als vanzelf in de richting van mijn achterwerk. Ik concludeer dat dit geen toeval is, maar dat zij op de hoogte is van mijn uitdaging. Opnieuw bonkt mijn hart in mijn keel. Ik vraag me af wat hier gaande is.
Na een welkomst cocktail aangenomen te hebben van de andere dame, loop ik door de deur, de feestzaal in.

Ik blijf even staan om rond te kijken en de situatie in ogenschouw te nemen. Op het podium staat een vijfmans band te spelen. De vrolijke Caribische klanken vullen de zaal. Ik zie een dertigtal mannen en vrouwen. Even snel tellen..... het valt me op dat de vrouwen ver in de meerderheid zijn, zo ongeveer 2/3 van de aanwezigen. Enkelen staan geanimeerd met elkaar te praten, anderen lopen nog in hun eentje wat weifelend rond. Een groepje mannen staat bij elkaar, op de hoek van de prachtige bar, in hun handen houden ze een glas vast. Hun ogen gaan keurend langs de aanwezige dames, wat dat betreft verschilt deze zaal niet met een gemiddelde discotheek. Een van de mannen is duidelijk een stuk ouder dan de anderen. Ik zie dat hij ongegeneerd naar een vrouw staat te lonken die op een paar meter afstand van hem staat. Ik zie de twijfel op haar gezicht, zal ik of zal ik niet? Ik kan de man geen ongelijk geven, wat is ze mooi! In tegenstelling tot veel andere vrouwen, heeft zij een korte jurk aan, die zicht laat op prachtige benen, de voeten zijn gestoken in hoge, open too naaldhakschoenen. Ze is ietwat corpulent, maar wat een houding! Een volle buste maakt dat ze een fabelachtig decolleté kan laten zien! Haar ogen kijken een tikje brutaal in het rond. Ik zou ook naar haar lonken, maar zou het iets subtieler doen dan deze senior! Ik ga in mijn gedachten de Shespotsters bij langs. Ik denk te weten dat het Esther is, maar misschien is de wens wel baas van mijn gedachten. Later maar eens met haar een gesprekje aan gaan.
Des te langer ik in de zaal ben, des te gemakkelijker ga ik me voelen. Ik zou bijna vergeten dat ik hier rondloop in een bijna blote kont! De gedachte doet me even wegdraaien van een paar dames waar ik langs loop, maar ik herstel me snel en loop langzaam en zelfverzekerd langs de aanwezigen.

Plotseling stapt uit een groepje dames een van hen naar me toe, groet me hartelijk en steekt me een hand toe. Het is een leuke frisse vrouw, ik schat haar begin vijftig, klein van stuk. Haar little black dress toont een goed figuur. Wanneer ik mijn hand in de hare sluit en we elkaar in de ogen kijken, zie ik dat ze me bovenmatig geïnteresseerd aankijkt. Ze trekt me iets naar zich toe en kust me passioneel op mijn beide wangen. Wanneer haar mond bij mijn rechter oor is, zegt ze zacht: 'hallo Volt, wat fijn dat je er bent'. Ietwat geschrokken kijk ik haar aan en ik trek even vragend mijn wenkbrauwen op als 'hoe weet je wie ik ben?' Ik ging ervan uit dat slechts met wederzijdse toestemming eventueel bekendmakingen zouden plaats vinden. 'Hoi Spelfje, leuk je te ontmoeten', zeg ik zacht. Zie ik nu haar blik naar beneden gaan, of verbeeld ik me dat? Dan realiseer ik me dat zij natuurlijk degene is die de uitnodigingen verzorgd heeft en weet van de tekst op het kaartje, ja, misschien deze zelf wel geschreven heeft.
'Kom', zegt ze, terwijl ze haar rechter hand op mijn onderrug legt en me zacht in de richting van de bar dirigeert. 'Laten we onze glazen gaan bijvullen'. Terwijl we de paar meter naar de bar lopen, laat ze haar hand op mijn onderrug rusten. Bij de bar aangekomen vraagt ze de barman onze glazen bij te vullen, terwijl ik haar hand iets naar beneden voel zakken. Met haar pink streelt ze een moment de bovenkant van mijn linker bil, hetgeen bij mij een licht siddering door mijn lichaam doet gaan. 'Je loopt er sexy bij Volt', fluistert ze in mijn oor, waarna ze haar hand laat zakken, deze net iets te lang op mijn bil laat rusten om vervolgens de gevulde glazen van de barman aan te pakken.

[tes]

Eenmaal uitgestapt, met de deur op slot is er geen weg terug. Ik ga ervoor en loop strijdlustig richting de grote deur om te verhullen hoe onzeker ik me op dit moment voel.. De spanning is om te snijden. Als ik bijna bij de deur ben word deze geopend door een zeer nette knappe man.. "welkom tes!Ik zal je begeleiden naar je kamer, rechts is het feest als je daar aan toe bent. Op je bed ligt een verrassing klaar, ik hoop dat je het mooi vind!" Oef.. Hij weet wel veel.. Wie zou dit zijn? Iemand die hier werkt of is het stiekem een andere spotter?

De deur word voor me open gehouden en ik loop naar binnen, ik hoor de deur achter me dichtgaan.. poeh ik ben binnen.. wauw wat een prachtige kamer!En wat zie ik daar? Een heerlijke jacuzzi met een briefje erbij: lieve tes, geniet nog even van de ontspanning, de rest van de avond gaat spannend worden..

Dus ik besluit hier gevolg aan te geven en duik lekker in de jacuzzi, lekkere olie er in, oef wat is dat lekker.. en zoals zo vaak in bad zak ik even weg, en een half uur later word ik weer wakker. Ik kijk om me heen en zie dat mijn kleding verdwenen is en in plaats daarvan hangt er een prachtige rode jurk, hoge hakken (daar ga ik nooit de hele avond op redden) en een rood masker.



Wauw.. wat een jurk.. van te voren was ik bang geweest dat de jurk te verhullend zou zijn, wat voor mij op dit moment even niet paste, maar speld heeft zichzelf weer overtroffen!snel kleed ik me om en loop de trap af naar beneden.. achter die deur is het feest.. En als ik op de deur af loop word ik vol bewondering bekeken door dezelfde man die de deur voor me had open gedaan en hij snelt op de volgende deur af en houd deze voor me open: " Welkom Tes, en wat zie je er heerlijk uit in deze jurk, ik wist wel dat ik goed gekozen had.. "

Ik schrik en denk nog even, spelfje had alles uitgezocht toch? En stiekem hoop ik dat deze knappe mysterieuze man ook een spotter is en niet aan het werk hier..

[droomvlinder]

Droomvlinder was ingedut in het warme water, en een beetje rillend werd ze wakker. Ze hoorde in de gangen geroezemoes, gebabbel en zachte mysterieuse muziek : Dracula van Philip Glass met het Kronos quartet. Mm, het wordt spannend denkt ze. Ze hijst zich uit het diepe bad en hult zich in de enorme zachte badmantel.
Op het bed ligt een prachtige zwarte jurk,die helemaal gaat passen bij de lange satijnen zwarte handschoenen uit haar koffer.
Met een ondeugende glimlach drukt ze op de metalen bel die Wisse achterliet, hij zou helemaal tot haar dienst zijn toch?
Een zachte tik op de deur, en een lange atletisch gebouwde man komt binnen. Hij draagt een driehoekig zwart satijnen masker waarachter ze donkere ogen ziet flitsen.Is het Wisse? Vlinder is even uit het veld geslagen, maar niet voor lang. "Zou U me even kunnen helpen om deze jurk aan te trekken?" vraagt ze stoutmoedig .
De man antwoordt niet maar komt naar haar toe en doet de badmantel van haar schouders glijden. Mmm zucht hij goedkeurend. Hij tilt de jurk van het bed terwijl Vlinder hem recht in de ogen kijkt en helpt haar handig in de strakke japon.Zijn warme handen glijden langs haar naakte rug en wanneer de rits omhoog is kust hij haar vluchtig in haar hals en verdwijnt als de wind. Droomvlinder gaat even zitten om de spanning te doen luwen en zoekt dan koortsachtig in haar koffer naar de handschoenen en haar masker, het wordt een heel speciale avond...en nacht .

[zucht62]

Zucht luisterde aandachtig of ze echt iemand hoorde bij de grote houten deur.
Zag ze nu iets bewegen bij het sleutelgat?
Ze pakte de badborstel en keilde hem naar de deur.
BAM !! Ze hoorde een zachte plof en licht gekreun.
Zucht schoot in de lach en dacht "1-0 voor mij"
Ze stapte uit bad en droogde zichzelf af met het zachte badlaken.
Aan de zijkant van de kast hing een grote kledinghoes.
Ze ritste hem open en onthulde haar japon.

[/URL]

Ze haalde een spannend zwart niemandalletje uit de kast en een bijpassende strapless bh en liep terug naar de badkamer om haar haar te krullen en wat make-up op te doen.
Voorzichtig trok zij haar hold-ups aan en stapte in de hooggehakte pumps.
Gelukkig was ze gewend om daarop te lopen.

Eenmaal in haar japon gehesen bond ze het masker voor en keek in de spiegel voor het eindresultaat.
"OMG, ben ik dat? Ik herken mijzelf haast niet !"

Ze liep de grote trap af met bonzend hart.
Vlak voor haar liep een gemaskerde man met een zeer zichtbare goedgebouwde billenpartij.
Wie zou dat zijn?

Bij de open deuren naar de eetzaal stonden aan weerszijden twee heren die haar welkom wensten en ze hield even haar pas in.
Een tiental prachtig aangekleede dames en heren waren al aanwezig.
Sommige stonden met elkaar te praten, anderen stonden bij de bar of waren op zoek naar de plaats aan hun tafel.
Zucht liep naar de bar en bestelde bij de barman een glas chardonnay.
Even de zenuwen wat proberen te kalmeren.
Toen voelde ze een hand op haar schouderblad en hoorde ze een mannenstem zeggen;
"ik weet niet wie je bent, maar ik ben blij dát je er bent"

Zucht verslikte zich bijna in haar wijn, draaide zich om en keek in twee vriendelijke bruine ogen.
"Goedenavond" wist ze uit te brengen en ze hoopte dat de spanning niet was te horen in haar stem.

De avond was begonnen voor Zucht..........

[Spelfje]

Spelfje betrad de feestzaal. De zaal waar het vanavond allemaal ging gebeuren.
Ze verbaasde zich erover dat het al best druk was. Druk met prachtige mensen die in groepjes stonden te kletsen. Sommigen stonden nog wat aarzelend langs de kant. Spelfje zuchtte eens diep; zette haar maskertje nog even goed voor haar ogen en begaf zich tussen de mensen. In de loop van de jaren had ze al heel wat shespotters mogen ontmoeten maar gehuld achter een masker en gekleed in feestkleding vond ze het toch lastig om mensen te herkennen.


LittleMonkey herkende ze uiteraard meteen. Jeetje, wat zag zij er prachtig uit! LittleMonkey was duidelijk aan het flirten met een man waarvan Spelfje niet direct kon zien wie het was. Maar daar zou ze later wel achterkomen dacht ze, en liep verder. Opeens zag ze een man staan met een wel erg bijzonder kostuum aan. De bilpartij stak uit de achterkant van zijn broek en was gehuld in een nietsverhullend stringetje. Spelfje glimlachte. Dat moest 230Volt zijn gokte ze.
Even verderop zag ze een prachtige vrouw staan. Spelfje wist niet waarom maar voelde meteen dat dit Zucht62 was. Zucht had een prachtige groene jurk aan. Spelfje keek om zich heen en zag nog veel meer prachtige vrouwen. Ze werd er zelf een beetje onzeker van. “ Kom op Spelf” zei ze tegen zichzelf, “borsten vooruit en wees een beetje zekerder van jezelf!”. Het dragen van het maskertje gaf haar de zelfverzekerdheid die ze nodig had voor deze avond.
Toen ze langs een groepje liep voelde ze de ogen in haar rug priemen en in het voorbijgaan hoorde ze:” He pssst dat is vast en zeker Spelfje!”……
Spelfje draaide om en gaf het groepje mensen een dikke knipoog. Heupwiegend liep ze verder, op weg naar de bar voor een lekker drankje. Vlak voordat ze de bar had bereikt drukte er iemand haar een cocktail in de handen en zei: “He, jou ken ik nog nergens van!”. Spelfje vond het de meest briljante openingszin die ze ooit hoorde en lachte hardop terwijl ze de ogen van de gulle gever opzocht. Vriendelijke ogen keken vanachter een maskertje en Spelfje voelde een rilling door haar lijf. “ Proost” zeiden de ogen “ op een onvergetelijke avond!”.
Spelfje nam een te grote slok van haar drankje en goot de helft in haar decollete en slaakte een kreetje. “ Sta mij toe” zei de man en depte de boel droog met een katoenen servet die hij van een tafel plukte. “ Nou, dat is een goed begin” zei Spelfje “ heb ik weer”!
“ Kom, dan haal ik een nieuw drankje voor je” zei de man en liep weg………

[erofun69]

Ero begaf zich tussen de gasten in de feestzaal. De vrouwen waren prachtig gekleed en de mannen strak in pak. Één man was wel heel bijzonder gekleed. Het blote achterste deed Ero glimlachen.
Hij begaf zich naar de bar en bestelde een drankje. Hij nam de omgeving in zich op.
Z'n oog werd getrokken door een schitterende verschijning. De dame in kwestie droeg een prachtige jurk en de hoge split toonde haar mooie benen, wat nog benadrukt werd door haar hoge hakken.
Ze kwam zijn richting opgelopen en Ero griste snel een cocktail van de bar en drukte die in haar handen. "He, jou ken ik nog nergens van!" opende hij.
Ze proostten en de vrouw nam een te grote slok van haar drankje en goot de helft in haar decollete en slaakte een kreetje. “ Sta mij toe” zei Ero en depte de boel droog met een katoenen servet die hij van een tafel plukte. “ Nou, dat is een goed begin” zei ze “ heb ik dat weer”!
“ Kom, dan haal ik een nieuw drankje voor je” zei Ero en liep weg terwijl hij het servet in zijn broekzak frommelde.

Even later was hij terug en overhandigde het glas. "Herkansing" zei hij, terwijl ze opnieuw proostten, "heb je het naar je zin hier?".
"Tot nu toe wel,"zei ze,"en de avond is nog jong. En jij?"
"Ja,dat wel, maar de rit hier naar toe was minder leuk" waarop Ero verhaalde hoe hij zijn rijbewijs was kwijtgeraakt.
Ze schaterlachte "dan kom je hier dus niet meer weg". "Ach, " lachte Ero, "in het juiste gezelschap is dat allerminst een bezwaar".
"Ken je hier veel gasten?" vroeg ze belangstellend. "Ik verwacht van niet," zei Ero. "Ik ben nog nooit op een meeting geweest en heb slechts een paar spotsters in levende lijve ontmoet. Maar ben wel benieuwd."
- Oh, naar wie zoal?
- Eigenlijk naar de meesten. Little Monkey zag ik al even. Maar ben uiteraard zeer benieuwd naar Spelfje.
- Hoezo?
Ero grinnikte. "Ze is m'n muze, m'n virtuele Droomvrouw. Ooit werden we tot Spotter en Spotster van het jaar gekozen en ik verheug me op de kennismaking."
"Omdat?" zei ze vragend.
"Omdat ik verwacht dat ze ook in werkelijkheid leuk en geestig is. Ze heeft ongetwijfeld veel gevoel voor humor en ze is vast en zeker een warme persoonlijkheid. En daarnaast een mooie en spannende vrouw."
"Hoe denk je haar te vinden?" vroeg ze.
"Nou, in elk geval makkelijker dan in al die Jumbo's waar ik naar haar heb gezocht" lachte Ero. En hij vervolgde terwijl zijn ogen vluchtig over haar gestalte gleden, "ze heeft voldoende van zichzelf op het forum laten zien, om haar benen, haar E-cupje, haar mond of ogen te herkennen, zelfs achter een maskertje."
"Heb je nooit geprobeerd een ontmoeting met haar te krijgen?" vroeg ze glimlachend.
"Nee," zei Ero, "en vraag me niet naar het waarom. Maar nu is het onvermijdelijk".
"Ik ga me onder de gasten begeven, maar heb nog één vraagje," zei ze "waarom stak je het servet in je broekzak in plaats van het weg te leggen?"
"Ja laten we ons in het feestgedruis begeven,ik wil niet nu al helemaal beslag op je leggen. Hopelijk later wel,"lachte Ero. "En het servet? Ik weet niet wat de avond brengen zal, maar in elk geval heb ik een souvenir dat wel heel dicht bij jou is geweest...Spelfje."
"Dus je wist het al?" vroeg ze lachend.
"Meteen,"zei Ero, "vandaar mijn openingszin, het is een afgeleide van 'ons' plaatje, Haven't met you yet."
"Ja, daardoor meende ik al dat jij Ero was," zei Spelfje,"en je bent de enige die me al jaren je virtuele Droomvrouw noemt, dus toen je dat zei, wist ik het zeker."
"Ik ben heel blij dat ik je eindelijk ontmoet," zei Ero met een glimlach, boog zich naar haar toe en zoende haar zacht op de wang, terwijl hij haar even tegen zich aantrok.
"Dito hier," glimlachte Spelfje terug. "Zoals gezegd ga ik me onder de gasten begeven, gaan we straks nog verder kennismaken?" zei Spelfje op zachte toon terwijl ze zich omdraaide.
"Vast en zeker," sprak Ero, terwijl hij haar heupwiegend weg zag schrijden.

[runningslim]

Tien minuten geleden is hij vertrokken op weg naar het feest. Op de autoradio gaat de gsm over. Bluetoothtechnologie is toch fantastisch denkt Peter50. Hij neemt af.

“Ik ben het, Peter” hoorde Peter emotioneel zeggen.
“Dacht je nou echt dat ik die uitnodiging niet zou vinden. Dacht je dat nou werkelijk echt? Je weet toch dat ik onze woning tot in het kleinste uithoekje kraaknet hou? Ik dacht echt dat jouw zakenreis een verrassing voor ons was? Ik keek ernaar uit! ”

Kut! Peter kan zichzelf wel voor het hoofd slaan. Wat dacht hij nou? In eerste instantie vreesde hij Marjan te conformistisch was, niet open minded genoeg, te schuchter en te timide ook. Peter, jij zelfvoldane, arrogante ouwe zak, spookt door zijn hoofd.

“Het spijt mij, Marjan, het spijt mij zo ontzettend. Ik keer meteen om. Als je wil, gaan we samen. Als je niet meer wil, blijf ik thuis.”

Peter maakt rechtsomkeer. Boudweg negeert hij de maximumsnelheid. Ruim 5km/h te hard raast hij naar zijn woning. Wanneer hij zijn straat inslaat, remt hij bruusk. Marjan staat al op de hoek, een grote tas in haar hand.

“Tja Peter, jij zal dus alles dubbel hebben. De tas is een eergisteren klaargemaakt voor twee personen.”
“Sorry sorry sorry, duizendmaal sorry, lieve schat. Kan je het me vergeven?”
“Uiteindelijk misschien wel. Je zal eerst zwaar boeten, heel zwaar” zegt Marjan terwijl ze instapt.

Tot zijn grote opluchting ziet Peter al terug een sprankeltje lust for life in Marjans roodomrande ogen gloren. Boeten, hahaha, bedenkt Peter, tuurlijk. Hij kent Marjan als een vrolijke, levenslustige jongere dame, een beetje volgzaam. Zelf gaat hij graag voorop.

Terwijl ze instapt, bedenkt Marjan dat zij vandaag het heft in handen neemt. Zij zal haar eigen weg gaan. Als Peter haar wil volgen, prima. Als hij zijn eigen ding wil doen, even prima. Ze omarmt open en onbevangen, verwachtingsvol de komende dag en nacht. De start is misschien vals maar ze breien het vast snel recht. Peter en Marjan, dat is als de Dikke en de Dunne, als peper en zout bedenkt ze. Wij maken elkaar beter. En heter, gniffelt ze in zichzelf, terwijl Peter zachtjes haar dij streelt.

De gps geeft aan dat ze ruim een uur moeten rijden. Zelden hebben ze zo’n goed gesprek gehad als tijdens de rit naar het kasteel.
Peter rijdt traag over de lange inrit. Beiden nemen geïntrigeerd het feeërieke kasteel in zich op. Peter parkeert de wagen, behoedzaam, kaarsrecht. Er staan al wat wagens. Zouden het EWS-gasten zijn? Peter kan dan nauwelijks geloven. Ze zijn immers veel te vroeg, zelfs ondanks het oponthoud. Peter heeft een gloeiende hekel aan laatkomen. Hij bouwt altijd ruime marges in, voor onvoorziene omstandigheden. Hij neemt de tas uit het koffer en ze stappen beiden naar het kasteel.

“Mmm, wat een lekkertje!” fluistert Marjan op de statige trap in Peters oor terwijl Wisse hen naar hun kamer leidt.
“O, jij stelt je meteen tevreden met het eerste dat je ziet?”
“Soms stel ik mij ook tevreden met het eerste wat ik zie. Trouwens, als dit de voorbode is van meer en beter, laat het dan maar snel komen. Mij hoor je niet snel klagen dan.”

“Zijn er al wat gasten gearriveerd?” vraagt Marjan aan Wisse.
“Jawel mevrouw, er zijn al wat gasten hier. De kamers zijn goed geïsoleerd, ook akoestisch. Je moet al erg veel lawaai maken voordat je iets hoort op de gang of in aanpalende kamers. U geniet hier van luxe, van verfijnde accommodatie. Wij staan u daarbij graag ten dienste. Aarzel niet om beroep te doen op het personeel. Er is altijd personeel bereid om uw wensen in te willigen. ”

Wisse brengt de boodschap rustig, neutraal. Maar de geamuseerde flikkering in zijn ogen ontgaat Marjan niet.

“Alstublieft mevrouw, mijnheer. Dit is uw kamer voor vandaag en morgen. Out checken uiterlijk om 15h00 is afgesproken met de organisator.”



Verbluft staren Peter en Marjan de ruime kamer in. Ze gaan de kamer in, nemen elkaar in hun armen en vooraleer alles grondig te bekijken, tongzoenen ze eindeloos. De kamer is L-vormig. In het korte beentje staan twee paspoppen met hun kostuums. Er is een aparte badkamer met een groot, vrijstaand bad. Op een bijzettafeltje staat een ruime vaas met een hele bende tulpen erin. Peter en Marjan zijn heel verguld met hun logement.

“Zo’n bos tulpen, waar krijg je dat nog tegenwoordig” vraagt Peter. Hij bekijkt de tulpen wat naderbij.


“Al moet ik zeggen dat de tulpen vroeger toch… Auw!” bromt ie terwijl Marjan hem met haar linkerhand stevig en venijnig in zijn bil knijpt.

[230volt]

Gaat het, RS?

[runningslim]

Al wat beter ondertussen, dank je wel, Volt. Zie jij maar dat je geen kou vat.

[Hubbie]

Eenmaal bij de balie aangekomen ziet Hubbie verrast twee bekende gezichten staan.
Marcel62 en Fuut zijn er dus ook. Hij begroet ze enthousiast en geeft Fuut stiekem een knijpje in de billen. Lachend duwt ze hem van haar af...

Nadat Marcel62 en Fuut worden meegenomen naar hun kamer vraagt hij of er misschien een kapper beschikbaar is voor Carina. Dat blijkt mogelijk te zijn, de receptionist drukt op een knopje onder de balie en een bijzonder knappe man verschijnt. Hmmm, moet die het kapsel van mijn vrouw onder handen gaan nemen, vraagt Hubbie zich af. Komt er überhaupt wel iets van kappen? Is dit wel een kapper of behelst het hier een incognito Shespotter???
Het is wel een uitnodiging met verrassingen.

Nadat hij met de kapper heeft afgesproken dat hij Carina zou helpen loopt Hubbie nog even door om een het kasteel te verkennen. Daar, het geluid van muziek komt om de hoek. In de verte ziet hij twee grote deuren verschijnen. Vanuit een andere gang ziet hij mensen die kant op lopen. Daar moeten bekenden bij zijn, maar ze zijn onherkenbaar in hun prachtige kleding, de dames in gekleurde galajurken, hij ziet groen, rood, zwart, diep blauw. De ene jurk nog mooier dan de ander. Wat een pracht en praal is er hier. Kijk ook heren met stijlvolle kostuums lopen er rond...
Maar wacht eens, wat heeft die ene man daarvoor voor opvallend licht zitvlak in de achterkant van zijn broek zitten? Hij zal toch niet.... Gewaagd hoor.
Tijd om terug te gaan, jezelf ook in de voorgeschreven kleding te hijsen, dit moet van dichterbij bekeken worden denkt Hubbie.

Hij volgt de weg terug naar hun kamer en opent de deur. Daar in het midden van de kamer staat een in een prachtige jurk aangeklede Carina, haar haar fijntjes ingevlochten met een opvallend grote rode blos op haar wangen. Tsja zei ze, de kapper heeft mij ook maar alvast even helpen aankleden, want jij bleef maar weg. En nou opschieten jij, want het feest zal vast al begonnen zijn en ik wil niet te laat aansluiten.

Nadat ook Hubbie zijn kostuum heeft aangetrokken, de neergelegde maskers heeft meegegrist, lopen zij naar de grote zaal toe. De deuren zwaaien voor hen open en daar ontvouwt zich een sfeervol tafereel van muziek, prachtig aangeklede mensen en rondlopend personeel met glazen champagne. Hubbie pakt twee glazen en proost met Carina en knipoogt naar haar. Op mooie Shespotters en een avontuur. Hij zoent haar achter haar oor en fluistert "en ga nu maar genieten"...

Hij neemt een slok van de champagne en keurt de smaak.
Waarderend kijkt hij in de rondte, zou hij dames kunnen herkennen achter hun mysterieuze maskers?

[230volt]

.....
Dan vraagt ze me of ik haar wil chaperonneren en ze steekt een arm bij me in en dirigeert me voorzichtig naar het gezelschap dames waaruit ze eerder tevoorschijn kwam. Wie chaperonneert nu wie, vraag ik me af. Wanneer we bij het groepje dames aansluiten, draaien ze als eensgezind hun hoofden in mijn richting en bekijken mij van top tot teen. Eén van de dames hoor ik zacht en langzaam zeggen: 'O, kijk, daar hebben we de man van dat lekkere kontje!' De vrouw heeft rossig, wat wild zittend haar en is gekleed in een dunne katoenen jurk die niets aan de verbeelding overlaat, De andere dames giechelen na deze opmerking en het schaamrood stijgt me naar de kaken. Word ik hier in de maling genomen? Ik kan de stemming nog maar moeilijk peilen. De dame van de opmerking is duidelijk de aanvoerster van het groepje. Kennelijk om me gerust te stellen zegt ze dan: “Je hoeft je niet te schamen hoor, ik vind het dapper van je dat je dit durft en het geeft wat mij betreft een extra erotisch tintje aan het feest”. Dan schiet het me opeens te binnen! Dit is Katja! De ietwat mysterieuze dame, de oprichtster van Shespot! Katja, de 'koningin!'
Zonder dat ik weet wie wie is, schat ik in dat enkele van de andere dames de overige moderatoren van het forum zullen zijn. Hoe heten ze ook al weer? Fiona, Xenia, Louve en Neena, ja dat zijn ze! En Oceann natuurlijk, de enige man in dat gezelschap. Allen zijn ze fantastisch mooi gekleed! De een heeft een klokkende jurk aan met borsten opgepropt als in een dirndl, de andere heeft een strakke aansluitende jurk aan met een split tot op de heupen, weer een andere draagt een korte rok en heeft benen waar geen einde aan lijkt te komen, maar allen hebben ze één ding gemeen, ze zijn allemaal op hun manier woest aantrekkelijk! Ik ben een borstenman en kijk me de ogen uit! Het is net of ze eendrachtig hebben besloten vanavond allemaal te laten zien wat ze in huis hebben, of anders in ieder geval die schijn op te houden.

Dan attendeert een van de dames de anderen op een paar dat de feestzaal binnenloopt. Een iets mank lopende man komt binnen in gezelschap van een mooie vrouw. Plotseling verschuift de aandacht van mij naar het binnenkomende paar. 'Daar hebben we Hubbie en Carina!' roept er een enthousiast en er wordt geapplaudisseerd. Een tikkie jaloers denk ik: 'ja hoor, daar hebben we de charmeur van het forum!' Kennelijk is het anoniem blijven vanavond niet zo belangrijk.
...

Tekst aangepast i.v.m. terecht commentaar van betrokkene. Excuses. Zie ander draadje.

[runningslim]

RS hart klopt in zijn keel, al van bij het ontwaken. Nadat hij zijn oogappeltjes en Molleke tot ziens kust, voelt hij begint te zweten. Als hij niet onmiddellijk vertrekt, lukt het helemaal niet meer.

“Tot morgen. Ik ga jullie missen, hoor.”
“Tot morgen! En wees voorzichtig, doe godfather Carl onze groetjes.”
“Doe ik.”

RS heeft een rit van ruim tweeënhalf uur voor de boeg. Hij vertrekt. Vooralsnog is hij te gespannen om zijn fantasie op de loop te laten. Dat hij met een smoes vertrekt, deert hem niet. Niet meer. Hij zit meer in met de mogelijkheid dat zijn uitstap aan het licht zou kunnen komen. Dat zit hem niet lekker.

Gaandeweg wordt hij een beetje rustiger. Hij wil ruim op tijd zijn. Hij wil sowieso tijd om zich op te frissen, om een hete douche te nemen. Kinderen zijn er genoeg ondertussen, bedenkt hij glimlachend, de kwaliteit van mijn zaad, daar hoef ik niet langer over in te zitten.

Zoetjesaan laat hij zijn fantasie op de vrije loop. Hij vraagt zich af wie er zal zijn. Eerst komen de dames aan de beurt en tenslotte passeren de heren voor zijn geestesoog. Wat als iemand hem probeert te verleiden? Hij lacht. Wie zou mij nu willen verleiden? Een huivering maakt zich meester van hem: stel dat een andere man aan hem friemelt, wat doe ik dan? Onnozelaar.

Hij geniet van de wildste taferelen die in zijn brein nestelen.







Ineens razen twee auto’s tegen onverantwoorde snelheid langs hem voorbij. Hij schrikt er zelfs van. De eerste is een Porsche Panamera, de twee herkent ie niet. Hij weet sowieso niet gek veel van auto’s en het ging allemaal erg snel.

“Fucking Hollanders!” roept hij kwaad “Zeker aan het kijken wie de langste heeft? Ik hoop dat ze jullie van de weg halen! ”

Even later rijdt ie van de autosnelweg af. Hij is er bijna. Zijn moed zinkt opnieuw in zijn schoenen. Hij vraagt zich af waarom hij in godsnaam Spelfs uitnodiging heeft aangenomen. Ik ben een verdomd kalf, veel te nieuwsgierig ook. Hij rijdt door een desolate, bosrijke omgeving. Het kasteel blijkt kilometers in de omtrek de enige ‘bewoning’ te zijn. Een paar kilometer moet hij nog rijden.

Hee, wat een lekker ding. Zou die ook naar het feest gaan? Lichtje zal toch niet vanuit België naar dit kasteel joggen? RS passeert langzaam, gluurt, kijkt schaamteloos keurend naar de knappe, bezwete hardloopster. Ineens kijkt ze hem recht in zijn ogen. Onbeschaamd kijkt hij terug. Hij schrikt van zijn euvele moed. Hier kennen ze mij toch niet, denkt hij.



Hij rijdt verder. Hij zweet zich te pletter. Zijn rug is kleddernat. Hij bereikt de parking, parkeert. Zenuwen gieren door zijn keel. De snelheidsduivels van zonet staan op de kasteelparking. Damned, zijn dat gasten? Die vrouw mag er wel best zijn. Jammer dat ze zo kwaad kijkt. Die grijze lijkt wel heel vlot. Versiert hij haar of wat? Ach, wat kan het mij schelen?

Hij blijft even vertwijfeld zitten. Hij is er nu. Een beklemmend gevoel drukt alle lucht uit zijn borstkas. Fuck fuck fuck. Liefst van al zou gewoon rechtsomkeer maken. Hij blijft radeloos achter zijn stuur zitten. Hij stuurt een sms-je naar Noortje metde vraag of ze er al is. Zal wel niet. Ze is altijd hopeloos te laat.



Het is de enige Spotster die hij irl kent, de ravissante schoonheid Noortje. Het zwijn Noortje, zij zal zich ongetwijfeld amuseren vanavond. Ze zal bandeloos genieten met alle remmen los, mannen en vrouwen innemen. Wellicht doet ze enkele binnen, denkt RS. Eventjes kan hij terug lachen. Kom jongen, diep ademhalen, ferm lucht halen. Bonk eens goed met je hoofd op het stuur. Laat het er even op rusten en dan gaan we ervoor!



Tok tok tok klinkt het ineens. Iemand klopt op het bestuurdersraampje. RS draait zijn hoofd een kwartslag.












Holey maloney! Even knippert RS met de ogen. Is zijn fantasie op de loop geslagen? Dit is toch niet echt?

“Hey” tokt de hardloopster opnieuw op het raam, “voel jij je wel goed? Je zweet haast harder dan ik en je ziet krijtwit?”
“Dat is… Dat is eigenlijk een lang verhaal dat snel verteld is. Wacht, ik stap uit. Ik moet hier zijn. Ik kom naar een feest maar heb eigenlijk nog een uur of 893 nodig om enkele kilo’s moed te verzamelen.”
“Ben jij RS?” vraagt ze. De dame spreekt ontzettend mooi en verzorgd. Ze heeft noch een Vlaamse noch een Nederlandse tongval.
“Ben jij ook een gast?”

[Hubbie]

Een aantal mensen kijken ineens hun kant op, er gaat een geroezemoes door de zaal. Ze zullen ons toch niet herkennen denk Hubbie snel... Hoewel we zijn hier samen binnengekomen en zoveel stellen zijn er nou ook weer niet. Toch een beetje van zijn apropos gebracht gaat hij per ongeluk pardoes op de tenen van Carina staan. Snel maakt hij zich maar even uit de voeten. De drank in zijn glas lijkt wel verdampt te zijn. Dan maar op zoek naar een vol glas en kennismaken met de vrouwelijke bezoekers. Misschien is het minder voor de hand liggend dan hij dacht. Hij loopt naar de bar en ziet daar een vrouw staan in een groene jurk, die behoorlijk bij de kleur van Shespot past. Laat ik maar eens proberen om contact te maken denk hij bij zichzelf. Als hij in haar buurt komt ruikt hij een verleidelijke geur. "ik weet niet wie je bent, maar ik ben blij dát je er bent" Zou ik hier nog wat champagne kunnen krijgen denk je?
Ze draait zich om en een vriendelijke glimlach ontworsteld zich onder haar masker vandaan...

[230volt]

Maar niet de aandacht van elke vrouw gaat uit naar Hubbie. Plotseling voel ik dat er een dame rechts naast me komt staan, erg dicht naast me, zo dicht dat ze tegen mijn arm duwt, waardoor ik me genoodzaakt voel deze achter haar langs te houden. Wanneer ik opzij kijk, zie ik een kleine dame naast me staan, gekleed in een kanten rode jurk, die hoog gesloten is en aan de onderzijde reikt tot over haar voeten. Haar kleine borsten heeft ze hoog opgeduwd met een rode push up bh, duidelijk te zien door het open kant van de jurk heen. Haar half lange donkerbruine haar heeft ze in krullende lokken gedraaid. 'Hallo Voltje, eindelijk ontmoet ik je dan', zegt ze, terwijl ze naar me opkijkt en haar linker hand voorzichtig op mijn billen legt. Ik merk een Vlaamse tongval op. 'Ik ben al lange tijd fan van je en ik heb met zeer veel belangstelling jouw ontboezemingen op het forum gelezen, zoals ik je al eens geschreven heb.' 'Dan moet jij Snoozie zijn', zeg ik, waarop ik haar zwoel hoor zeggen: 'Ja dat ben ik, een van de twee en jij weet wat ik bedoel'. Haar greep op mijn billen wordt steviger en ik voel dat ze haar lichaam nog stijver tegen mij aandrukt. Mijn rechter arm hangt wat in de lucht achter haar en ik weet me niet goed een houding te geven. Ze maakt duidelijk gebruik of is het misbruik, van de situatie.

Ondertussen dansen anderen op de dansvloer op de klanken die het orkest produceert. 'La Bamba' van Ritchie Valens klinkt. Hubbie probeert zo goed en kwaad als het gaat te dansen en een aantal dames dansen om hem heen en proberen ieder voor zich zijn aandacht te trekken.

[fuutje]

Zo nou hé; zie ik Carina in haar stiletto's de zaal binnenwandelen!
Ik geef Marcel62 een duwtje. Kijk eens naar dat stuk .
(kijken zei ik, niet je neus in haar decolleté hangen )

Mijn ogen dwalen af, want Hubbie is voor mij veel interessanter.
Poeh hé, wat ziet hij er 'hot' uit, ik krijg er rode wangetjes van.

Volgens mij gaat het een mooi feestje worden, snel doe ik mijn maskertje voor.......