De kogel is door de kerk.
Na lang tobben en een aantal goede gesprekken hebben we besloten dat ik het maar eens moet doen. Uit laten zoeken of ik misschien ook ADHD of iets in die richting heb.
Kijken of ik de chaos uit m’n hoofd kan krijgen.
En daarna hulp zoeken om eindelijk eens goed af te rekenen met m’n verleden.
Het blijft me in de weg zitten, en vrolijker ga ik me er niet van voelen.
Ook ben ik weer begonnen met de anti-depressiva.
Op eigen houtje, want de huisarts is op vakantie.
Maar ik weet dat het mag, want toen ik ging stoppen is er al een gesprek geweest over een onderhoudsdosering.
Zodra hij terug is maak ik een afspraak en ga alles eens goed met hem bespreken.
Wat doet dit met mij….
Aan de ene kant voel ik me zwak.
Zwak dat ik niet zonder de ad kan.
Aan de andere kant voel ik me opgelucht.
Ik wil eindelijk eens rust in m’n hoofd.
Eindelijk achter me laten wat ik zo graag achter me wil laten.
Misschien leer ik ook ooit omgaan met m’n broer en zus.
En met hun verknipte ideeën.
Of misschien moet ik juist afstand van ze nemen.
Ik weet het niet. Daar hoop ik in de toekomst achter te komen.
Ik weet niet wat het allemaal gaat brengen….
We gaan het wel zien.
Feit is dat ik iets moet doen. Want op deze manier kom ik niet verder….
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
