Vaginisme?!

[Toeter]

Dames / Heren

Even iets serieuzer dan het meeste hier, maar het zit me hoog en wie weet weet iemand wat.

Ik ben nu zo'n vier jaar bij mijn vriendin. Alles prima, we houden veel van elkaar, wonen samen, en zijn hartstikke gelukkig. Op één ding na: hij wil er niet in. Nevernooitniet. Nu ben ik niet 'klein' geschapen, maar ik kan me haast niet voorstellen dat het NIET zou gaan. Hoe dan ook, het gaat gewoon niet. We hebben wel sex, en ook wel bevredigend, maar dus zonder 'the works:' : neuken dus.

Ik ben onderhand uitgelezen en gedaan. Lang voorspel, kort voorspel, van alles geprobeerd, maar het lukt niet. Als ik toch probeer ben ik bang dat ik haar pijn doe.. dat doe ik dus niet. Zij wil, ik wil, maar het gaat gewoon niet.

Reacties graag! WORDT GEWAARDEERD!!!

[rusteloze dame]

...

[mark]

Misschien een tip voor je, misschien heb je die al geprobeerd:
Neem een dildo mee in je liefdesspel. Kijk of je haar zo kan laten wennen aan een penetratie. Als dit echt niet lukt, en als ze het ook eens zonder je bij zichzelf heeft geprobeerd en het is niet gelukt, dan heb je idd een ander prob.
Heeft ze tot op heden nevernooitniet met een andere man gevreën?

Probeer het zo eens een tijdje uit, zodat ze aan een penetratie kan wennen. (tenminste als ze dit wil, anders doe je meer kwaad dan goed)
Richt je dan niet op neuken, als jullie nog aan het wennen zijn. Misschien komt ze zo over de brug???

Groet

[Karo81]

@ rusteloze:
Je bent precies goed in het zoeken op google. Ik krijg er meestal nooit zo'n correcte en duidelijke omschrijving uit. Toch geeft het me koude rillingen omwille van de techniciteit van de tekst maar goed, altijd leuk om info binnen te krijgen.

@Toeter,
Ik denk dat Mark wel een goed idee heeft geopperd om eens aan de slag te gaan met een dildo. Verder is het misschien handig na te gaan of ze met andere mannen wel kon vrijen, of ze zichzelf kan vingeren, of ze tampons kan gebruiken, enzovoort. Ik denk dat het belangrijk is dat je te weten komt of het in het algemeen niet gaat (dus niets erin krijgen, ook geen tampon, met geen enkele partner in geen enkele situatie) of dat het net bij jou niet gaat. In de eerste situatie zou ik dan zeggen: ga naar een dokter. In de tweede situatie zou ik zeggen: praat, praat, praat en probeer te weten te komen waarom het niet lukt. Ik denk dat het sleutelwoord geduld is maar na vier jaar kan ik begrijpen dat je geduld misschien op is.

Toch veel sterkte gewenst
Karo

[ChiXio]

als ik dit eens lees denk ik dat je eens goed met je vriendin moet praten, het technische stukje tekst van rusteloze is heel duidelijk.
vaak hoor je dat vrouwen die in hun verleden een nare ervaring hebben gehad niet kunnen vrijen door vaginisme, ofwel door onzekerheid, ofwel door een lichamelijke reactie door dingen die ze vroeger hebben meegemaakt waardoor ze verkrampen..
ik hoop voor je dat jullie eruit komen want dit lijkt me voor haar ook niet leuk en zou voor mij persoonlijk echt iets zijn wat me in de weg zou staan om vrij met mezelf en mijn parnter om te gaan.
de tips die mark geeft vind ik ook een goeie, maar misschien moet ze eerst zelf eens vertrouwd raken met haar eigen lichaam?!?
succes!

[Toeter]

Bedankt allemaal,

Abortus is het 'probleem', en de technische omschrijving had ik ook al op Google gevonden. Ondanks de reacties gaan we elders hulp zoeken. Eerst maar een naar de huisarts (dat is al heel wat) en daarna... laten we hopen dat we er uit komen. Of liever gezegd, erin.

Nogmaals bedankt voor de reacties!

[Karo81]

Ik hoop het voor jullie, toeter. Ik wens jullie samen heel veel sterkte, moed en geduld want het zal er niet makkelijker op gaan worden.

@Chixio

vaak hoor je dat vrouwen die in hun verleden een nare ervaring hebben gehad niet kunnen vrijen door vaginisme, ofwel door onzekerheid, ofwel door een lichamelijke reactie door dingen die ze vroeger hebben meegemaakt waardoor ze verkrampen..

Ik ben het hier eigenlijk niet mee eens. Vroeger dacht men inderdaad dat mensen met vaginisme iets negatiefs hadden meegemaakt in hun verleden. En met vroeger spreek ik over de jaren '80. Tegenwoordig is er meer en meer onderzoek naar dit onderwerp verricht en is men te weten gekomen dat de meeste 'vaginistische' mensen helemaal geen negatieve situatie hebben meegemaakt wat zou kunnen leiden tot hun- tja hoe ga ik het noemen- toestand?, ziekte? Natuurlijk zijn er mensen die door verleden niet kunnen vrijen maar meestal hebben ze dan ook iets anders dan 'vaginisme'.
Ik wil nou niet betweterig overkomen of je terechtwijzen maar ik ben het lichtelijk beu aan het worden dat iedereen vaginisme lijkt te associeren met een negatief verleden. Daarom dat ik even mijn hart lucht over dit toch wel gevoelig onderwerp.

Groetjes
Karo

[tedbeer]

@ Toeter

Ik kan me helemaal vinden in jouw verhaal. Wij (mijn vriendin en ik) hebben ongeveer hetzelfde "probleem".
Bij ons is ook alles in orde maar de daad zelf lukt bij ons ook niet. Het verschil is dat het bij ons wel een beetje lukt. Ik bedoel het eerste stukje gaat wel maar vanaf het punt waar ik wat dikker wordt gaat het niet meer. Met tampons en zo heeft mijn vriendin geen problemen maar het neuken zelf lukt niet echt.
Op gegeven moment gaat het pijn doen omdat het (denken we) te hard spant. we hebben al met condoom geprobeerd vanwege het glijmiddel dat er op zit maar dan heeft geen van beiden er iets aan. Voor mij omdat ik niet veel meer voel en voor haar omdat het weliswaar minder snel pijn doet maar voor de rest doet het weinig.
Ik denk dat er bij ons dus twee problemen zijn. enerzijds plezier voor mijn vriendin en anderzijds het niet goed passen
misschien is dit herkenbaar?
het spijtige van dit verhaal is dat ik je niet kan helpen, we zijn er zelf nog niet uit maar als het zo ver is....

tedbeer

PS vergeet vooral de leuke kant van seks niet uit het oog want die zit wel goed denk ik (uit het verhaal op te maken tenminste)

[Lady 78]

vaginistische klachten hebben inderdaad niet altijd te maken met een ervaring uit het verleden. Als je gewend bent om je bekkenbodem te spannen, en dat doe je vaak niet eens bewust, dan is het erg lastig om die cirkel te doorbreken. Wanneer je naar een sexuoloog gaat dan is een van de mogelijkheden om via een stappenplan weer naar ontspanning toe te werken. Neem die stap om hulp in te roepen als je niet verder komt. Als je niets onderneemt weet je ook niet wat het had kunnen opleveren.

Succes,

Lady

[Susanne]

Hoi Toeter,

Ik reageer zelf ook vaginistisch dus ik begrijp wel wat je vriendin doormaakt; mijn partner en ik leven al diverse jaren zonder seks te hebben en ik kan je zeggen dat het steeds moeilijker wordt naarmate de jaren verstrijken; de zin om ook maar iets te doen op sexueel gebied wordt steeds minder en minder, omdat je het idee hebt dat dat andere er dus ook van moet komen. Dit is voor mijn partner ook erg moeilijk en onbegrijpelijk. Ook voor mijzelf is het erg moeilijk op diverse punten maar vooral dat ik me geen vrouw meer voel door dit probleem.
Naar de dokter gaan met zo'n klacht is niet makkelijk, maar wel belangrijk om dat zo vroeg mogelijk te doen anders gaat alles tegenstaan op een gegeven moment (iets wat ik dus niet gedaan heb en toen ik uiteindelijk ging had ik een arts die me niet serieus nam). Bij een tweede poging na het verplichte en o zo pijnlijke uitstrijkje doorverwezen naar een andere gynacoloog en daarna na een goede seksuloog; ik krijg nu diverse ontspanningsoefeningen, bekkenbodemoefeningen, enz, enz. Ik heb het idee dat dat bij mij uiteindelijk wel gaat helpen; ik kan na jaren eindelijk weer tampons gebruiken al zijn het maar mini's.
Oefening met een dildo lijkt me overigens niet verstandig om mee te beginnen; de angst kan nog groter worden.

Als je meer wilt lezen; Bezemer/van Gils hebben een boek geschreven hierover; het heet "de gesloten vrouw". isbn 9041403116 - 9060749294 Misschien hebben jullie er iets aan.

Ik wens jullie veel succes.
Susanne

[Karo81]

@tedbeer

Ik kan misschien mis zijn maar het lijkt alsof je je er gewoon bij neerlegt. Waarom stappen jullie niet naar een sexuoloog/gynecoloog/huisarts?

Groetjes
karo

[oreade]

Ook ik heb jaren lang last gehad van vaginisme. Ik had een jarenlange relatie. Hij was mijn eerste en enige seksuele partner. In het begin van de relatie lukte penetratie wel. Het was dus voor ons beide tamelijk onbegrijpelijk waarom het later niet meer lukte. Akelige ervaringen had ik immers niet, preuts was ik ook niet..........
Achteraf gezien hadden er al veel eerder alarmbelletjes moeten gaan rinkelen bij mij. Ik had errug weinig zin in seks. Hij deed ook niet zo bar veel moeite om het voor mij fijn te maken. Maar hij kon zo lief en charmant zijn........ aan de buitenkant.......... Het heeft helaas veel te lang geduurd voor ik voor mezelf durfde toegeven dat ik met een ongelooflijk egocentrisch persoon getrouwd was. Alles ging goed zolang de wereld maar om hem draaide, en dat gold zowel in het dagelijkse leven als bij de seks.

Later heb gevreeën met mannen die zich wel helemaal op mijn genot richtten. Wat een wereld ging er voor me open....... Ik kon zelfs klaarkomen tijdens seks met een man, iets wat tot dan toe alleen maar lukte met masturberen. En vaginisme............. wat was dat ook alweer?

Wat wil ik hiermee nou zeggen? Vaginisme hoeft helemaal niks te maken te hebben met een nare eerdere ervaring. Naar mijn mening is het een zeer krachtig signaal van je lichaam. Dat was het in ieder geval wel voor mij. Ik denk dat je leren ontspannen via de hulp van een seksuologe (wat weliswaar voor sommigen een prima oplossing kan zijn voor haar probleem) vaak slechts symptoombestrijding is. Tijd om eens echt goed over je relatie na te denken.............

[Karo81]

@oreade

Ik snap jouw situatie zeer goed. Toch steekt mij de laatste opmerking of raad die je geeft zeer tegen. ik ben het er vanuit persoonlijk en ook vanuit beroepsmatig standpunt niet mee eens met je stelling dat vaginisme te maken zou hebben met je relatie. Er kan natuurlijk altijd een verband zijn tussen een slechte relatie en vaginisme maar dat hoeft niet per se zo.

Ik ben zelf vaginistisch. Heb een uitstekende relatie met een heel lieve vriend die er alles aan doet om mij te helpen. Heb het altijd gehad, in iedere relatie die ik ooit gehad heb. De reden van mijn vaginisme is puur lichamelijk. Dus ik vind het een beetje kort door de bocht om te zeggen dat vaginisme komt doordat je relatie niet goed draait, alleen omdat jij die ervaring hebt gehad? Komaan zeg

Groetjes
licht geirriteerde Karo

[mark]

Ik denk niet dat oreade dit zo stellig bedoelde. Het is maar een mogelijkheid. Ook ik had de neiging het even in perspectief te zetten, maar dacht dat het wel duidelijk zou zijn, zeker doordat de opstarter van dit topic al vertelde dat zijn relatie goed zou zijn.

Maar ik kan me zijn onmacht wel voorstellen. Alles lijkt er nu op gefixeerd te zijn: het moet en zal eens lukken, waardoor je weer in een vicieuze cirkel terechtkomt. Door stress en spanning lukt het ook al niet meer.
Ik hoop dat het allemaal snel in orde is, zodat jullie lekker van de seksualiteit kunnen genieten.

M

[ChiXio]

@karo, ik zeg niet voor niets VAAK hoor je.... het is inderdaad niet altijd zo, maar in dit geval dus wel... een abortus kan nogal ingrijpend zijn en ik kan me goed voorstellen dat je je daardoor minder lekker in je lijf voelt zitten dan voorheen.

verder heb ik niet zoveel toe te voegen aan alle posts hier

-x-