Schrik dat hij me zal verlaten

De plek om van gedachte te wisselen over onderwerpen als daten, ontmoeten, trouwen, kinderen, scheiden, co-ouderschap en relaties in het het algemeen.

Moderators: Xenia, JanWbr

Butterfly
Berichten: 8
Lid geworden op: zo 25 mei 2003, 15:38
Locatie: België

Schrik dat hij me zal verlaten

Berichtdoor Butterfly » zo 25 mei 2003, 15:46

Sinds kort ben ik weer gelukkig. Ik heb een nieuwe vriend en het loopt heel erg goed. Maar er is ook een ander gevoel dat vaak opduikt:

Mijn ex-vriend heeft het (intussen 2 jaar geleden) van de ene op de andere dag uitgemaakt zonder dat hij er een degelijke reden aan kon geven. Ik had toen helemaal niets in de gaten, al kan ik zeggen dat als ik er achteraf op terugkijk hij de laatste week wat stiller (minder smsjes, mails, ...) was geweest, maar eigenlijk helemaal niet "onrustwekkend stil".

Nu, als mijn huidige vriend niet antwoordt op een smsje of mail, hij is wat minder lief dan anders, hij kan een keertje niet langskomen/afspreken, hij laat een ganse dag (tot 's avonds) niets van zich weten, ... raak ik in paniek. Ik begin vanalles te denken en begin me al voor te bereiden op het einde van onze relatie.

Achteraf blijkt altijd dat ik me zorgen maakte om niets. :oops: Maar die angst blijft steeds terugkomen. Ik heb het er met hem al een keer over gehad op een moment dat de twijfels terug naar boven kwamen, en hij had er veel begrip voor, maar ik kan hem niet elke keer (zowat iedere dag) met mijn gedachtengang confronteren. Ik zou absoluut niet willen dat het overkomt alsof ik over onze relatie zou twijfelen, want ik voel me fantastisch bij hem!

Eigenlijk ben ik tot de conclusie gekomen dat ik constant bevestiging nodig heb over onze relatie, iets wat onmogelijk is...

Hoe raak ik van mijn angst af? :?:
Laatst gewijzigd door Butterfly op zo 25 mei 2003, 17:52, 1 keer totaal gewijzigd.

Gebruikersavatar
droomvlinder
Berichten: 2013
Lid geworden op: wo 14 augustus 2002, 1:01
Locatie: -wereldburger -

Berichtdoor droomvlinder » zo 25 mei 2003, 17:02

Butterfly, het feit dat je vriend het bruusk en onverwacht uitmaakte heeft je natuurlijk een schok gegeven waardoor je dit soort angst hebt opgelopen .
Volgens mij is de beste manier om hier mee te leven jezelf zoveel mogelijk gelukkig maken door belevenissen die niet van je vriend afhankelijk zijn bv een eigen vriendenkring , een artistieke bezigheid of een hobby die echt van jezelf is . Je maakt je geluk op dit moment heel afhankelijk van hem . Je hebt begrepen dat je voortdurend bevestiging zoekt , maar het gaat hier met je nieuwe vriend toch waarschijnlijk om een helemaal anders ingesteld iemand. Probeer in jezelf te vertrouwen , je ex vriend maakte het misschien helemaal niet uit om wat jij bent maar omdat hij een probleem had .

Moose
Berichten: 2091
Lid geworden op: vr 25 januari 2002, 2:01
Locatie: Utrecht
Contacteer:

Berichtdoor Moose » zo 25 mei 2003, 18:44

Helemaal eens met Droomvlinder. Wat me meteen opviel aan je posting Butterfly, waren de 2 eerste zinnen: 'Sinds kort ben ik weer gelukkig. Ik heb een nieuwe vriend..' Bedoel je daar ook echt mee dat je gelukkig bent doordat je weer een vriend hebt? Dat zou, nog afgezien van die ex, al reden genoeg zijn om non-stop doodsbang te zijn dat hij het uitmaakt..
Ik denk dat je pas echt ten volle van een relatie kunt genieten als je ook gelukkig bent met jezelf. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan, dat weet ik.

Succes!

Moose

Butterfly
Berichten: 8
Lid geworden op: zo 25 mei 2003, 15:38
Locatie: België

Berichtdoor Butterfly » zo 25 mei 2003, 19:40

Die eerste zin is inderdaad verkeerd geformuleerd. Ik ben volledig gelukkig met mezelf, maar ben ook blij dat ik terug een vriend heb. Ik ben gelukkig dat het zo goed met hem loopt, maar vóór hem was ik zeker even gelukkig!

Wat droomvlinder zegt: je hebt gelijk dat ik iets moet hebben dat volledig van mezelf is waar ik gelukkig voor mezelf mee ben, en dat heb ik ook (een vereniging waar ik bijzit) maar momenteel zit ik in volle blok/examens, en buiten leren gebeurt er maar zeer weinig in mijn leventje, ik heb gewoon geen tijd voor andere dingen de komende maand. En achter mijn boeken dwalen mijn gedachten al sneller af dan in mijn 'normale' leventje.
Laatst gewijzigd door Butterfly op ma 26 mei 2003, 12:13, 1 keer totaal gewijzigd.

mark
Berichten: 521
Lid geworden op: zo 04 mei 2003, 1:01
Locatie: Utrecht
Contacteer:

Berichtdoor mark » ma 26 mei 2003, 11:33

Heel vervelend dat je die rotervaring hebt moeten meemaken. Hierdoor krijg je nu het gevoel dat een relatie fragiel is. Dat iemand zo kan weglopen. En dat is zo.
Dit wil niet zeggen dat partners zo een twee drie weglopen zoals je eerdere vriend deed.
Ik heb erdoor geleerd dat je je geluk niet moet ophangen aan een persoon, maar aan jezelf. Dit lees ik ook terug in de vorige postings. En voor de rest? Je vriend is de enige die deze angst weg kan halen door je vertrouwen niet te beschamen. En het gevoel moet slijten. En dat is heel vervelend. Je vriend kan namelijk niet meer doen.
En, ik denk dat een opletter op zijn plaats is. Doordat je zo angstig bent, kan je nieuwe vriend het gevoel krijgen dat hij geclaimd wordt, gecontroleerd wordt.... En heel veel mannen hebben daar een broertje dood aan, alhoewel het van jouw kant bezien gedaan wordt uit liefde. Het gevolg zou daardoor kunnen zijn, dat hij juist wel weg zal gaan.
Liefde en houden van betekent ook vertrouwen hebben in....
Laedere facile, mederi difficile

Sky
Berichten: 2
Lid geworden op: do 15 mei 2003, 14:18
Locatie: Nederland

Berichtdoor Sky » ma 26 mei 2003, 11:41

Ach Butterfly, ik weet zo goed wat je bedoelt!!!

Ik heb echt precies hetzelfde! Het lijkt ook haast of ik mijn eigen verhaal lees.

Ik heb hem ook al verteld dat ik er onzeker van wordt als hij een dag niets laat horen, of niet reageert op sms-jes. En ik functioneer gewoon de rest van de dag niet meer als hij bijvoorbeeld niet lief was over de telefoon.

Ik kan je hier dus absoluut niet mee helpen, maar ik kan je wel vertellen dat je er niet alleen voor staat!!!

Meisje, heel veel sterkte ermee!

Liefs,
Sky

Butterfly
Berichten: 8
Lid geworden op: zo 25 mei 2003, 15:38
Locatie: België

Berichtdoor Butterfly » ma 26 mei 2003, 12:13

@mark: ik wil hem helemaal niet benauwen en het gevoel geven dat ik hem controleer, en ik denk ook niet dat ik dat doe. Daar let ik echt bewust op! Daarom ook dat ik hem niet elke keer met die angstgevoelens wil confronteren.

Het gevoel zal wel slijten met de tijd (tenminste, dat hoop ik toch), maar ondertussen zit ik er wel mee. Soms wordt de angst zo groot dat de angst mij overmeestert ipv omgekeerd.

@sky: blij te horen dat ik niet de enige met dat gevoel ben, ook aan jou heel veel sterkte!

lovelydove
Berichten: 13
Lid geworden op: ma 17 maart 2003, 2:01
Locatie: kempense bossen in antwerpen

Berichtdoor lovelydove » di 27 mei 2003, 15:20

bij mij duurde het 1.5 jaar voor ik niet elke dag meer bang was (woon wel al van 5 weken samen) en nu nog een jaar later ben ik gerust.al wat je kan doen is praten en af en toe laten blijken dat je die bevestiging echt nodig hebt .best moeilijk maar hiermee bewezen dat het kan .

*Angel*
Berichten: 10
Lid geworden op: ma 26 mei 2003, 21:48

Berichtdoor *Angel* » di 27 mei 2003, 15:27

heh,hier nog iemand met hetzelfde probleem. Het waren zelfs 2 jongens die na elkaar heel onverwacht het uitmaakten. Wel een half jaar tussen die twee,maar dat doet er niet toe. Dan is het moeilijk om opnieuw een relatie te beginnen. En ik moet zeggen dat ik ook dikwijls dat gevoel heb,maar ik dacht tot nu toe dat het aan mij lag en dat ik misschien gewoon veel aandacht nodig heb en veeleisend ben. Maar nu ik je post lees besef ik dat ik gewoon ook die angst heb dat er iets mis is als hij niets laat weten of iets minder lief doet. Vroeger was het erger,het is al veel minder nu,maar toch...
Soms word ik zo verdrietig als hij eens minder lief doet dat ik begin te huilen uit (onterechte)angst om hem kwijt te spelen, maar het enige resultaat is dat hij angst krijgt om mij verdriet te doen en me te laten huilen en dus waarschijnlijk niet altijd alles meer zegt (denk ik).
zucht,van die jongens die je zo bruusk laten zitten kunnen ons toch met wat opzadelen he?

Butterfly
Berichten: 8
Lid geworden op: zo 25 mei 2003, 15:38
Locatie: België

Berichtdoor Butterfly » vr 30 mei 2003, 13:52

Het is wel of hij stiekem op dit forum meeleest en zich herkent in mijn verhaal, want sindsdien krijg ik wat meer bevestiging, en echt, het voelt zoveel beter aan zo!

Of hij is helderziende... !!?? :wink:


Terug naar “Relaties”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 5 gasten