Hij heeft nog sex met ex...

De plek om van gedachte te wisselen over onderwerpen als daten, ontmoeten, trouwen, kinderen, scheiden, co-ouderschap en relaties in het het algemeen.

Moderators: Xenia, JanWbr

Flippo
Berichten: 514
Lid geworden op: vr 28 juni 2002, 1:01

Berichtdoor Flippo » do 08 mei 2003, 21:50

Dank voor je aardige woorden, Kim. Opmerkelijk is dan wel dat jij een andere keuze maakt dan ik. Ik zou het met hem bespreken. En dan pas een keuze maken. Zo te zien hou je veel van hem. Het zou zonde zijn dat te verliezen.

Just a woman
Berichten: 12
Lid geworden op: do 06 maart 2003, 2:01

Berichtdoor Just a woman » vr 09 mei 2003, 8:02

Hoi Kim,
Mijn ervaring hiermee is dat als het een keer voorkomt en je 'vergeeft' die persoon het nog een keer kan voorkomen.
Ik zie het zo bij jou: De eerste keer heb je het 'door de vingers gezien', hij heeft spijt en zo. Na een half jaar doet ie het weer. En als je het nu door de vingers ziet, dat geef je hem in feite een vrijbrief!
Hij weet dan toch dat je hem vergeeft!!!!!

Dit is heel moeilijk en vooral als je zoveel van iemand houd.

Ik wens je heel veel sterkte er mee!
[/u]
Carpe Diem

zen
Berichten: 401
Lid geworden op: za 17 augustus 2002, 1:01

Berichtdoor zen » vr 09 mei 2003, 9:02

Kim,

als ik je verhaal goed begrepen heb, zijn jullie nu ongeveer een half jaar bij elkaar, en zijn jullie beiden kort daarvoor gescheiden.
Ik begrijp dat het dus niet zoveel langer dan een half jaar geleden is dat jouw vriend door zijn vrouw in de steek gelaten is, en hij eigenlijk amper 'alleen' is geweest.
Daarnaast hebben hij en zijn vrouw ook nog kinderen.

Je concludeert dat hij zijn ex nog steeds niet heeft losgelaten. En je vraagt je af of hij misschien wel meer tijd nodig heeft om zijn ex en hun verleden samen los te laten...
Mijn ervaringen met een man met bagage (die je in diverse topics kan zien opduiken) hebben me geleerd dat een half jaar niks is! Nu, anderhalf jaar nadat de breuk tussen mijn lief en zijn ex definitief werd, is het af en toe nog steeds moeilijk. Hij vond het ook prettig om nog met haar getrouwd te blijven, voor onbepaalde tijd, hij zag haar ook nog steeds heel vaak, en dan hadden ze nog niet de extra band van kinderen....
Ook al hadden ze geen seks meer met elkaar, de emotionele band met zijn ex was nog steeds heel sterk, en zijn verdriet om het verlies daarvan ook. Als hij daardoor meer afstand tot mij hield, was ook zijn opmerking dat ik dat los moest zien van wat hij voor mij voelde.

Kortom, als ik jouw verhaal combineer met mijn ervaringen, denk ik dat het proces van afscheid nemen voor jouw vriend nog maar aan het begin is....
Wat dat voor consequenties moet hebben voor jouw relatie met hem, dat moet je zelf bepalen, maar ik zou zelf niet denken in termen van 'vergeving' of 'door de vingers zien', zoals Just a Woman het omschrijft.....
Dan lijkt het net alsof er tussen jullie een machtsverhouding is waarbij hij zich aan jouw regels moet houden, en als hij zich niet aan de regels houdt, dan is de straf dat jij bij hem weggaat. Als je op die manier denkt, zou je uit een soort van 'consequent zijn' jezelf misschien nog harder straffen dan hem...
Het lijkt me beter als jij voor jezelf vaststelt of wat er tussen jullie is van voldoende waarde is om elkaar te blijven zien, en of je kunt leven met het feit dat hij midden in het proces van het loslaten van zijn ex dingen doet waar hij achteraf spijt van heeft. En ik zou hem inderdaad gewoon geloven als hij zegt dat het allemaal los staat van zijn gevoel voor jou.

Sterkte,

Eva

Gourmand
Berichten: 16
Lid geworden op: ma 27 mei 2002, 1:01
Locatie: Zuiden des lands

Berichtdoor Gourmand » vr 09 mei 2003, 13:34

Hallo Kim,

Ik herken het gevoel van sex met mijn ex, dat er nog altijd een band is en een sexuele spanning na het einde van een lange relatie, in mijn geval van 8 jaar. Het verschil echter was dat ik toen geen andere relatie had en dus vrij was, dus in elk gevel niemand anders bedroog en misschien alleen mezelf, en mijn ex voor de gek hield. Sex is voor mij het delen van intimiteit en het vaagde mij terug naar de oude relatie en band die er niet meer was. Achteraf was het wel wat kil, maar het blijft intiem om sex te hebben. Het was pijnlijk en emotioneel. Mijn ex-vriendin barstte dan ook naderhand in tranen uit. Ik kreeg een brok in mijn keel en was verward.
Het heeft lang geduurd voordat ik haar emotioneel los kon laten, eigenlijk totdat zij een nieuwe relatie was begonnen. zo'n 1,5 jaar later en het heeft daarna nog veel moeite gekost. Dat ik zelf een einde aan de relatie had gemaakt deed daar niet aan af.
Het verschil dat ik hierboven aanhaal noem ik omdat er in mijn achterhoofd en met mijn huidige relatie altijd iets speelt als ik bijvoorbeeld in de verleiding kom of flirt met een andere vrouw namelijk: schaamte van een eventueel bedrog en angst dat ik mijn huidige relatie zou verliezen. Mijn norm is namelijk dat vreemdgaan, en die grens ligt voor mij bij zoenen, niet hoort. Ik ga ervan uit dat als het tot sex komt dat er al momenten zijn gerezen waarop je bij aanrakingen, zoenen kunt voelen: ik ga te ver. Je streelt, zoent, kleedt je uit etc. je moet nogal wat doen voordat het zover is en je komt dan telkens op momenten waarop je geweten kan spreken: doe ik dit wel of doe ik dit niet. Al ben ik aangeschoten of in een uitdagende flirterige stemming: die norm van vreemgaan blijft en je kunt je telkens afvragen of je je relatie op het spel wilt zetten. Welke norm hanteert je vriend en welke angst heeft hij voor jullie relatie? Misschien kan het 1 keer mis gaan al betwijfel ik dat, maar 2 keer.....

Veel sterkte,

Gourmand

Kim1969
Berichten: 6
Lid geworden op: zo 26 mei 2002, 1:01

Berichtdoor Kim1969 » za 10 mei 2003, 19:52

@all of you,
Wederom bedankt voor jullie reacties.
Ik moet zeggen dat het lezen van jullie reacties mij wel helpt om alles wat gebeurd is van verschillende kanten te bekijken.... Maar das natuurlijk nou juist de bedoeling van zo'n forum... :lol:

Het blijft een moeilijke situatie, alhoewel ik het gevoel krijg dat ik er een beetje over door begin te zeuren, maar ik merk aan mezelf dat ik begin te vergeven... Het feit dat ik hem niet wil en kan missen speelt hierbij natuurlijk een grote rol. We hebben elkaar elke dag gezien deze week (we zijn namelijk ook nog eens collega's...) (...wat het overigens niet makkelijker maakt), maar goed, we hebben ook veel gepraat, niet steeds even serieus trouwens.

Het is mijn 'vriend' (wel vriend, geen vriend... we zitten een beetje in een schemergebied nu...) in ieder geval wel duidelijk geworden dat hij door zijn gedrag zijn eigen glazen ingooit en hij begrijpt van zichzelf niet waarom hij doet wat hij doet, terwijl hij al van tevoren weet wat de consequenties hiervan zijn.
Ik weet van mezelf dat het een lange tijd zal duren voor het vertrouwen weer terug is en ik weet nog steeds niet of ik met deze onzekerheid kan leven. Er is tijd voor nodig om hier achter te komen.
Kim


Terug naar “Relaties”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 2 gasten