hij is pas 27 jaar zo kan je het ook stellen,
sfinxs
die haar man pas heeft zien groeien na zijn 36ste om van de invloed van zijn moeder los te komen
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
schoonouders!!! een ramp of...
Misschien maar even genuanceerd, maar als m'n schoonouders (of 1 ervan) me op zo'n kinderachtige manier zouden behandelen zouden ze een mooi eind in de stront kunnen zakken. Ik zou er geen voet meer over de drempel zetten en als m'n vriendin niet in zou zien hoe zielig haar ouders bezig zijn en niet voor mij zou kiezen, zouden we een enorm probleem hebben. Misschien erg stug en eigenwijs, maar er zijn grenzen en wat ik zo lees van Fiona zou dat iig ruim over mijn grens geweest zijn.
Nu verkeer ik gelukkig niet in zo'n situatie, maar als mijn moeder zo tegen mijn vriendin zou doen zou ik zoiets hebben van 'ik kom niet meer thuis totdat jij een beetje normaal kunt doen tegen m'n vriendin'.
Nu verkeer ik gelukkig niet in zo'n situatie, maar als mijn moeder zo tegen mijn vriendin zou doen zou ik zoiets hebben van 'ik kom niet meer thuis totdat jij een beetje normaal kunt doen tegen m'n vriendin'.
God gave men perfect brains......but then the devil added testosterone.
Ja precies..
De moeder van mijn ex die speelde ook altijd mooi weer maar dat was ook echt zo'n vrouw van kom-niet-aan-mijn-zoon. Die wilde dat haar zoon ook tot zijn 30e ongeveer thuis bleef wonen.
Dan hadden we ruzie en dan kwam zij naar mij toe van: Wat is er met me zoon? Pfffff pleur op, ik zei dan ook van nou sorry hoor maar dit is iets tussen hem en mij en dat lossen we zelf wel op..
Toen het uit was begon ze ineens van dit meisje paste niet echt in onze familie. Nee inderdaad helemaal mee eens.
De moeder van mijn ex die speelde ook altijd mooi weer maar dat was ook echt zo'n vrouw van kom-niet-aan-mijn-zoon. Die wilde dat haar zoon ook tot zijn 30e ongeveer thuis bleef wonen.
Dan hadden we ruzie en dan kwam zij naar mij toe van: Wat is er met me zoon? Pfffff pleur op, ik zei dan ook van nou sorry hoor maar dit is iets tussen hem en mij en dat lossen we zelf wel op..
Toen het uit was begon ze ineens van dit meisje paste niet echt in onze familie. Nee inderdaad helemaal mee eens.
Maar vergeet niet dat de houding tov het ouderlijk huis deels ook te maken heeft met hoe je bent opgevoed.
Het kan twee kanten op gaan, algemeen gezegd; een moeder die niet 'los' kan laten zal eerder een 'mama's kindje' als zoon hebben, of juist iemand die zich door benauwdheid juist helemaal verzet.
Dus dat zoonlief in deze situatie zo bevreesd lijkt over de mening van zijn ouders, vind ik niet zo gek. Als zijn ouders altijd voor hem gekozen hebben, is het misschien moeilijker voor hem om eens voor zichzelf te kiezen tegen de wil van de ouders in.
Begrijpelijk in zo'n situatie, maar waar ligt het breekpunt? Voor sommigen komt die nooit, voor anderen plotsklaps en dan keihard.
Ik hoop voor jou, maar vooral voor hemzelf dat hij zich, net als zijn ouders, eens los kan maken...
Het kan twee kanten op gaan, algemeen gezegd; een moeder die niet 'los' kan laten zal eerder een 'mama's kindje' als zoon hebben, of juist iemand die zich door benauwdheid juist helemaal verzet.
Dus dat zoonlief in deze situatie zo bevreesd lijkt over de mening van zijn ouders, vind ik niet zo gek. Als zijn ouders altijd voor hem gekozen hebben, is het misschien moeilijker voor hem om eens voor zichzelf te kiezen tegen de wil van de ouders in.
Begrijpelijk in zo'n situatie, maar waar ligt het breekpunt? Voor sommigen komt die nooit, voor anderen plotsklaps en dan keihard.
Ik hoop voor jou, maar vooral voor hemzelf dat hij zich, net als zijn ouders, eens los kan maken...
ik kan het niet laten , om te reageren..
pffff... ok je kan twee dingen doen,, iemand voor de keuze stellen,
dat 1 maar besef en begrijp goed, niemand wint daar iets mee, HIj is dood ongelukkig, ZIj en dan bedoel vriendin is dood ongelukkig en laten we nu niet gaan roepen dan houdt hij niet genoeg van je want dat vind ik zooo bullshit bijdeze...
ooit eens bij iemand opgekomen dat men dus in een loyaliteits conflict komt .. naar de ouders toe, daar hebben ook kinderen last van maar ook jongvolwassenen waar de ouders van uit elkaar kom op nu.. zeg!
en twee .. de keuze het er bij laten zitten en zelf opstappen,
en dan hebben we ook drie,
geef je grenzen aan, van en dat is mijn eigen ervaring nu ruim twintig jaar met schoonouders te zitten die mij niet motten en nog niet klaar zo liggen hier de feiten!
ik bakgeen zoete broodjes ik bewijs nix meer ik hoef nix te bewijzen
niet naar hem en niet naar Hen
wel heb ik gezegd en duidelijk genoeg dat ik mij niet laten afzeiken, dat ik daar niet gediend van ben, hun wijzende vingers wat ik alle maal niet goed doe en niet goed in ben in HUn ogen,
dat ze mij niet als voetveeg hoeven te behandelen dat doe ik naar hun toe ook , niet.. ik blijf beleefd,
de deur staat open, als er wat is.. laat ik mijn man er naar toe gaan, zitten er door heen kunnen ze hulp krijgen en verder... hee leef en laat leven,
zo staan de zaken er nu na twintig jar voor nadat ik mij jaren en jaren heb laten vernederen door de serpente uit latingen van zijn ouders...
sfinxs
voor diegene die schatten van schoonouders hebben KOESTEREN!!!
want ook ik heb anders meegemaakt, en dat waren idd schatten!
oww ff edit..
niet iedere man/ vrouw
kan je onder het kopje moederskind betitelen..
bewust worden van het feit dat je op eigen benen kan staan.. daar zit hem de kneep
pffff... ok je kan twee dingen doen,, iemand voor de keuze stellen,
dat 1 maar besef en begrijp goed, niemand wint daar iets mee, HIj is dood ongelukkig, ZIj en dan bedoel vriendin is dood ongelukkig en laten we nu niet gaan roepen dan houdt hij niet genoeg van je want dat vind ik zooo bullshit bijdeze...
ooit eens bij iemand opgekomen dat men dus in een loyaliteits conflict komt .. naar de ouders toe, daar hebben ook kinderen last van maar ook jongvolwassenen waar de ouders van uit elkaar kom op nu.. zeg!
en twee .. de keuze het er bij laten zitten en zelf opstappen,
en dan hebben we ook drie,
geef je grenzen aan, van en dat is mijn eigen ervaring nu ruim twintig jaar met schoonouders te zitten die mij niet motten en nog niet klaar zo liggen hier de feiten!
ik bakgeen zoete broodjes ik bewijs nix meer ik hoef nix te bewijzen
niet naar hem en niet naar Hen
wel heb ik gezegd en duidelijk genoeg dat ik mij niet laten afzeiken, dat ik daar niet gediend van ben, hun wijzende vingers wat ik alle maal niet goed doe en niet goed in ben in HUn ogen,
dat ze mij niet als voetveeg hoeven te behandelen dat doe ik naar hun toe ook , niet.. ik blijf beleefd,
de deur staat open, als er wat is.. laat ik mijn man er naar toe gaan, zitten er door heen kunnen ze hulp krijgen en verder... hee leef en laat leven,
zo staan de zaken er nu na twintig jar voor nadat ik mij jaren en jaren heb laten vernederen door de serpente uit latingen van zijn ouders...
sfinxs
voor diegene die schatten van schoonouders hebben KOESTEREN!!!
want ook ik heb anders meegemaakt, en dat waren idd schatten!
oww ff edit..
niet iedere man/ vrouw
kan je onder het kopje moederskind betitelen..
bewust worden van het feit dat je op eigen benen kan staan.. daar zit hem de kneep
zo over 1 uurtje ofzo is het zover.. eindelijk zie ik mijn ex/vriend weer is na 3weken.. ben zooo nerveus help help
Ik weet echt niet wat ik moet zeggen..(zal toch wel in huilen uitbarsten
!!) ik wil dit gezeur ook niet met zijn ouders.
hebben alles al besproken op MSN en heb ook geen zin om over de negatieve puntjes te praten, aangezien er ook HEEL veel positieve dingen zijn. Ik doe het toch ook niet allemaal express! (en ja mag ik onzeker zijn omdat zijn ouders al maanden zo aan hem trekken.. tis dan ook een logische reactie dat ik dan ook meer aan hem ga hangen of emotioneel reageert.. als hij rotsmjes krijgt. Dat deed mij ook verschrikkelijke pijn.. wetend dat hij ze lauter kreeg omdat hij iets met mij heeft/had) Ik hoop dat hij nu ook is dingen in is gaan zien!!
Heb hem nooit iets verweten, altijd in mijn hoofd gehouden hij kan der niets aan doen (als hij bv super opgefokt reageerde naar mij toe etc (maar ik kan ook de bal terug spelen.... maar zo ben ik niet vind ik nie fair)
En wat dat kiezen betreft.. hem voor de keus zetten: Ik wil niet dat zoals zijn ouders zijn! als je van iemand houd eis je zo´n keuze niet.
zelf opstappen.. vind ik moeilijk! ik houd van hem en die ellende met zijn ouders is is het ook nog is waard. (het gaat om hem en niet om zijn ouders..) Want als zijn ouders er niet waren, was er nooit iets aan de hand geweest, geen gestress, ik niet zo onzeker en verdrietig
naja we zullen wel zien zie er als een blok tegen op!
liefs Fiona
en inderdaar koester leuke/lieve schoonouders!!
mijn vorige schoonouders waar ik 3 jaar over de vloer kwam waren leuk:) dus het kan wel!
Ik weet echt niet wat ik moet zeggen..(zal toch wel in huilen uitbarsten
!!) ik wil dit gezeur ook niet met zijn ouders.hebben alles al besproken op MSN en heb ook geen zin om over de negatieve puntjes te praten, aangezien er ook HEEL veel positieve dingen zijn. Ik doe het toch ook niet allemaal express! (en ja mag ik onzeker zijn omdat zijn ouders al maanden zo aan hem trekken.. tis dan ook een logische reactie dat ik dan ook meer aan hem ga hangen of emotioneel reageert.. als hij rotsmjes krijgt. Dat deed mij ook verschrikkelijke pijn.. wetend dat hij ze lauter kreeg omdat hij iets met mij heeft/had) Ik hoop dat hij nu ook is dingen in is gaan zien!!
Heb hem nooit iets verweten, altijd in mijn hoofd gehouden hij kan der niets aan doen (als hij bv super opgefokt reageerde naar mij toe etc (maar ik kan ook de bal terug spelen.... maar zo ben ik niet vind ik nie fair)
En wat dat kiezen betreft.. hem voor de keus zetten: Ik wil niet dat zoals zijn ouders zijn! als je van iemand houd eis je zo´n keuze niet.
zelf opstappen.. vind ik moeilijk! ik houd van hem en die ellende met zijn ouders is is het ook nog is waard. (het gaat om hem en niet om zijn ouders..) Want als zijn ouders er niet waren, was er nooit iets aan de hand geweest, geen gestress, ik niet zo onzeker en verdrietig
naja we zullen wel zien zie er als een blok tegen op!
liefs Fiona
en inderdaar koester leuke/lieve schoonouders!!
mijn vorige schoonouders waar ik 3 jaar over de vloer kwam waren leuk:) dus het kan wel!
Proud to be faut
zo hij is langs geweest!! en tis allemaal zeer positief verlopen. 
We gaan de relatie(althans voor zijn ouders dan) in het geheim voortzetten. Tis voor hem anders niet te doen.. constant dat gezeur thuis en dan ook nog zo'n drukke baan erbij. Dat trekt hij niet. (en hij moet nog ff 2 maanden sparen om een app en nieuwe auto te kunnen kopen)
enne dan koelt het thuis ook een beetje af.. totdat hij het nieuws verteld van mam/pap....(in mei/juni ofzo.. de zomervakantie is wel door te komen omdat we zelf ook 2 weken weg zijn.. zijn ouders 3 weken..).
Gaan in mei voor een app op jacht zodat we aug/sep een eigen stekkie hebben, kortom van de grootste problemen af.
(al moet ik wel zeggen eerst zien dan geloven.. want zo goed ben ik ook niet van vertrouwen.. heeft toch een deukkie gehad delaatste tijd)
en voor de rest gaat Fiona gewoon heel beleefd en zakelijk blijven(tegen zijn ouders mocht ik ze ooit nog een x zien...)vooral niet te veel zeggen.
We gaan de relatie(althans voor zijn ouders dan) in het geheim voortzetten. Tis voor hem anders niet te doen.. constant dat gezeur thuis en dan ook nog zo'n drukke baan erbij. Dat trekt hij niet. (en hij moet nog ff 2 maanden sparen om een app en nieuwe auto te kunnen kopen)
enne dan koelt het thuis ook een beetje af.. totdat hij het nieuws verteld van mam/pap....(in mei/juni ofzo.. de zomervakantie is wel door te komen omdat we zelf ook 2 weken weg zijn.. zijn ouders 3 weken..).
Gaan in mei voor een app op jacht zodat we aug/sep een eigen stekkie hebben, kortom van de grootste problemen af.
(al moet ik wel zeggen eerst zien dan geloven.. want zo goed ben ik ook niet van vertrouwen.. heeft toch een deukkie gehad delaatste tijd)
en voor de rest gaat Fiona gewoon heel beleefd en zakelijk blijven(tegen zijn ouders mocht ik ze ooit nog een x zien...)vooral niet te veel zeggen.
Proud to be faut
Moet zeggen dat ik, na het lezen van het verhaal, bewondering heb voor het geduld dat je hebt met je vriend.
Ik heb zelf ook moeilijkheden met mijn 'schoonouders'. Niet dat ik rechtstreeks een probleem met hen heb, want ze zijn echt heel gastvrij en betrekken met echt in hun gezinsleven, maar mijn schoonmoeder is geweldig bezitterig tegenover mijn vriend. Minstens een paar keer per dag belt ze hem op, op vakantie moet hij iedere dag een berichtje sturen dat 'alles ok' is, en ik weet niet of het abnormaal is, maar ik heb het daar heel moeilijk mee. Ben zelf misschien veel zelfstandiger opgevoed, en als mijn vriend dan dagelijks smst met zijn mama, dan bezie ik hem als zo'n vreselijk moederkindje. We krijgen er telkens opnieuw ruzie om. Hij belooft me wat afstand te nemen, maar telkens zijn mama aandacht vraagt, gaat hij daarop in. Ik weet dat ik niet mag polemiseren, maar voor mij is dat zo'n storende factor dat ik precies niet anders kan.
Heeft iemand misschien al hetzelfde meegemaakt en ideeên hoe ik er het beste mee kan omgaan?
Ik heb zelf ook moeilijkheden met mijn 'schoonouders'. Niet dat ik rechtstreeks een probleem met hen heb, want ze zijn echt heel gastvrij en betrekken met echt in hun gezinsleven, maar mijn schoonmoeder is geweldig bezitterig tegenover mijn vriend. Minstens een paar keer per dag belt ze hem op, op vakantie moet hij iedere dag een berichtje sturen dat 'alles ok' is, en ik weet niet of het abnormaal is, maar ik heb het daar heel moeilijk mee. Ben zelf misschien veel zelfstandiger opgevoed, en als mijn vriend dan dagelijks smst met zijn mama, dan bezie ik hem als zo'n vreselijk moederkindje. We krijgen er telkens opnieuw ruzie om. Hij belooft me wat afstand te nemen, maar telkens zijn mama aandacht vraagt, gaat hij daarop in. Ik weet dat ik niet mag polemiseren, maar voor mij is dat zo'n storende factor dat ik precies niet anders kan.
Heeft iemand misschien al hetzelfde meegemaakt en ideeên hoe ik er het beste mee kan omgaan?
Het is misschien omdat ik het gevoel heb dat het nooit genoeg is wat hij doet, dat desondanks het overvloedige contact, zijn mama altijd meer wil. Zodra hij een halve dag haar telefoontjes niet opneemt, is voor haar het hek van de dam, vindt ze dat zede vreselijkste zoon van de wereld heeft en moet hij alle plannen laten wijken om het weer 'goed te maken met haar'. (Terwijl er volgens mij niets gebeurd is)
Maar ik moet toegeven dat het me, los van haar frequente aandachtscrisissen, anders ook zou storen... Of misschien is het me maar beginnen storen eens ik gemerkt heb hoe dat intense contact soms kan escaleren, ik weet het niet meer.
Bovendien beïnvloedt het mijn leven. Het is waar dat het positief is dat ze mij in hun leven betrekt, maar ik ben er ook een beetje bang van. Haar dochter woont in dezelfde stad als haar ouders en eet met haar hele gezin inclusief haar kinderen 4 keer per week in het ouderlijk huis (met minder zou de mama niet tevreden zijn). En ik ben bang dat ze daar bij mij ook op aanstuurt. Ik heb nu al discussies met mijn vriend over het aantal keer per week we bij zijn ouders langsgaan, terwijl ik het zo graag meer relaxt zou hebben. Uiteraard wil ik dat hij een goede relatie heeft met zijn ouders, maar ik krijg niet graag het gevoel dat zoveel keer langsgaan per week 'moet' of dat het anders miserie is.
Met mijn vriend daarover babbelen is moeilijk, het is natuurlijk zijn mama en hij wil haar zo graag niet teleurstellen. Maar als op den duur een groot deel van ons leven erop gericht is mijn schoonmoeder tevreden te stellen, dan gaat het voor mij ook niet meer...
heb ik het zo iets beter uitgelegd, of klink ik nog steeds alsof ik van een mug een olifant maak?
Maar ik moet toegeven dat het me, los van haar frequente aandachtscrisissen, anders ook zou storen... Of misschien is het me maar beginnen storen eens ik gemerkt heb hoe dat intense contact soms kan escaleren, ik weet het niet meer.
Bovendien beïnvloedt het mijn leven. Het is waar dat het positief is dat ze mij in hun leven betrekt, maar ik ben er ook een beetje bang van. Haar dochter woont in dezelfde stad als haar ouders en eet met haar hele gezin inclusief haar kinderen 4 keer per week in het ouderlijk huis (met minder zou de mama niet tevreden zijn). En ik ben bang dat ze daar bij mij ook op aanstuurt. Ik heb nu al discussies met mijn vriend over het aantal keer per week we bij zijn ouders langsgaan, terwijl ik het zo graag meer relaxt zou hebben. Uiteraard wil ik dat hij een goede relatie heeft met zijn ouders, maar ik krijg niet graag het gevoel dat zoveel keer langsgaan per week 'moet' of dat het anders miserie is.
Met mijn vriend daarover babbelen is moeilijk, het is natuurlijk zijn mama en hij wil haar zo graag niet teleurstellen. Maar als op den duur een groot deel van ons leven erop gericht is mijn schoonmoeder tevreden te stellen, dan gaat het voor mij ook niet meer...
heb ik het zo iets beter uitgelegd, of klink ik nog steeds alsof ik van een mug een olifant maak?
haha van dat smsen/bellen.. heel herkenbaar!!
Mijn vriend krijgt ook meteen commentaar als hij is een x niet smst.. als we weg zijn...(laatst nog met de kerst toen we met mijn ouders waren wintersporten..) hallo hij is 27!!!. Ach daar ben ik ondertussen aan aangewend. (mijn broertje.. net 1 week 16.. was met de carnaval skieen in oostenrijk met 3 vrienden nou als hij2x belt vinden mijn ouders het allang goed).
En ja tuurlijk ben ik geduldig met mijn vriend! ben echt stapelgek op hem
alleen het doet soms zo'n pijn van die ouders die me haten!
Word leuk in mei.. als het grootte nieuws bekend word gemaakt. Zelf zijn zusje (21jaar) laat hem vallen... om verdrietig van te worden. En zijn ouders natuurlijk.. bah moet er gewoon bijna van huilen.. dat zulke mensen bestaan. Dat ze zich ouders durven noemen..!!(we houden alleen van je als je zus en zo.. doet/bent) om eerlijk te zeggen ik KOTS ervan. Liefde is toch onvoorwaardelijk???
liefs een sippe Fiona...
Mijn vriend krijgt ook meteen commentaar als hij is een x niet smst.. als we weg zijn...(laatst nog met de kerst toen we met mijn ouders waren wintersporten..) hallo hij is 27!!!. Ach daar ben ik ondertussen aan aangewend. (mijn broertje.. net 1 week 16.. was met de carnaval skieen in oostenrijk met 3 vrienden nou als hij2x belt vinden mijn ouders het allang goed).
En ja tuurlijk ben ik geduldig met mijn vriend! ben echt stapelgek op hem
alleen het doet soms zo'n pijn van die ouders die me haten!
Word leuk in mei.. als het grootte nieuws bekend word gemaakt. Zelf zijn zusje (21jaar) laat hem vallen... om verdrietig van te worden. En zijn ouders natuurlijk.. bah moet er gewoon bijna van huilen.. dat zulke mensen bestaan. Dat ze zich ouders durven noemen..!!(we houden alleen van je als je zus en zo.. doet/bent) om eerlijk te zeggen ik KOTS ervan. Liefde is toch onvoorwaardelijk???
liefs een sippe Fiona...
Proud to be faut
Nee Leintje je maakt absoluut geen mug van een olifant.
Ik vind het ook helemaal niet raar van je hoor..
Ik zelf hou er ook absoluuuuuut niet van ouders en vooral mama's die hun kindje van bijna 30 niet los kunnen laten. Dat contact dat zijn moeder met jou vriend heeft... Dat heb ik nog niet eens met mijn beste vriendin haha.
Dus ik begrijp je echt helemaal volkomen. Mijn ex had ook zo'n contact met zijn moeder.
Het enige wat ik je duidelijk wil maken, is dat je het toch op de een of andere manier maar moet accepteren denk ik en het zo gemakkelijk mogelijk voor jezelf wilt maken.
Kijk je laat mij duidelijk weten dat je er al vaak genoeg over gepraat hebt.
Hij is denk ik zeer gesteld op zijn moeder, en hoe graag je ook wil, zolang hij zelf nog contact met haar heeft zal het je denk ik niet zo snel lukken om het contact wat te kunnen verminderen tussen hun. Ze kiezen er allebei voor.
Kijk uit want jij ben dalijk de boosdoener. Hoe je het voor jezelf zo makkelijk mogelijk kan maken denk ik is minder op bezoek gaan. Jij bent niet verplicht om altijd mee te gaan met hem naar mama.
Praat er nog 1x met je vriend over en laat hem weten dat je het accepteerd maar zeg wel dat je het zo jammer vind dat jullie zo vaak op bezoek gaan. Laat hem gaan maar doe alsof je een andere hobby hebt gezocht.
Tijd voor je zelf..
Als hij weer langs gaat bel zijn moeder dan wees beleefd en zeg haaai, ik kom die en die dag weer (wanneer jij wil) want ik heb een nieuwe hobby en dat kost zoveel tijd. Weet je een beetjw wat ik bedoel?
Toen ik het uitmaakte met mijn ex, toen zei hij ook van, ja ik ben al 3 weken ongelukkig....
Maar mijn moeder vind je trouwens ook niet echt bij de familie passen.
Mijn antwoord was je hebt gelijk jongen, ballen heb je niet genoeg voor mij, blijf alsjeblieft tot je 40e bij je moeder wonen, good luck!
Zie je het een beetje? Het was mij nooit gelukt, en ik vind het niet eens erg..
Heel veel suc6 leintje!!
Ik vind het ook helemaal niet raar van je hoor..
Ik zelf hou er ook absoluuuuuut niet van ouders en vooral mama's die hun kindje van bijna 30 niet los kunnen laten. Dat contact dat zijn moeder met jou vriend heeft... Dat heb ik nog niet eens met mijn beste vriendin haha.
Dus ik begrijp je echt helemaal volkomen. Mijn ex had ook zo'n contact met zijn moeder.
Het enige wat ik je duidelijk wil maken, is dat je het toch op de een of andere manier maar moet accepteren denk ik en het zo gemakkelijk mogelijk voor jezelf wilt maken.
Kijk je laat mij duidelijk weten dat je er al vaak genoeg over gepraat hebt.
Hij is denk ik zeer gesteld op zijn moeder, en hoe graag je ook wil, zolang hij zelf nog contact met haar heeft zal het je denk ik niet zo snel lukken om het contact wat te kunnen verminderen tussen hun. Ze kiezen er allebei voor.
Kijk uit want jij ben dalijk de boosdoener. Hoe je het voor jezelf zo makkelijk mogelijk kan maken denk ik is minder op bezoek gaan. Jij bent niet verplicht om altijd mee te gaan met hem naar mama.
Praat er nog 1x met je vriend over en laat hem weten dat je het accepteerd maar zeg wel dat je het zo jammer vind dat jullie zo vaak op bezoek gaan. Laat hem gaan maar doe alsof je een andere hobby hebt gezocht.
Tijd voor je zelf..
Als hij weer langs gaat bel zijn moeder dan wees beleefd en zeg haaai, ik kom die en die dag weer (wanneer jij wil) want ik heb een nieuwe hobby en dat kost zoveel tijd. Weet je een beetjw wat ik bedoel?
Toen ik het uitmaakte met mijn ex, toen zei hij ook van, ja ik ben al 3 weken ongelukkig....
Maar mijn moeder vind je trouwens ook niet echt bij de familie passen.
Mijn antwoord was je hebt gelijk jongen, ballen heb je niet genoeg voor mij, blijf alsjeblieft tot je 40e bij je moeder wonen, good luck!
Zie je het een beetje? Het was mij nooit gelukt, en ik vind het niet eens erg..
Heel veel suc6 leintje!!
-
droomvlinder
- Berichten: 2013
- Lid geworden op: wo 14 augustus 2002, 1:01
- Locatie: -wereldburger -
Even iets grappigs ( enfin dit is relatief ....)
Mijn grootmoeder , die erg bezitterig was wat haar twee jongste zoon's betreft maakte het haar schoondochters flink moeilijk.
De jongste zoon had een lieve jonge vrouw lief en m'n grootmoeder zette zich schrap " nooit komt ze hier binnen..."
Op een zondag zat ze waardig onder de indrukwekkende preekstoel in de kille grote kerk . En de pastoor kondigde de nieuwe huwelijken overlijdens en geboorten aan .....
De rest kunnen jullie vermoeden .... een drama werd het
Maar het kwam goed , en later ging ze zelfs veel houden van haar schoondochter maar ja makkelijk werd ze nooit ...
Vlinder die hoopt een goede schoonmoeder te worden dit jaar
Mijn grootmoeder , die erg bezitterig was wat haar twee jongste zoon's betreft maakte het haar schoondochters flink moeilijk.
De jongste zoon had een lieve jonge vrouw lief en m'n grootmoeder zette zich schrap " nooit komt ze hier binnen..."
Op een zondag zat ze waardig onder de indrukwekkende preekstoel in de kille grote kerk . En de pastoor kondigde de nieuwe huwelijken overlijdens en geboorten aan .....
De rest kunnen jullie vermoeden .... een drama werd het
Maar het kwam goed , en later ging ze zelfs veel houden van haar schoondochter maar ja makkelijk werd ze nooit ...Vlinder die hoopt een goede schoonmoeder te worden dit jaar
Woorden zijn vensters of muren ( Marschal Rosenberg) geweldloze communicatie .....
Wie is er online
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 3 gasten