Waarom willen zo veel mannen vreemd gaan?

[Lajero]

Ik kan het vast niet zo mooi en passend omschrijven als mijn voorgangers hierboven maar ik wil mijn idee over dit onderwerp toch ook graag delen. Ik geloof er in dat de behoefte aan seks en intimiteit en, in mindere mate, ook de 'jacht op vrouwen' voor mannen iets heel primitiefs is wat we kunnen proberen te onderdrukken maar wat niet zal verdwijnen. Daarmee praat ik niets goed maar ik ben er van overtuigd dat een aantal van onze handelingen en behoeftes als mensen er heel diep in gebakken zitten.

Je kunt dat proberen te onderdrukken of het bestempelen als iets fouts, je kunt het ook bekijken, er over nadenken en zoeken naar een manier om het op een fatsoenlijke manier te 'laten zijn'. Om me heen zie ik de ene na de andere relatie sneuvelen omdat mensen het blijkbaar niet voor elkaar krijgen om elkaar na een aantal jaren nog te vinden, met elkaar te praten en aan hun relatie te werken, vaak met de kinderen als grote verliezer.

Ook ik heb de ervaring dat ik met mijn partner niet meer op één lijn zit na 10 jaar huwelijk. Ik probeer daar aan te werken maar er blijven verschillen in onze behoeftes en ideeën. Om mijn relatie niet op het spel te zetten (mijn kind staat op nummer één) ben ik voorzichtig om me heen gaan kijken om te zien of ik bepaalde behoeftes op een andere manier kan bevredigen en daarmee mijn relatie kan redden. Zoals hierboven al werd benoemd, naarmate je ouder wordt kom je er achter dat niet alles zwart wit is, maar dat er heel veel tinten grijs zijn.

[Foxy_lady]

Als je RTL7 moet geloven willen mannen simpele spelprogramma's en films met als het even kan geen moeilijke plot maar wel een hoop geschiet en gejakker in auto's. Allemaal prima uiteraard, maar wat verfrissend om nu eens deze oeroude kwestie van vreemd willen gaan op een volwassen en rationele manier te aan de orde te stellen.

Mannekijn geeft een duidelijk antwoord, en Zee helemaal. Wat mij opviel van Mannekijn is dat een voorschotje wordt genomen op de moraalridders die (wellicht in mindere mate aanwezig hier) over vreemdgaan een kant en klaar antwoord hebben: mag niet/kan niet En toch valt mij op dat vreemdgaan op een of andere manier altijd moet worden gerechtvaardigd (m.a.w. het zou dus in de kern fout zijn om buiten je relatie op zoek te gaan naar intimiteit). Misschien is dat op z'n plaats, het rechtvaardigen, als je de vrouwenjacht als een onmisbaar deel van je leven beschouwt. Dan is een vaste relatie of huwelijk misschien niet zo handig, en is niet fair t.o.v. je wederhelft. Maar ook dat is persoonlijk. En omdat de hele kwestie persoonlijk is, is een oordeel niet te geven vind ik. Ik ben ook wars van geroddel over stellen waarvan de een of beiden vreemd gaan. Opvallend is hoe snel iedereen dan een oordeel heeft ...

Dus voortbouwend op hetgeen al gezegd is, is het antwoord op de vraag denk ik toch niet zo maar te geven. Mannen staan idd wellicht anders tegenover seks dan (veel) vrouwen, en als mannen het thuis niet of onvoldoende krijgen gaan ze op pad, voor de seks en niet noodzakelijkerwijs om hun relatie op te blazen. Je zou je dus vooral kunnen afvragen (is al gedaan) of het door mensen opgelegde idee van monogamie in de kern houdbaar is. Ik denk het niet. Het is mooi als het zo uitpakt, maar hoe Zee het omschrijft komt mij veel overtuigender over!

Tot nu toe is er weinig sprake van moraalridders. Misschien dwalen die niet zo veel rond op Shespot . Aan de ene kant is het, hoe ik het zie, zo dat je in een relatie in principe vrijwel altijd de afspraak hebt dat je trouw aan elkaar bent en in principe vind ik het dan niet ok om het "buiten de deur te doen". Tegelijkertijd vind ik ook dat beide partners hun best moeten doen om hun best voor elkaar te doen, ook op seksueel gebied. Als dat structureel niet werkt, dan begrijp ik het als iemand wel vreemd gaat.

Daarnaast vind ik Zee's betoog ook heel interessant. Een open relatie kan, denk ik, heel goed werken, als beide partners hier achter staan en niet al te onzeker zijn.

[Foxy_lady]

Ik kan het vast niet zo mooi en passend omschrijven als mijn voorgangers hierboven maar ik wil mijn idee over dit onderwerp toch ook graag delen. Ik geloof er in dat de behoefte aan seks en intimiteit en, in mindere mate, ook de 'jacht op vrouwen' voor mannen iets heel primitiefs is wat we kunnen proberen te onderdrukken maar wat niet zal verdwijnen. Daarmee praat ik niets goed maar ik ben er van overtuigd dat een aantal van onze handelingen en behoeftes als mensen er heel diep in gebakken zitten.

Je kunt dat proberen te onderdrukken of het bestempelen als iets fouts, je kunt het ook bekijken, er over nadenken en zoeken naar een manier om het op een fatsoenlijke manier te 'laten zijn'. Om me heen zie ik de ene na de andere relatie sneuvelen omdat mensen het blijkbaar niet voor elkaar krijgen om elkaar na een aantal jaren nog te vinden, met elkaar te praten en aan hun relatie te werken, vaak met de kinderen als grote verliezer.

Ook ik heb de ervaring dat ik met mijn partner niet meer op één lijn zit na 10 jaar huwelijk. Ik probeer daar aan te werken maar er blijven verschillen in onze behoeftes en ideeën. Om mijn relatie niet op het spel te zetten (mijn kind staat op nummer één) ben ik voorzichtig om me heen gaan kijken om te zien of ik bepaalde behoeftes op een andere manier kan bevredigen en daarmee mijn relatie kan redden. Zoals hierboven al werd benoemd, naarmate je ouder wordt kom je er achter dat niet alles zwart wit is, maar dat er heel veel tinten grijs zijn.

Hi Lajero,

Ook bedankt voor jouw interessante bijdrage! Mooi dat je ook de rol van kinderen benadrukt in de relatie die jij probeert overeind te houden. Toch 50 shades of grey

[deco]

In mijn vorige relatie liep het vierkant....waren we beide onze eigen weg ingeslagen en leefden onder 1 dak en dat was het.
Sex was iets uitzonderlijk die amper gebeurde en volgens een vast stramien.

Dan hebben we gesproken over een open relatie en wat kon/niet kon.
Zij had er geen nood aan en vond de sex goed en met genoeg frequentie.
Dus ik kreeg de mogelijkheid om andere vrouwen te ontmoeten en meer...

Heeft het onze relatie goed gedaan?
Neen maar ze was hoe dan ook al aan het doodbloeden en er was geen vechtlust meer (vond ik).

Daarna heb ik Amaretto leren kennen en daar ben ik dan wel vreemd gegaan want thuis wisten ze niks (of het werd oogluikend toegestaan maar niet besproken). We (Am. en mezelf) noemden het eerder "friends with benefits"....maar bij mij kroop het mooie/leuke monster (liefde) erbij.....

De rest is geweten....we wonen samen en vormen een gelukkig koppel.

Maar voor nu hebben we ook een open relatie waar we elkaar de vrijheid geven om te ontdekken mits alle openheid en de gemaakte afspraken na te leven.

[Foxy_lady]

Hi Deco,

Bedankt dat je je ervaringen gedeeld hebt en fijn dat je nu gelukkig bent! Een open relatie is waarschijnlijk de doodsteek voor relaties die niet goed lopen. Ben wel benieuwd hoe je relatie daarna was, aangezien, als ik het goed begrepen heb, liefde ontstond bij een van je "friends with benefits"?

Werkt je huidige open relatie? En heb je misschien nog tips om deze goed te houden? Kan ook via pb, aangezien het enigszins of topic is...

[tweeling]

Ik kan het vast niet zo mooi en passend omschrijven als mijn voorgangers hierboven maar ik wil mijn idee over dit onderwerp toch ook graag delen.

Ook ik heb de ervaring dat ik met mijn partner niet meer op één lijn zit na 10 jaar huwelijk. Ik probeer daar aan te werken maar er blijven verschillen in onze behoeftes en ideeën. Zoals hierboven al werd benoemd, naarmate je ouder wordt kom je er achter dat niet alles zwart wit is, maar dat er heel veel tinten grijs zijn.

Hier kan ik me ook bij aansluiten. Het is niet dat ik mijn vrouw beu ben, niet dat de sex niet goed is, integendeel. Het is het verschil in interesse .....

[Caroline]

Ik herken me in de berichten van Lajero en tweeling. Met dien verstande dat het bij ons omgekeerd is. Ik ben nog altijd stapel op mijn man maar ik heb duidelijk andere behoeften dan hij.

[Nelly]

Mannen staan idd wellicht anders tegenover seks dan (veel) vrouwen, en als mannen het thuis niet of onvoldoende krijgen gaan ze op pad, voor de seks en niet noodzakelijkerwijs om hun relatie op te blazen. Je zou je dus vooral kunnen afvragen (is al gedaan) of het door mensen opgelegde idee van monogamie in de kern houdbaar is. Ik denk het niet. Het is mooi als het zo uitpakt, maar hoe Zee het omschrijft komt mij veel overtuigender over!

En toch en toch - ik vraag me af of mannen daarbij niet profiteren van een hoop voordelen die ze ze de afgelopen eeuwen hebben weten te verkrijgen. En hoe ze zich zouden voelen als hun vrouw ook meteen op pad zou gaan als ze niet krijgt waar ze zin in heeft.

[Foxy_lady]

Het is wel zo dat de mannen die vreemd gaan dat over het algemeen doen met vrouwen die ook vreemd gaan. Ik heb ook wel eens gelezen dat vrouwen daarin een behoorlijke inhaalslag hebben gemaakt. Misschien hebben ze zich deze vrijheden ook toegeëigend. Er wordt, denk ik, nog wel op een andere manier naar gekeken: als een man dat doet, wordt het vaak als stoer of "de natuur" gezien en als een vrouw dat doet, krijgt ze gauw het stempel van slet of afgelikte boterham.

[Jeanny]

Het is wel zo dat de mannen die vreemd gaan dat over het algemeen doen met vrouwen die ook vreemd gaan. Ik heb ook wel eens gelezen dat vrouwen daarin een behoorlijke inhaalslag hebben gemaakt. Misschien hebben ze zich deze vrijheden ook toegeëigend. Er wordt, denk ik, nog wel op een andere manier naar gekeken: als een man dat doet, wordt het vaak als stoer of "de natuur" gezien en als een vrouw dat doet, krijgt ze gauw het stempel van slet of afgelikte boterham.

Dat is nou net wat ik wilde toevoegen. Er wordt hier gesproken over de màn die vreemd gaat. Maar daar heeft hij als hetero toch echt een vrouw bij nodig.
En aangezien de meeste vrouwen een relatie hebben of getrouwd zijn, gaan er technisch gesproken evenveel vrouwen als mannen vreemd.
Als de man dan ook zeer graag zijn huwelijk wil behouden dan is het voor hem het veiligste om een eveneens gebonden vrouw te zoeken. Zij zal ook haar vastigheid willen behouden en is daardoor discreet, zal niet snel de man in kwestie willen ruilen voor haar huidige en jaloerse situaties zullen ook niet snel ontstaan.

Zelf ben ik na een jaar of 20 tobben tussen de lakens, met periodes van opleving en sexloos zijn, beland in een bij-relatie. Eind dit jaar is het 2 jaar dat er helemaal niets meer gebeurt tussen mijn man en mij.
Hij heeft er geen behoefte aan. Pogingen van mijn kant om kwaliteit en kwantiteit op te krikken hadden weinig resultaten en zelfs maar voor even.

[deco]

Foxy

Daar heb ik het dan weer moeilijk.
Ik ken vrouwen die single zijn en er geen moreel probleem mee hebben dat dat de man waarmee ze daten wel getrouwd is. Hij moet maar willen vreemd gaan ....zij hebben het hem niet gevraagd.
Ook moeten we dan goed afstemmen wat "vreemdgaan" is .
Vreemdgaan is wel dat er "iets" gebeurd zonder dat de andere partner van iets weet. Anders spreken we over een open relatie of met-medeweten-van....

Ik heb ze alle 3 gehad (lees gedaan) .

[Mar]

Hoeveel mannen wíllen er eigenlijk vreemd gaan?

Mijn partner heeft er nooit naar getaald. Geen dág (voor zover ik vreemdgaan van hem kan weten.Mwoah, tamelijk goed.)
Ik daarentegen wel, of iets wat er voor door kan gaan, want de mannen in kwestie hielden best wel rekening met het huwelijk, dus het huwelijk in het algemeen, en met mijn huwelijk. Dit ongeacht of ze zelf wel of geen partner(s) hadden.

Dat is dan toch een ander geluid.

[Caroline]

zie onderstaand bericht

[Caroline]

Hoeveel mannen wíllen er eigenlijk vreemd gaan?

Ik daarentegen wel, of iets wat er voor door kan gaan, want de mannen in kwestie hielden best wel rekening met het huwelijk, dus het huwelijk in het algemeen, en met mijn huwelijk. Dit ongeacht of ze zelf wel of geen partner(s) hadden.

Dat is dan toch een ander geluid.

Ik heb dezelfde ervaring, dat de heren echt wel rekening houden met het huwelijk.

[EstherC]

Volgens mij is vreemdgaan helemaal niet sekse gebonden. Ik ken zoveel vreemdgaande vrouwen, minstens zoveel als vreemdgaande mannen.
Daarbij gaat het ook niet op dat mannen vreemdgaan met bezette vrouwen. Want ik heb als single vrouw echt behoorlijk wat aanbiedingen gehad op dat vlak. Op een deel ben ik ook ingegaan.

Toen ik nog getrouwd was zocht ik juist weer bezette mannen om het mee te doen. Maar kwam ook weleens bij een single man terecht. Volgens mij verlopen dit soort dingen helemaal niet zo ordelijk.

Zo is een getrouwde vrouwelijke collega van mij een notoir vreemdgangster. En haar minnaars zijn zowel single als bezet.