Moderators: Oceann, Neena, Xenia, JanWbr
Ik was 19 toen ik Hubbie leerde kennen en een week na m'n 22e verjaardag zijn we getrouwd. We zijn nog steeds samen. Dus ik weet niet hoe het is om single te zijn. Ik snap eigenlijk niet zo goed wat daar pijnlijk aan is. Ik ben er juist dankbaar voor. Dankbaar dat we het nog steeds fijn hebben samen. Niets pijnlijks, niets om me voor te schamen.Ik vind het nog altijd pijnlijk als iemand zegt of schrijft dat hij/zij niet weet hoe het is om single te zijn.
Het leven is zo oneerlijk. Ik voel mijn eigen pijn weer. Het gaat niet om het feit dat iemand het beweert, maar om het feit dat iemand het inderdaad niet weet omdat hij/zij het nooit geweest is.Peter 50 waarom zou dit pijnlijk zijn ? Ik zou het niet fijn vinden dat iemand beweert te weten hoe het is single te zijn, die het nooit geweest is .
@Peter50
Sorry, ik had je opmerking verkeerd geïnterpreteerd...
Dank je. Het is oud zeer, op zich niet meer van toepassing, maar het blijkt toch onderhuids nog ergens te zitten. Achteraf denk ik dat niet het alleen-zijn het ergste was, maar het gebrek aan seks. Als het mij een paar keer per jaar gelukt was om iemand in bed te krijgen, dan zou ik het helemaal niet erg gevonden hebben om alleen te zijn. Sociale contacten had ik genoeg.Ik dus ook Peter, ik hoop dat je dit nu te boven komt, het single zijn als je er niet voor kiest is soms erg moeilijk .
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 10 gasten