Ze staat met haar rug naar hem toe voor het raam naar buiten te kijken als hij thuiskomt van een drukke dag op het ontwerpbureau. Zijn blik op haar richtend vraagt hij zich af wat voor interessants er buiten te zien kan zijn.
Haar handpalm met de lange vingers vormen een ster op haar rug waaraan ze een donkerrood koord met de voordeursleutel heen en weer laat bengelen. Hij schommelt heen en weer voor haar billen als de slinger van de antieke klok aan de muur van de woonkamer.
Ze draait zich om. ‘Sorry dat ik zomaar ben gekomen zonder eerst te bellen.’ Het is voor het eerst dat ze dat doet in de bijna twaalf maanden die ze samen hebben doorgebracht.
Met een nonchalante beweging trekt ze een vergeten potlood uit haar haar waardoor het naar beneden valt. Ze schudt het los met een zwaaiende beweging, die een lange bewegende schaduw op haar witte jurk werpt.
‘Ik heb een cadeautje voor jou’.
Hij trekt zijn wenkbrouwen op, zich nog steeds afvragend wat er aan de hand is.
‘Je bent vandaag jarig David’, zegt ze en glimlacht. David lacht opgelucht. Hij had er helemaal niet meer aan gedacht.
‘Een cadeautje? Waar is het?’, vraagt hij nieuwsgierig.
Ze gaat hem voor naar de slaapkamer. Midden op de vloer van de ruime kamer staat een bed van geoxideerd ijzer. Het bed rijst eenzaam boven zijn omgeving uit midden voor het raam. Bij een heldere hemel kun je op je rug liggend gemakkelijk het sterrenbeeld Orion herkennen.
De stangen van het hoofdeinde zijn dik en massief.
‘Nu moet je hier gaan liggen’ zegt ze. Als David op het bed is gaan zitten begint ze een voor een de knopen van zijn donkerblauwe overhemd los te maken. Orion kijkt toe.
David leunt een beetje onhandig achterover. De onverwachte manier waarop ze met hem omgaat geeft hem een vaag gevoel van onzekerheid.
‘Als het mijn verjaardag is, moet ik het uitpakken dan niet doen?’ probeert hij grappig te zijn met een niet overtuigend glimlachje.
‘Laat je maar uitpakken; je moet in staat zijn iets te ontvangen en te accepteren. Probeer dat David.’ Davids overhemd wordt nonchalant opzij geworpen. Met handige vingers maakt ze zijn riem los en de knopen van zijn broek.
‘Zal ik niet even douchen eerst?’ vraagt David, die voelt hoe kleine zweetdruppels zich op zijn voorhoofd vormen. Ze glimlacht een beetje, maar geeft geen antwoord op zijn vraag. Met een in nylon gehulde knie leunt ze op de rand van het bed. Zijn ogen volgen de lijn van haar dij naar haar heupen. Haar jurk zit strakgetrokken, de rondheid van haar billen accentuerend. Haar lange naakte armen, die bezig zijn met zijn kleren winden hem op. Ze trekt zijn broek van zijn benen.
‘ Nu moet je je armen boven je hoofd houden en de spijlen van het bed vastpakken’, zegt ze bevelend. Gehoorzaam en geamuseerd doet hij wat ze vraagt. ‘Die gek met haar theatrale gedoe, wat is ze nou eigenlijk van plan?’ denkt David. Ze haalt een donkerrood zijden koord tevoorschijn dat niet langer een sleutel draagt. Voordat David zich realiseert wat er gebeurt, zitten zijn handen vastgebonden aan de beddespijlen.
‘Hé, wat doe je?’ Er klinkt nu wat ongerustheid in Davids stem. Als hij probeert in een andere houding te gaan liggen merkt hij dat dit niet lukt. Zijn enkels zijn inmiddels ook aan het bed vastgebonden. Haar handen, met rode nagels aan blanke uitgespreide vingers, bewegen over zijn borst, zijn buik, . . . dan springt ze van het bed en loopt de kamer uit. Hij hoort het geluid van haar hakken op de tegels van de keukenvloer. Dan nadert het geluid weer. Zal ze hem nu zijn cadeau brengen? Als haar gestalte in de deuropening verschijnt heeft ze een schaar in haar hand. Zonder iets te zeggen, met alleen een glimlach om haar lippen komt ze op het bed zitten. op het gezicht van David verschijnt een verontruste blik als de schaar zijn kruis nadert. Voordat hij iets kan zeggen begint ze zijn onderbroek los te knippen aan beide zijden en trekt hem weg. Ondanks zijn verwarring voelt David dat zijn lid begint te zwellen. De nachtelijke hemel buiten veroorzaakt een blauwige weerschijn op zijn lichaam. Er valt een schaduw over die zijn kruis verduistert als zij zich over hem heen buigt. Met haar haar schildert ze zijn lichaam zwart. Het kriebelt op zijn buik, zijn armen, in zijn oksels. Dan bedekt het zijn hele gezicht en kriebelt zijn neus. David moet zacht lachen. ‘Betty, wat ben je aan het doen!’ Met haar tong prikkelt ze zijn vastgebonden handpalmen. Met een hand steunend op het hoofdeinde leunt ze voorover om zijn vingertoppen af te likken.
David probeert zijn handen los te wringen, zodat hij haar middel kan pakken en haar omdraaien met haar rug op het bed en haar jurk omhoog schuiven. Het lukt niet. ‘Bet, nou moet je me losmaken.’ zegt hij, sneller ademhalend. Bettie kust hem stil. Haar nagels krassen zachtjes over zijn borst en vervolgen hun weg naar zijn middel. Afgewisseld met zachte kussen achter zijn oor bijt ze in zijn oorlelletje en laat haar tong de vorm ervan verkennen. De tong vervolgt zijn weg naar beneden, via zijn adamsappel over zijn schouders en ze bijt hard in zijn tepels. David kreunt. ‘Au! Bet, dit is niet grappig meer’. Hij probeert overtuigend te klinken, terwijl hij zijn tepel hard voelt worden tussen haar lippen. Ze zit schrijlings op zijn buik en trekt in een enkele beweging haar jurk uit. Als die op de vloer valt ziet hij dat ze een zijden, champagnekleurige onderjurk draagt. Zijn navel vult zich met vocht van tussen haar benen. Vochtig mos. Nu merkt hij dat ze geen slipje aanheeft. Hij wilde dat hij haar kuiten kon strelen en de gespannen achillespees voelen boven haar hoge hakken. Maar het is onmogelijk. Genietend van zijn frustatie en nog steeds schrijlings op hem zittend, streelt ze haar borsten met haar eigen handen en wrijft met haar schaamlippen over zijn kruis terwijl hij naar haar kijkt. De zijde van haar onderjurk voelt als een balsem op zijn lichaam, als een glas koele, mousserende champagne. Zijn lid wordt zo hard dat het haast pijn doet. Ze voelt het tussen haar billen. Het wil bij haar naar binnen glijden, maar het lukt hem niet om goed te sturen. Ze maakt een beweging als een kat, haar borst en buik tegen zijn lichaam drukkend. Dan grijpt ze met beide handen de spijlen van het hoofdeinde, waardoor haar geslacht dicht bij zijn gezicht komt. Lotion op zijn kin. ‘Lik me, David’, zegt Betty met een hese stem. Zijn stijve tong beroert haar donkerrode labia en zijn neus raakt een klein hard knopje, een rode kers. Hij likt haar. Hij zou haar heupen willen pakken om haar stevig vast te houden zo boven hem. Het kan niet. En juist als hij haar clitoris tussen zijn lippen zuigt, gaat ze van hem af. David hijgt zwaar. ‘Bet, jij kleine pestkop’.
Het maanlicht onthult alle glanzende natte plekken op zijn lichaam. In zijn mond proeft hij nog het zout en de kersenbloesem van haar geslacht. Zijn lid pulseert,als een dier met een eigen wil, wild verlangend naar een prooi om te bespringen, ernaar smachtend dat de nat-gladde lippen tussen haar dijen zich om hem sluiten. David kreunt van genot. Zijn ogen zoeken in de schaduwen van de kamer naar reflecties van maanlicht op de romige huid van Bet. Alleen de geur van haar parfum hangt in de lucht, kringelend rond zijn hoofd. Hij heeft de indruk dat hij zelfs haar warmte voelt, als plotseling handen verschijnen vanachter hem, die een kleurige zijden shawl als een blinddoek over zijn ogen trekken. Hij voelt zich er ongemakkelijk door, maar dan voelt hij hoe zijn huid aangeraakt wordt door huid. De blindheid lijkt zijn tastzin te intensiveren. Iets zachts en zwaars streelt zijn kaak, zijn schouder, zijn borst. Andere zachte vormen doen zich voelen aan beide zijden van zijn hoofd, terwijl iets warm en nats zijn kin liefkoost. Zijn mannelijke beest strekt zich en richt zich op tot het uiterste. Dan sluit de hete mond van een ander dier zich er omheen. Visioenen van oneindig grote kleurige ruimtenevels wervelen voor zijn blinde ogen, terwijl een sterke, lenige tong zich om zijn lid windt, nog steeds stevig in de greep van lippen en tanden die zacht in zijn hardheid bijten. Hij bijt terug, ook teder, in de binnenkant van haar dijen, haar billen. Zijn tong vindt het verloren kersje weer terug en begint het te liefkozen. Het verhard en tracht hem bruusk weg te duwen, maar hij laat het niet gaan en cirkelt er met de stijve punt van zijn tong omheen, terwijl haar dijen zich tegen zijn hoofd drukken van opwinding. De beweging van haar mond wordt meer ritmisch en hun adem gaat sneller. Zijn lichaam buigt in een boog naar boven, het lichaam dat hem bedekt meetillend. De zijden koorden snijden in zijn vlees. Hij voelt dat een eruptie nabij is. Onderaan zijn lichaam sluiten zeesterren zich rond zijn ballen, knijpen erin, haast pijnlijk. Bij de aanraking van harde zachtheid, bij de muziek van tango-dansende tongen, bij het geluid van haar kreunen, komt hij klaar. Zij komt klaar bij zijn smachtende zuchten.
David voelt zich duizelig, een ontspannende duizeling. De echo van het kreunen en de kreten van Betty toen ze ritmisch begon te bewegen, klinken na in zijn geest. Hij proeft nog duidelijk haar kloppende kersje op de punt van zijn tong. Onder de blinddoek sluit hij zijn ogen. Hij heeft zijn armen nog steeds om de dijen van Bet, als hij voelt dat ze zich losmaakt uit zijn greep. Ze glijden door zijn handen en dan hoort hij het geluid van haar hakken op de vloertegels van de hal. Zijn polsen beginnen pijn te doen.
‘Bet, lieveling, het was fantastisch. Kun je nu alsjeblieft terugkomen en me losmaken?’ Het geluid van haar weglopen stopt. ‘Nee mijn liefste, dit was alleen maar het voorgerecht. Je verjaardagsfeestje is nog niet afgelopen . . .’
Hij hoort hoe ze zacht lacht terwijl haar voetstappen zich weer verwijderen. David voelt zich onrustig. Deze mengeling van angst, lust en vervoering is zo opwindend, zijn adem gaat nog steeds snel. Op dit moment vormen de vage angsten de boventoon. Wat is Betty aan het doen? Waar is ze? Is ze in de kamer? Hij denkt dat hij een geruis hoort. Hij voelt de lucht bewegen dicht bij zijn lichaam, een geur van onbekende bloesems met zich meevoerend. Dan raakt iets zachts hem op zijn buik, een andere zachte aanraking op zijn arm, nog een in zijn nek. De betastingen worden warm en vochtig en steeds meer plekken van zijn lichaam worden zo aangeraakt. Nu begint het te voelen alsof tientallen gretige monden hem overal kussen, hete adem, kleine natte tongpuntjes op zijn vel. Als een regen van erotische aanrakingen dalen ze op hem neer in steeds groter wordende aantallen. David voelt de opwinding weer stijgen in zijn lichaam, in strijd met het deel van zijn geest dat probeert de begrijpen wat er gebeurt. ‘Bet? wat doe je . . . , Bet?’ Er komt geen antwoord alleen een nauwelijks hoorbaar geluid dat klinkt als giechelen en dat van alle kanten lijkt te komen. ‘Bet . . . ben jij dat? Ben je alleen?’ De enige reactie is een toename van de zuigende en kussende aanrakingen, zich concentrerend op zijn geslacht, dat zich weer begint te strekken, zijn aanraakbare oppervlakte vergrotend.
Zijn gevoel voor logica geeft zich over en hormonen beginnen ongeremd uit hun klieren te stromen, bezit nemend van zijn lichaam en zijn gevoelens. Honderden monden met wervelende, gespitste tongen stimuleren zijn vel met natte aanrakingen. Huiveringen van genot trekken door zijn lichaam, onstuitbaar. David hoort een kreunen aan zijn mond ontsnappen, dat zichzelf vormt, alsof het niet van hem is. Honderden vochtige geluidjes omringen hem en door zijn blinddoek ziet hij duizenden sterren fonkelen. Orion komt steeds dichterbij . . .
Irritant als een lastige mug kriebelt een zonnestraal op de oogleden van David. Hij knippert met zijn ogen en probeert het denkbeeldige insect weg te jagen. het helpt niet. Hij opent zijn ogen en ziet Betty naast hem, half op haar elleboog opgericht liggend ophaar zij, terwijl haar hand speelt met een haarlok. Ze kijkt hem aan. ‘Ben je wakker mijn lief?’, fluistert ze zacht. Met zijn knokkels probeert hij de ochtendmist uit zijn ogen te verdrijven. ‘Bijna’, antwoordt hij. Nog slaperig kijkt hij naar haar hand, die nog steeds met de lok haar speelt. Steeds rolt ze hem om haar vingers en dan er weer af. De gouden ring die hij haar gaf voor haar dertigste verjaardag glinstert aan haar vinger: erop een levendige opaal, op zijn plaats gehouden door twee gouden handjes. De opaal glimlacht hem toe. Hij wrijft in zijn ogen. Ontspannen kijkt hij naar de opaal. Die opent zich. In een uitbarsting van duizenden sterren vormt het schaduwen van het land van morgen of van het land dat was. Nymphen dansen op hem toe, het vocht van de dauw vertrappelend met hun voeten. In een donker Noords woud dansen ze in kringen en in het midden daarvan ziet hij zichzelf naakt op het mos. David wrijft weer in zijn ogen. Met een open blik ziet hij de kleine gouden handen, met wijd uitgespreide vingers in het duister tastend, op hem afkomen. Ze bereiken hem, vangen hem. De vingers spelen met zijn haar als de slangen van Medusa. Met kussen als vlinders proeven de nymphen, nog steeds om hem heen dansend, elke plek van zijn lichaam. Zij kussen hem schoon. Ze spreiden zijn benen en betasten zijn harde erectie. De opaal glimlacht naar hem als hij ziet hoe zijn naakte lichaam achterover buigt, en hun monden de druppels laat opvangen. Bet is daar tussen hen, stil lachend. Haar melkwitte huid wordt aangeraakt door een elf die zijn handen tussen haar dijen heeft.Trollen likken haar tepels rood, terwijl een elf onder haar knielt, zacht de binnenkant van haar dijen kussend. Bet glimlacht tevreden naar hem als honderden monden zijn schouders, zijn borst, zijn geslacht bedekken . . .
De zonnestraal irriteert hem en David wrijft in zijn ogen. ‘Betty, waar ben je? Ben je daar?’
‘Doe niet zo gek David, natuurlijk ben ik hier; waar zou ik anders moeten zijn?’ antwoordt Bet.
— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —
