— “Een erotische ontdekkingstocht vol fantasie en verbeelding” —

Bea, prostituee en feministe

“Ik werk niet alleen voor het geld. Ik ben een hoer en feministe, ik wil dat de prostitutie anders wordt. Mijn ideaalbeeld is dat prostitutie gelegaliseerd is, kwalitatief goed – met genoeg tijd en aandacht – hygiënisch en creatief. Mijn ideale hoer is een liefdeskunstenaar of kunstenares die het beroep uit vrije wil heeft gekozen en die respect heeft voor zich zelf en voor de klanten”. Aan het woord is Bea Oving (27). Haar uitspraken over een feministische vorm van prostitutie op televisie wekten mijn nieuwsgierigheid en ik besloot de proef op de som te nemen. Wat is dat, feministische prostitutie?

Het interieur van Amstel Exclusive houdt het midden tussen een nachtclub en een huiskamer. Er staat een gokkast en de wit leren banken bieden genoeg plaats voor een man of tien. Mijn eerste avond als animeermeisje is begonnen. “Ken je Yab Yum?” vraagt Bea. “De meisjes, die daar werken, moeten lief en eenvoudig zijn, alsof ze zo uit een schoenenzaak komen. Maar mijn ervaring is dat mannen liever een vrouw met persoonlijkheid hebben. Er zijn zo veel misverstanden over prostitutie. Iedereen heeft er een mening over, zonder het aan den lijve te kennen. Ze weten het beter dan ik. Als ik zeg dat het me veel voldoening geeft, word ik niet geloofd. Ik leg het niet langer uit, ik ben geen heilssoldate.”

“Hoe werk je dan?” vraag ik Bea. “Het komt hierop neer”, begint ze. “ik ben echt geïnteresseerd in mijn klanten. Contact hoort bij erotiek. Het is wel zo dat ik bij de ene man opener ben dan bij de andere.” Komt Bea wel eens klaar tijdens het werk? “Ja, het is een moralistische misvatting dat een hoer niets aan de sex hebben. Mijn ervaring is dat de klant het leuk vindt als ik ervan geniet. En ik geniet als hij geniet – het is aan mij om hem te verwennen.” Bea kan aan deze vorm van dienstverlening ‘niets minderwaardigs’ ontdekken. “Veel vrouwen zijn jaloers op mijn gevoel van eigenwaarde. Ik geef aandacht, sex, warmte binnen redelijke grenzen en laat mij daarvoor behoorlijk betalen. 90 procent van de mannen wil zich laten gaan, wat vrouwen gewoonlijk doen. Ik vervul graag de actieve rol.”

Doe je wel eens iets tegen je zin? “Nee. Al liggen mijn grenzen nu verder dan een paar jaar geleden. Kwestie van ervaring.” Weiger je wel eens een klant? “Soms, dan hebben we beneden in de bar al een aanvaring. Of de klant is dronken en dan komt er geen zinnig woord meer uit. Als mannen onbeschoft zijn, moet ik hard optreden. Ik respecteer hem als mens, maar verwacht hetzelfde terug. Mijn houding dwingt respect af.”

Een van Bea’s vaste klanten komt binnen en ze gaat direct bij hem zitten. Annemiek, Marijke en Lieke, de andere vrouwen, kijken televisie. Een tweede klant, een nurkse vijftiger met Twents accent, neemt demonstratief plaats in de verste hoek van de bar. Annemiek en Marijke trekken achter zijn rug vieze gezichten. Tegen half een begint het druk te worden. De sfeer onder de vrouwen is licht gespannen. De een na de ander overwint haar tegenzin met een drankje. Meestal moet het initiatief van de vrouw komen en ze hebben allemaal hun eigen methode om in de stemming te komen.

Annemiek, gekleed in een gouden harempak, danst sexy in haar eentje, met gesloten ogen. De Antilliaanse studente Lieke trekt zich terug in haar Franse roman. Bea’s tweede klant gaat direct voor de bijl. Ze pakt hem helemaal in met haar smeltende, uitdagende blik, diep en mysterieus. Hij kijkt verrukt, noemt haar Bea Constrictor en vertelt dat hij het ‘gezellig’ vindt om af en toe naar een sexclub te gaan. “Ik weet wat ik wil en doe daar niet moeilijk over.” Als ze na een half uur weer in de bar verschijnen, hangt Bea nog verlangend om zijn hals. De man maakt zich los om elders aan de bar een kijkje te nemen. “Ik lag net klaar te komen toen de intercom ging,” fluistert Bea. “Die man weet hoe hij een vrouw moet bevredigen.” Ze lacht: “Hij wilde meteen neuken, maar dat gaat zomaar niet.”

Werk aan de winkel. Een Koreaans ogende jongeman zoekt al een tijdje oogcontact. Hij biedt me een cocktail aan en pakt verlegen mijn hand. Ik loods hem naar de dansvloer, want ik beheers de vereiste bemoedigende small talk nog niet helemaal. Op het laatste moment besef ik dat ik de leidende houding aannneem, zoals ik gewend ben te doen als ik met een passieve vrouw dans. Onopvallend verander ik van houding, stel je voor, een ongelooflijke etiquettefout.

Je hoort wel eens dat sommige mannen proberen een hoer te redden. Is dat Bea ooit overkomen? “Wat dacht je”, lacht ze. “Jij bent eigenlijk geen hoer, zeggen ze dan, en dan willen ze met me trouwen. Maar er was voor mij maar één manier om me niet langer te laten onderdrukken en die was: weer opstaan en het anders aanpakken.”

Een sexclub is volgens Bea een redelijk beschermde vorm van prostitutie. Er komen weinig gewelddadigheden voor, er is een intercom voor als er iets misgaat. “De mannen die hier komen, zijn over het algemeen goed verzorgd, schoon en beleefd. Veel zakenmannen met een zekere levenservaring. Ze zijn vaak tolerant.” Welke klanten vrees je het meest? “Jonge jongens in groepsverband, die proberen je uit en grijpen je meteen in je kruis. Dan deel ik een pets uit en het is afgelopen.”

Toch blijft Bea erbij dat mannen er in de regels niet op uit zijn om een hoer te vernederen, zoals feministen vaak aannemen. “Mannen zijn wel eens verbaasd als ik ze op dingen wijs die ik niet pik, die geen enkele vrouw met zelfrespect zou pikken. Het gaat niet altijd bewust, het is ingesleten gedrag en je moet als vrouw ondubbelzinnig de juiste houding bepalen. In die zin geloof ik dat ik een opvoedende rol heb. Bij mij hoeven mannen zich niet waar te maken. Ik accepteer hen zoals ze zijn. Veel mannen zijn erg onzeker tegenover vrouwen en bij mij kunnen ze op een veilig manier uitproberen hoe ze met een vrouw kunnen omgaan. Ze kunnen van mij een hoop leren, ook seksueel, zonder dat er een liefdesrelatie vanaf hangt. Ik ben ervan overtuigd dat zo’n man die positieve ervaring met zich meedraagt als hij de club verlaat.”

De man met de rode pullover die zojuist is binnengekomen, valt wel op mij. Is hij misschien een geschikte kandidaat voor het trio dat Bea en ik voornemens zijn te maken, zodat ik een indruk krijg van haar ‘feministische’ manier van werken? Bea moet nog even haar tas pakken en in die luttele seconden is Annemiek al naast hem gaan zitten. Men moet snel toeslaan in dit vak. Even later vertrekken ze naar beneden, waar het, zoals Annemiek me later zal vertellen, ‘stomvervelend’ was. “Die man zei geen woord. Hij wou niks, wat ik ook bedacht. Hopeloos.” Bea is bezig werk te maken van de Hindoestaanse gokker, die volgens de anderen nooit voor de meisjes komt. Ze gaan samen naar beneden. “Bea is goed, weet je”, zegt Annemiek.

Mijn tweede werkdag is een zondag. Meestal is een zondag een drukke avond, maar vanavond is bet een ramp. Een ideale avond voor een gesprek van vrouwen onder elkaar. “Doe jij aan voorspel?” wil Annemiek van Bea weten. “Ik wel, ik probeer alles wat ze lekker vinden. Ik maak me zelf ook klaar voor sommige klanten, ik kan namelijk niet klaarkomen met een man. Eigenlijk geniet ik niet van sex met vreemden, zoals hier. Vind je dat raar?” Bea vindt niets raar. We luisteren geduldig naar Annemiek: “Wat vinden jullie van die mensen die allemaal zeggen dat ik me zelf vergooi?” Om beurten steken Bea en ik Annemiek een hart onder de riem. “Weet je wat ik ook heb,” vervolgt deze, “dat ik mijn eigen kut vies vind. Iedere keer als ik met mijn vriend ga vrijen, wil ik me eerst wassen, maar nou ben ik bang dat hij denkt dat ik vies ben!’ Marjo komt boven met de enige klant. “Wat een vermoeiende vent”, is haar commentaar na zijn vertrek. “Hij zat maar te lullen!” “Hadden jullie niets beters te doen?” grapt barvrouw Noortje. Marjo schudt geïrriteerd haar hoofd: “Hij voelde zich schuldig dat hij bij een hoer was geweest. Bah!” Annemiek vertrouwt ons toe dat ze al een tijdje op Marjo valt. “Ik droom van haar, ik vind haar erg aantrekkelijk. Maar ja, ik ben een normale meid, dus dat kan niet”. Bea kijkt stomverbaasd: “Wat let je? Misschien droomt ze ook wel van jou!”

Bea vertelt over een klant, die eigenlijk tegen prostitutie was omdat er geen tederheid bij te pas kwam. “Ik vrijde zo zacht en teder met hem als ik maar kon. Na een tijdje zei hij: “ik vind het geweldig, heel lief, maar hier word ik niet opgewonden van!” “Ik vind het soms zwaar vanwege de energie die het kost om me elke keer op een klant in te stellen.” Bea vertelt verder. “Gisteren ben ik drieëneenhalf uur bezig geweest met een impotente klant, met wie ik geen woord kan wisselen omdat ik zijn taal niet spreek!” Ze kijkt me strijdlustig aan: “De eerste die nu nog zegt dat hoeren hun geld op hun rug verdienen, die doe ik iets aan!”

Rob Schrama, kunstenaar, is een van Bea’s intimi. Hij noemt Bea “een ideale vrouw voor mannen, vanwege haar uitstraling. Ze is mooi, intelligent en onafhankelijk. Maar de andere kant is dat het veel van je eist In mijn omgeving zie ik dat de meeste mannen erg afhankelijk zijn van hun vriendin of vrouw. Ook ik oriënteerde me in het verleden op één persoon, maar dat was beklemmend. Bea lijkt gereserveerd en als je te veel van haar verwacht, kom je van een koude kermis thuis. Je moet sterk zijn om dicht bij Bea te komen. Wij hebben allebei meer dan één sexpartner. Ik ben niet jaloers, ik ben over die angst heen gegroeid. Voor mij is de beste relatie een goede vriendschap, met sex. Je moet op elkaar kunnen rekenen zonder te claimen. “Bea’s vriendin Gijsje constateert dat Bea haar feministische overtuiging tegenwoordig vooral via mannen tot uiting brengt. “Toen we samen in Vrouwen Tegen verkrachting zaten, richtte ze zich meer op vrouwen. Ze stimuleerde vrouwen om de macht over hun eigen sexualiteit te pakken. De verkrachte vrouwen die hulp bij ons zoeken hebben vaak problemen op sexueel gebied. We praatten daar wel over, maar Bea vond dat daar veel meer nadruk op moest worden gelegd, ook in de gesprekstrainingen. Ze kreeg weinig steun voor haar opvattingen en ik weet dat de meesten het moeilijk hadden met het feit dat ze hoer is. Zo vrij als zij met mannen omgaat; ik zou het niet durven. Mij weerhoudt een zeker schaamtegevoel voor mijn sexuele driften, ik denk dat dat met mijn opvoeding te maken heeft. Ik zou bang zijn dat ik de controle over mezelf kwijtraak. Vergeleken met Bea heb ik maar een veilig leventje. Ik bewonder Bea om haar kracht en haar moed. Zoals ze je aan kan kijken, met die wijze, accepterende blik. Bea zal niemand veroordelen.”

Barvrouw Wilma op ons af. “Aan de bar zit een vent die wel een trio met jullie wil maken. Hij wil ook praten, het mag met naam en toenaam.” De man stelt zich voor als Josef. “Ken je me niet? Ik ben die man die 8000 vrouwen heeft gehad. Panorama heeft mij geïnterviewd als de meest potente man.” Hij kneedt voortdurend Bea’s benen en schouders: “Bea is lief, Bea is de mooiste.” Hij zuigt op haar gehandschoende vingers. Bea kijkt ondoorgrondelijk. “Ik wil niet dat een vrouw mij aanraakt, ik wil ze verwennen, ze moet minstens drie keer klaarkomen bij mij”. Bea geeft me een knipoogje: “Tot straks, ik neem hem alleen, hij is niet geschikt voor je verhaal”

Eindelijk, het langverwachte telefoontje: Redouan komt na zijn werk voor een trio met Boa en mij. Hij verschijnt op het afgesproken tijdstip, maar Boa is nog beneden met een moeilijke klant.

Rodouan begint me te kussen en zo treft Boa ons aan. Beneden seinen Boa en ik een spel over: na een gezamenlijke omhelzing maakt Bea mij los. Ze kust me en kleedt zich verleidelijk voor me uit. Haast onmerkbaar reizen haan watervlugge vingers oven mijn rug, buik en dijen. Onverwachts dwingt ze mijn dijen uiteen. Ze vingert me behendig, terwijl ze Rodouan plagerig wegduwt. Ik ben volledig verdiept in haar borsten. Redouan grinnikt, hij heeft door dat we hem laten wachten. Dan daalt Bea lenig af en wijdt zich met smaak aan een overvloedige tongkus van zijn lid. Pijpen is haar specialiteit. Ik heb intussen een vrij uitzicht over haar Rubensachtige rondingen en haar fraaie spierbundels, die ik knedend en strelend op me in laat werken. Boa is beweeglijk zonder opdringerigheid. Ze heeft de soepelheid en de lichaamsbeheersing van een danser. Ze is ‘von kopf bis Fuss auf Liebe eingestellt’. Dit is meer dan vakmanschap, maar is het feministisch? Ze moet een courtisane zijn, een kunstenaar die haar lichaam en dat van haar minniaar herschept tot een genotstempel. In bad stoeien we nog wat na, de sfeer is ontspannen en we nemen beurtelings bovenop Rodouans grote lichaam plaats en neuken. Een uur is kort met zijn drieën, de tijd vliegt voorbij.

“Laten we wat gaan eten, om verder te praten” Redouan noemt zichzelf een realist. “Ik kan Boa’s verhaal niet rijmen met de prostitutie zoals die nu is,” zegt hij. “lk begrijp heel goed dat Boa feministe is. Ze zal er ongetwijfeld ver mee komen, als individu. Ze is een goede hoer, eerlijk en toegewijd. Maar hoe kan één vrouw deze met taboes beladen onderwereld veranderen? De maatschappij heeft er alle belang bij om de prostitutie in het verdomhoekje te houden, de dubbele moraal is een kwestie van macht.”

“Maar geld is ook macht,” meent Bea, “vrouwen hebben van oudsher macht uitgeoefend via hun sexualiteit. Wat Madonna en Tina Turner doen, vind ik bijvoorbeeld feministisch.” Redouan schudt zijn hoofd: “Denk maar aan alle prostituées die het zwijgen is opgelegd. Nee, vanuit een marginale positie sta je machteloos” Boa geeft het niet op: “Ik geloof in mentaliteitsverandering. Na mijn televisie-optreden bij Sonja heb ik stapels brieven gekregen. Er is een discussie gaande, overal hoor je er iets over.”

“Publiciteit is alleen maar buitenkant,” weet Redouan, “ik hecht daar weinig waarde aan. Bovendien ben jij een van de weinige prostituées die zo denkt. Ik geloof dat vrouwen dit beroep niet uit vrije keuze uitoefenen. Ze hebben geldproblemen, of zo zijn ontworteld. Ik sta achter het feminisme, ik ben voor gelijke rechten van man en vrouw, maar op sexueel gebied zijn er nu eenmaal verschillen” Bea lacht hartelijk: “Daar geloof ik niets van. Volgens mij zouden veel vrouwen, als ze de kans kregen, net zo goed naar een mannelijke of vrouwelijke prostituée willen. Het is jammer dat je niet op het hoerencongres in Brussel kon zijn. Dat was voor mij een openbaring – zo veel zelfbewuste hoeren bij elkaar. Er werd ons verweten dat we een elite zijn. Dat klopt, er is de laatste tien jaar helaas nog niet veel veranderd.”

Beoordeel dit verhaal

Plaats een Reactie

Ben je een robot? *