Shespot forum

Dankje Droomvlinder, die zou mij ook zeker kunnen helpen

De songtekst van het lied;Vlinder van Marco Borsato.

Onze dochter (8) is hoogsensitief , meer/ hoogbegaafd en spiritueel en vind dit met vlagen best moeilijk. Ze heeft al een behoorlijke weg afgelegt om er beter mee om te leren gaan maar ze zou soms gewoon " normaal" willen zijn.

Totaal onbedoeld hebben we dit lied laten horen tijdens haar doopdienst, niet wetende dat zij hiermee te maken zou krijgen. Wij vinden het heel toepasselijk......

"Behind me,
not whispering, but low,
his voice spills down my collar…
and I’m not prepared for it,
not braced, not ready
for the unshaven fall of it,
for the red ivy crawl of it
down my spine.
I am wet wood
thrown in the flames
when he says my name. I am
taken apart by his tone,
I am smoking all over, I want
to be split open by that voice,
I want to be bent over
and driven in that fire."

— Peregrine (via namelessin314)

'Dring je zelf niet op in iemands leven, als je het waard bent wordt er ruimte voor je gemaakt'

Vanaf de eerste keer dat ik deze zin las spookt ie af en aan door m'n hoofd.
Ik begrijp de intentie, wat ermee bedoeld wordt. Maar ik ervaar deze tekst heel anders.

Het zal m'n minderwaardigheidscomplex zijn, maar ik vind dit eigenlijk een hele kwetsende zin. Als dit zou kloppen zou het namelijk impliceren dat ik het niet waard ben....

'Dring je zelf niet op in iemands leven, als je het waard bent wordt er ruimte voor je gemaakt'

Vanaf de eerste keer dat ik deze zin las spookt ie af en aan door m'n hoofd.
Ik begrijp de intentie, wat ermee bedoeld wordt. Maar ik ervaar deze tekst heel anders.

Het zal m'n minderwaardigheidscomplex zijn, maar ik vind dit eigenlijk een hele kwetsende zin. Als dit zou kloppen zou het namelijk impliceren dat ik het niet waard ben....

Da's het onderschrift van Jip
O wat erg dat het kwetsend voor je is
Met mijn zelfzekerheid is het ook niet altijd even bijster gesteld, dus ik begrijp waar het voor jou kwetsend kan zijn.
Dikke knuf, Es! Want je bent het waard!

Das idd zijn onderschrift. Had dat er niet bij gezet omdat het me zuiver om de tekst gaat.

Bedankt voor de knuff Snoozie. Zit gewoon een beetje in m'n labiele week denk ik

Hoeveel geluk heb ik, dat ik iets heb wat afscheid nemen zo lastig maakt.

-Winnie de Pooh-





Dag lieve Bounty.
Ik mis je.

Dikke knuf crien!

Sterkte Carina!

ja sorry.. vandaag naar begrafenis geweest van een patiënt.. maar deze tekst die is voorgelezen vond ik zo treffend:

Vandaag is de dag,
hij komt maar één keer,
morgen dan is het
vandaag al niet meer.
Niet zeuren, geniet
van het leven, het mag,
maar doe het vandaag,
want vandaag is de dag.

Toon Hermans

"I am afraid to show you who I really am, because if I show you who I really am, you might not like it – and that’s all I’ve got."

Prachtig, Inya!

William Blake:

To see a World in a Grain of Sand
And a Heaven in a Wild Flower
Hold Infinity in the palm of your hand
And Eternity in an hour

Don't Quit

When things go wrong, as they sometimes will,
When the road you’re trudging seems all uphill,
When the funds are low and the debts are high,
And you want to smile, but you have to sigh,
When care is pressing you down a bit,
Rest, if you must, but don’t you quit.

Life is queer with its twists and turns,
As every one of us sometimes learns,
And many a failure turns about,
When he might have won had he stuck it out;
Don’t give up though the pace seems slow–
You may succeed with another blow.

Often the goal is nearer than
It seems to a faint and faltering man,
Often the struggler has given up,
When he might have captured the victor’s cup,
And he learned too late when the night slipped down,
How close he was to the golden crown.

Success is failure turned inside out–
The silver tint of the clouds of doubt,
And you never can tell how close you are,
It may be near when it seems so far,
So stick to the fight when you’re hardest hit–
It’s when things seem worst that you mustn’t quit.

Robert Frost: The Road not Taken

TWO roads diverged in a yellow wood,
And sorry I could not travel both
And be one traveler, long I stood
And looked down one as far as I could
To where it bent in the undergrowth;

Then took the other, as just as fair,
And having perhaps the better claim,
Because it was grassy and wanted wear;
Though as for that the passing there
Had worn them really about the same,

And both that morning equally lay
In leaves no step had trodden black.
Oh, I kept the first for another day!
Yet knowing how way leads on to way,
I doubted if I should ever come back.

I shall be telling this with a sigh
Somewhere ages and ages hence:
Two roads diverged in a wood, and I—
I took the one less traveled by,
And that has made all the difference.