Shespot forum

Geweldige opmerking ...

Zelf niet geholpen, mijn vrouw heeft is om andere redenen niet vruchtbaar meer [2 kids].

Na de pijnlijke vasectomie tientallen jaren geleden heeft de uroloog moeten vaststellen dat ik -vreemd genoeg- spataders heb aangemaakt in het scrotum.
Dit zijn bolletjes die niet pijnlijk zijn en langzaam gegroeid zijn tot bijna het formaat van een teelbal. Scan en echografie hebben geen problemen in de aders gevonden waardoor de oorzaak niet gevonden is. Ik denk echter wel dat men de oorzaak moet zoeken bij de vasectomie.
De ingreep destijds gebeurde door de vrouwelijke gynaecologe waar mijn vrouw op consultatie ging, niet in het hospitaal door een uroloog !

Al dik 3 maand verder, en ook zeker een zaadlozing of 30...potje ingeleverd...nog niet goed...

Mag ik een klein vraagje tussendoor stellen?
Ik heb mij altijd al afgevraagd of de man dan nog atijd spuit? Of spuit hij gewoon minder? Is het minder krachtig? ...?

Offtopic: Eerste bericht hier

Nog altijd spuitend klaargekomen, kan ook niet zeggen dat het minder zou zijn. Als ik een poos niet gevreeen heb is het wel meer en het klaarkomen intenser..

Mag ik een klein vraagje tussendoor stellen?
Ik heb mij altijd al afgevraagd of de man dan nog atijd spuit? Of spuit hij gewoon minder? Is het minder krachtig? ...?

Offtopic: Eerste bericht hier

Been there...... (dus gesteriliseerd)

ik spuit geen lucht...alles is hetzelfde met uitzondering dat er geen zaad meer tussen zit en dat voel of zie je niet.

Mijn man is ook gesteriliseerd en spuit nog gewoon hoor.

Wij allebei tevreden... voelt voor mij helemaal als een verademing om niet aan de pil te moeten (of iets anders hormonaals) en er toch zeker van te zijn dat er geen kindjes meer gemaakt kunnen worden.

Lang leve "de knip"

Linda

Knip-knip! Mijn man heeft zich ongeveer een jaar geleden laten steriliseren. De seks is er bij ons alleen maar beter op geworden en ik voel dat ik me ook veel beter voel zonder hormonale anticonceptie. Eigenlijk hadden we het misschien eerder moeten laten doen: mijn man heeft er amper iets van gevoeld, ik voel me beter zonder hormonen en de seks is er ook beter op geworden.

Hier ook: lang leve de knip! (en mijn man die het aandurfde!)

Ninatje

Goedemorgen,

Nieuw hier op het forum en wellicht kan mijn bijdrage aan dit onderwerp iemand helpen met de besluitvorming hieromtrent.

Ik ben een aantal jaren geleden tijdens mijn huwelijk zelf ook "geholpen", het was voor ons destijds niet meer verantwoord om nogmaals zwanger te raken en ik vond het ( na lang wikken en wegen...dat wel) ook mijn verantwoordelijkheid.

Over de ingreep zelf: Dit viel eigenlijk best mee, uiteraard is het geen pretje, en het opsporen van de zaadleiders is gewoon een rotgevoel. Gelukkig na de ingreep geen noemenswaardige problemen gehad. Uiteraard is de schaamstreek extra gevoelig, maar na een aantal weken alles absoluut weer bij het oude.

Helaas liep ons huwelijk stuk, en inmiddels heb ik weer een nieuwe relatie, waarin erotiek en seksualiteit een prominentere rol heeft dan ik gewend was. Groot voordeel van een "je weet wel-kater" zijn, is dat seks nu spontaner kan zijn, geen onderbrekingen meer om condooms te zoeken en om te doen.

Moet ik er wel bij zeggen dat mijn vriendin en ik samen geen kinderwens hebben, dat zou het verhaal natuurlijk weer lastiger maken.

Wij zijn 3 vrienden van achter in de twintig, allen gehuwd en 2 van ons achten hun gezin voltooid. De derde wil in de nabije toekomst nog een gezinsuitbreiding. We hebben het er onderling wel over gehad dat zodra onze gezinnen voltooid zijn wij ons zullen laten steriliseren. Met de eerste van ons heeft dat nu plaatsgevonden maar hij geeft in gesprekken toe er eigenlijk spijt van te hebben. Dat weerhoudt natuurlijk nummer twee van ons. Hij geeft aan veel pijn te ervaren bij het vrijen, een soort gevoel alsof er iemand de zaadleiders afknijpt op het moment van klaarkomen. Zijn klachten hierover worden afgedaan met loze kreten van daar moet je mee leren leven of dat in de toekomst vanzelf over. Een wat meer genuanceerde uitleg die hij gekregen heeft klinkt aannemelijker. Tijdens het orgasme wordt er vanuit de ballen een hoeveelheid sperma weg geperst dat normaal gesproken via de penis een uitweg vindt. De ballen krijgen daartoe een signaal vanuit de hersenen.
Nu zijn de zaadleiders onderbroken dus het sperma vindt geen uitweg meer en dat geeft die pijnlijke druk. Officieel horen de in de ballen aangemaakte zaadcellen in de bloedbaan afgebroken te worden maar het punt schijnt te zijn dat in hoeveelheid de aanmaak de afbraak overtreft. Op deze wijze ontstaat er een pijnlijke stuwing in de zaadleiders. Naast het vrijen is ook het masturberen voor hem een pijnlijk gebeuren, begrijpelijk want het is in feite hetzelfde proces. Dat vanzelf overgaan wordt erop gebaseerd dat er in de toekomst een nieuw evenwicht zal ontstaan tussen aanmaak en afbraak. Of dat zo is, dat is natuurlijk afwachten geblazen. Wat hij in de tussentijd moet doen is wellicht libido-remmende medicijnen gebruiken maar daarmee leg je natuurlijk wel een hypotheek op het huwelijksleven. In het uiterste geval zal het tot een herstel-operatie moeten komen zodat hij zijn zaad weer vrij kan laten vloeien. Voor de twee anderen betekent dit dat zij zich wel even bedenken alvorens de knip te laten zetten.

Zijn klachten hierover worden afgedaan met loze kreten van daar moet je mee leren leven of dat in de toekomst vanzelf over.

Zegt de dokter dat? Over deze klachten lees je niets in de voorlichtingsfolders over vasectomie!

Wat hij in de tussentijd moet doen is wellicht libido-remmende medicijnen gebruiken [...]

Zelfde vraag: Zegt de dokter dat?

Zijn klachten hierover worden afgedaan met loze kreten van daar moet je mee leren leven of dat in de toekomst vanzelf over.

Zegt de dokter dat? Over deze klachten lees je niets in de voorlichtingsfolders over vasectomie!

Wat hij in de tussentijd moet doen is wellicht libido-remmende medicijnen gebruiken [...]

Zelfde vraag: Zegt de dokter dat?

Mijn eerste gedachte : 'Die Amstelboy is dat niet de topicstarter van http://www.shespot.nl/praten/forum3/vie ... =3&t=12183 ?'

Ik neem dus wat hij schrijft met een korreltje (of misschien iets meer) zout.

Wat een onzin lees ik hier over castratie.
Een vasectomie is geen castratie of omgekeerd.
Ik deel de ervaring van Jasha.
Kan een vasectomie zeker nog aanraden maar dan gedaan door een uroloog in een hospitaal.
Niet door een gyneacoloog(e) in een privé praktijk.

Ondergetekende kater heeft zich een tijdje geleden ook laten knippen. Dit in voorafgaand overleg met mijn vrouw. We hebben er geen feestje rond gebouwd.

De eerste 48u voelen aan alsof je een harde schop in je ballen hebt gekregen, met een zeurende pijn die doortrekt tot in je maag. De pijn is echter 'pietluttig' in vergelijking met de bevallingspijnen die mijn vrouw 3x geleden heeft.
De pijn is alsof er gewichtjes aan je balzak hangen. Solo BDSM. Om je 3 kleine erfgenamen geen uitleg verschuldigd te zijn, loop je fluitend door het huis. Hoe meer moeite je doet om normaal te stappen, hoe zwaarder die imaginaire gewichten wegen. Blauwe dag.
Om de lichte pijn positief te overstemmen, dacht ik aan de overbodige pillen, geen chemische brol meer, leve ons drinkwater, geen angsten meer om op een ochtend wakker te worden met een 4de geus naast je bed. Blijven fluiten.

De ingreep is geslaagd. Het pillen-abonnement werd opgezegd.

Eind goed al goed dus, Redwine.